Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Η ΕΕ της "ευημερίας" και της "προόδου": 181 ευρώ σύνταξη στη Ρουμανία και 2 € η τιμή των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης!

Η ΕΕ της "ευημερίας" και της "προόδου": 181 ευρώ σύνταξη στη Ρουμανία

Στα 181,57 ευρώ διαμορφώθηκε το τρίτο τρίμηνο του 2013 η μέση μηνιαία σύνταξη στη Ρουμανία, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε σήμερα η στατιστική υπηρεσία της χώρας.
Την ίδια περίοδο, ο μέσος αριθμός των συνταξιούχων διαμορφώθηκε σε 5,4 εκατ. άτομα, μειωμένος κατά 68.000 άτομα σε σχέση με το γ' τρίμηνο του 2012.

Σε σύγκριση με το δεύτερο τρίμηνο του 2012, ο αριθμός των συνταξιούχων μειώθηκε κατά 12.000 άτομα και η μέση μηνιαία σύνταξη αυξήθηκε κατά 0,1%.

Το γ' τρίμηνο του 2013, 539.000 άτομα ήταν ο αριθμός των δικαιούχων ελάχιστης εγγυημένης σύνταξης, με βάση τα προβλεπόμενα σε σχετική διάταξη.
defencenet.gr
Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Η «δημοσιονομική προσαρμογή» μάς στοίχισε 73 δισ. ευρώ, ενώ η ελληνική οικονομία διαρκώς συρρικνώνεται. Ποιά ανάπτυξη ;

Ο Αρμαγεδδών του Μνημονίου με αριθμούς

Η «δημοσιονομική προσαρμογή» μάς στοίχισε 73 δισ. ευρώ, ενώ η ελληνική οικονομία διαρκώς συρρικνώνεται, η ανάπτυξη επιμένει να μην έρχεται και σταθερές της ζωής των πολιτών, ήτοι εργασία, ιδιωτική περιουσία και καταθέσεις, εξαϋλώνονται...

Επειτα από σχεδόν τέσσερα χρόνια δημοσιονομικής προσαρμογής και εισοδηματικής λιτότητας, κατά τις επιταγές δύο Μνημονίων, και η ελληνική οικονομία παραμένει βαθιά χωμένη στην ύφεση, με την κοινωνία εξαθλιωμένη και διαλυμένη. 

Μεταξύ 2009 και 2013, η ελληνική οικονομία (ΑΕΠ) συρρικνώθηκε κατά 48 δισ. ευρώ σε ονομαστικούς όρους, με την κατανάλωση των νοικοκυριών να χάνει 36 δισ., τις ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου να μειώνονται κατά 19 δισ., ενώ μόνο οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών κερδίζουν 7 δισ. ευρώ, υπολειπόμενες ωστόσο κατά 4 δισ. από τα επίπεδα του 2008.
Το κοινωνικό κόστος, εντούτοις, αυτής της οικονομικής κατολίσθησης υπήρξε πολύ μεγαλύτερο, αφού πλησίασε τα 73 δισ. ευρώ, όπως θα δούμε. Συγκεκριμένα, μόνο από περικοπές αμοιβών και συντάξεων ή κοινωνικών παροχών (π.χ. προς ασφαλιστικά ταμεία) του Δημοσίου χάθηκαν 20 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 10 δισ. αφορούν μισθολογικές απολαβές.
Συγχρόνως, οι περικοπές σε αμοιβές εξαρτημένης εργασίας στο σύνολο της οικονομίας (δημόσιος και ιδιωτικός τομέας) ανήλθαν σε 30 δισ. ευρώ, αλλά από αυτές πρέπει να αφαιρέσουμε τα 10 δισ. των αμοιβών στο Δημόσιο που ήδη υπολογίσαμε, οπότε η μείωση αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα φθάνει τα 20 δισ. Με άλλα λόγια, 40 δισ. ευρώ χάθηκαν από μισθούς και συντάξεις ή άλλες κοινωνικές παροχές στο σύνολο της οικονομίας.
Μένει να μετρήσουμε και τις επιβαρύνσεις των εργαζομένων από φορολογικά μέτρα στο ίδιο διάστημα, που δεν είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού, καθώς τα έσοδα από άμεσους κι έμμεσους φόρους μειώθηκαν κατά 5 δισ. ευρώ την περίοδο 2009-2013, παρά την επιβολή νέων φόρων και εξαιτίας της ύφεσης. Συνεπώς, για να υπολογίσουμε το συνολικό κόστος των φορολογικών μέτρων, πρέπει να υπολογίσουμε τη μείωση των φόρων που έλαβε χώρα εξαιτίας της ύφεσης. 

