Ο γηραιός κύριος πλησίασε στο γκισέ της τράπεζας και ζήτησε ανάληψη όλου του υπολοίπου ποσού από τον λογαριασμό του. Ο ταμίας μετά από λίγο τον ενημέρωσε ότι ο λογαριασμός του είναι άδειος.
Ο γηραιός κύριος του απαντάει να κυττάξει καλύτερα το βιβλιάριό του γιατί υπάρχει διαθέσιμο 1,5 € και απαίτησε ευγενικά να του το δώσει γιατί το χρειάζεται.
Ο φίλος που εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα της περιοχής μας, μου διηγήθηκε το περιστατικό και συμπληρωματικά μου είπε ότι του έχει ζητηθεί και ανάληψη ακόμη μικρότερου ποσού. Ο ίδιος μάλιστα μου είπε πως η ανάμνηση της σκηνής η οποία του είχε αποτυπωθεί βαθειά στο μυαλό, τον έκανε να βλέπει στον συνταξιούχο που είχε απέναντί του και τον δικό του παππού ο οποίος μπορεί και να μην είχε την δυνατότητα ούτε και για την ανάληψη... του ενάμισυ ευρώ.
Η εποχή του στρατηγού Δεκαβάλα που ο αείμνηστος Λογοθετίδης είχε
ερμηνεύσει εκπληκτικά επιστρέφει δριμύτερη στις μέρες μας αλλά αυτή τη
φορά δεν ξέρω αν η φράση ...το σπαθί μου Ελένη, που αποτέλεσε την
τελευταία ηθική γραμμή άμυνας για τον Στρατηγό και το οποίο υπήρξε
σύμβολο αγώνα για την ελευθερία ενός ολόκληρου έθνους αρκεί για να μας
σώσει από τους πολλούς και επίδοξους σωτήρες μας.
Με το ομώνυμο θεατρικό έργο και με την έξοχη κινηματογραφική μεταφορά
του ο Αλέκος Σακελλάριος μίλησε έξω από τα δόντια και έθιξε καίρια την
οικονομική αδιαφάνεια, την πολιτική διαφθορά και τη διαπλοκή που εκτροχιάστηκαν και δηλητηρίασαν ολοσχερώς στις ημέρες μας, ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Προσπαθώ να φανταστώ την απογοήτευση που θα ένοιωθε ο ίδιος ο
Σακελλάριος για το πόσο λίγο τόπο έπιασε η βαθιά τομή του νυστεριού του
με τα έργα του όπως το "Ένας ήρως με παντούφλες" και το "Υπάρχει και
φιλότιμο"...
Κυρ Αλέκο, δυστυχώς το έργο σου έδειξε μόνο την αρχή, γιατί την συνέχεια ακόμη κανείς δεν την γνωρίζει...
Κυρ Αλέκο, δυστυχώς το έργο σου έδειξε μόνο την αρχή, γιατί την συνέχεια ακόμη κανείς δεν την γνωρίζει...