Με μία μέση ελαστικότητα μεταβολής των εσόδων από φόρους έναντι του ΑΕΠ γύρω στο 0,8 (βλ. προϋπολογισμό 2014), η προκύπτουσα μείωση των δημοσίων εσόδων από φόρους φθάνει τα 38 δισ. ευρώ κατ' αναλογίαν των 48 δισ. μείωσης του ΑΕΠ στο εξεταζόμενο διάστημα. Ομως, όπως είδαμε, οι φόροι μειώθηκαν τελικά μόνον κατά 5 δισ., άρα τα φορολογικά μέτρα, με τα οποία επιβαρύνθηκε η ελληνική κοινωνία στην τετραετία, ανήλθαν σε περίπου 33 δισ. ευρώ. 

Συνεπώς, 33 δισ. ευρώ από νέους φόρους, 20 δισ. από περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών από το κράτος και άλλα 20 δισ. η μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, έχουμε συνολικά 73 δισ. ευρώ, ήτοι το τίμημα που πλήρωσε η ελληνική κοινωνία για τους μνημονιακούς πειραματισμούς προσαρμογής της οικονομίας. 

Μιας προσαρμογής που οδήγησε στην όξυνση των εισοδηματικών και κοινωνικών ανισοτήτων, αφού -σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ- οι ανισότητες αυξήθηκαν, με το μερίδιο της διάμεσης δαπάνης (αγορές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού (ήταν 6 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού το 2009) έφθασε να είναι 7,6 φορές μεγαλύτερο το 2012 (αύξηση 25%), ενώ το αντίστοιχο μερίδιο του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού (ήταν 10,3 φορές μεγαλύτερο του φτωχότερου 10% το 2009) έφθασε να είναι 17,4 φορές μεγαλύτερο το 2012 (αύξηση 69%). 

Παράλληλα, δε, με τη διόγκωση των ανισοτήτων, η σχετική φτώχεια υπερδιπλασιάστηκε σε σταθερές τιμές και ο κίνδυνος φτώχειας καλύπτει πλέον το 39% του πληθυσμού, εξαιτίας της εκτίναξης της ανεργίας και της αδυναμίας του 56% του πληθυσμού να εργασθεί. 

Παρ' όλα αυτά, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί πως το πολύ ακριβό κι οδυνηρό τίμημα προσαρμογής άξιζε τον κόπο, αν η ελληνική οικονομία -όπως ισχυρίζεται ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών- «βρίσκεται σήμερα σε μία κρίσιμη καμπή, αλλά κι ένα καλύτερο σημείο αφετηρίας που εδράζεται σε απτά αποτελέσματα και ρεαλιστικές εκτιμήσεις: 

**Η ύφεση επιβραδύνεται. 

**Η αυξητική δυναμική της ανεργίας ανακόπτεται. 

**Το οικονομικό κλίμα βελτιώνεται. 

**Το κόστος δανεισμού μειώνεται. 
 
**Διαρθρωτικές αλλαγές υλοποιούνται.

**Αποκρατικοποιήσεις ξεκίνησαν να πραγματοποιούνται. 

**Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύεται. 

**Οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής επιτυγχάνονται (βλ. πρωτογενές πλεόνασμα)».
Δυστυχώς, όμως, με την εξαίρεση του πρωτογενούς πλεονάσματος (το πρώτο μόνον από τα πολλά βήματα δημοσιονομικής προσαρμογής που πρέπει να γίνουν), τα υπόλοιπα δεν ισχύουν. Ολοι οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν νέα επιδείνωση της οικονομίας, η ανεργία συνεχίζει να αυξάνεται, το οικονομικό κλίμα -που αρχικά βελτιώθηκε κάπως- τώρα υποχωρεί πάλι (βλ. άνοδο αποδόσεων 10ετών ομολόγων), το κόστος δανεισμού αυξάνει ακόμη και στις εκδόσεις εντόκων γραμματίων (4% και 3% μείωση πληθωρισμού ισοδυναμούν με πραγματικό επιτόκιο 7%!), οι διαρθρωτικές αλλαγές κι οι αποκρατικοποιήσεις καθυστερούν, όπως εκτιμούν Ε.Ε. και ΔΝΤ, ενώ η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας αφορά μόνον το εργατικό κόστος, με συνέπεια οι εξαγωγές να μην επεκτείνονται και να χάνουν μερίδια στις ξένες αγορές. 

Συμπέρασμα; 
Αν οι Ελληνες πλήρωσαν 73 δισ. ευρώ, για να δουν την ακίνητη περιουσία τους να υποτιμάται πάνω από 30% και τις καταθέσεις τους να κατάσχονται, ενόσω μένουν χωρίς εργασία, αυτό δεν σηματοδοτεί καμία ανάπτυξη, αλλά καθολική καταστροφή της οικονομίας. Μόνη δυνατότητα μερικής εξιλέωσης της κυβέρνησης είναι πάνω στα αποκαΐδια της οικονομίας να απαιτήσει το δραστικό κούρεμα του χρέους. Αλλά, αν ήθελε, δεν θα το είχε ήδη επιχειρήσει;
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Τα ποιητικά αναλόγια και η ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη άγγιξαν τις καρδιές όλων μας.

Τα ποιητικά αναλόγια, που διεξάγονται εφέτος για τρίτη χρονιά, πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα, στις 7.30 μ.μ., στο Μουσείο Οίνου στην Παλλήνη.

 Η ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη άγγιξε τις καρδιές όλων μας. Η ανάλυση ήταν από την Άντεια Φραντζή και η απαγγελία από τις Όλια Λαζαρίδου, Βάλια Φιλιάγκου.
Δείτε όλο το πρόγραμμα ΕΔΩ



Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

 Μιλώ για τα τελευταία σαλπίσματα των νικημένων στρατιωτών
Για τα τελευταία κουρέλια από τα γιορτινά μας φορέματα
Για τα παιδιά μας που πουλάν τσιγάρα στους διαβάτες

Μιλώ για τα λουλούδια που μαραθήκανε στους τάφους και τα σαπίζει η βροχή
Για τα σπίτια που χάσκουνε δίχως παράθυρα σαν κρανία ξεδοντιασμένα
Για τα κορίτσια που ζητιανεύουνε δείχνοντας στα στήθια τις πληγές τους

Μιλώ για τις ξυπόλητες μάνες που σέρνονται στα χαλάσματα
Για τις φλεγόμενες πόλεις τα σωριασμένα κουφάρια στους δρόμους
Τους μαστροπούς ποιητές που τρέμουνε τις νύχτες στα κατώφλια

Μιλώ για τις ατέλειωτες νύχτες όταν το φως λιγοστεύει τα ξημερώματα
Για τα φορτωμένα καμιόνια και τους βηματισμούς στις υγρές πλάκες
Για τα προαύλια των φυλακών και για το δάκρυ των μελλοθανάτων.

Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες
Π' αφήσανε τα δίχτυα τους και πήρανε τα βήματά Του
Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί δεν ξαποστάσαν
Κι όταν Αυτός τους πρόδωσε αυτοί δεν αρνηθήκαν
Κι όταν Αυτός δοξάστηκε αυτοί στρέψαν τα μάτια
Κι οι σύντροφοί τούς φτύνανε και τους σταυρώναν
Κι αυτοί, γαλήνιοι, το δρόμο παίρνουνε π' άκρη δεν έχει
Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει

Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους.




Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Berlin Water Assembly as an instrument of direct democracy.


Dear water-activists,

On 28 November 2013 in Berlin we have founded the Berlin Water Assembly (Berliner Wasserrat) as an instrument of direct democracy.

By repurchase of the shares, held by Veolia, in November (after RWE-shares have been repurchased already in 2012) we have moved a big step towards remunicipalisation of the Berlin Water Company, even though the rebuy is too expensive burdening us for the next 30 years. Nevertheless the first step has been taken towards a transformation of the until now profit-oriented Berlin Water Company towards a democratic, transparent, ecological and social oriented water management.
To this end the Berliner Wassertisch puts a drafted Berlin Water Charter published up for discussion and made progress yesterday by starting off the Berlin Water Assembly. Please find attached the Berlin Water Charter and the press release in German and French, Englsih translation will follow.
We are looking forward to receive all your comments and suggestions thinking that here in Berlin we could develop a new model of citizen participation. In order to achieve this we have need of suggestions from all sides.

Best   Dorothea

À tous les militants et militantes de l´eau

Le 28.11.13 nous avons crée à Berlin le Conseil de l´Eau de Berlin conçu comme un instrument de démocratie directe.  Après le rachat en 2012 des participations de RWE et au mois de novembre  2013, de celles  de Véolia, nous avons bien avancé en direction de la remunicipalisation des services de l´eau de Berlin. Ceci malgré un prix de rachat bien trop élevé qui pèsera lourd pendant les 30 années à venir.
Nous avons ainsi fait le premier pas en direction d´une transformation des services de l´eau de Berlin jusqu´à présent orientés vers le bénéfice, en direction d´un service démocratique, transparent, participatif écologique et social. Le « Berliner Wassertisch » propose pour cela le projet de Charte pour l´eau de Berlin, qu´il met ainsi en débat. Un pas supplémentaire a été fait par la création du Conseil de l´eau de Berlin.

En pièce jointe, vous trouverez un communiqué de presse et la proposition de charte.

N´hésitez pas à nous envoyer vos suggestions car nous souhaitons  développer à Berlin un modèle nouveau de participation dans la gestion de l´eau qui pourra, nous le souhaitons,  être utile dans les luttes de reconquête citoyenne de l´eau.

Dorothea


 Hallo an alle Wasseraktiven,

am 28.11.13 gründeten wir in Berlin den Berliner Wasserrat als ein Instrument der direkten Demokratie. Durch den Rückkauf der Veolia-Anteile im November (nachdem die RWE-Anteil bereits 2012 zurückgekauft wurden) sind wir ein großes Stück weitergekommen in Richtung Rekommunalisierung der Berliner Wasserbetriebe, auch wenn der Rückkaufpreis viel zu hoch ist und uns die kommenden 30 Jahre belasten wird.
Dennoch ist damit ein erster Schritt gemacht in Richtung einer Transformation der bisher rein gewinnorientierten Berliner Wasserbetriebe in Richtung auf eine demokratische, transparente, partizipative, ökologisch und sozial ausgerichtete Wasserwirtschaft. Der Berliner Wassertisch stellt deshalb den Entwurf einer
Berliner Wasser Charta öffentlich zur Diskussion und ging gestern einen Schritt weiter durch die Initiierung des Berliner Wasserrates.

Im Anhang findet ihr die Presseerklärung dazu und die Wasser Charta und wer etwas hören möchte, findet hier den Link zu einer Sendung von heute früh im Inforadio:

Wir freuen uns auf Anregungen aus allen Richtungen, denn wir denken, dass wir hier in Berlin eventuell für viele ein neues Modell von Bürgerbeteiligung in der Wasserwirtschaft entwickeln können. Dazu brauchen wir Anregungen von vielen Seiten.

Beste Grüße                

Dorothea Haerlin

Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Στις εκλογές του ΤΕΕ οι μικροί σήκωσαν κεφάλι. Ο κόσμος του ΤΕΕ απαίτησε και πέτυχε πολυφωνία.

Η ΔΗ.ΠΑ.Μ. στις εκλογές του ΤΕΕ της 24ης Νοεμβρίου 2013 συγκέντρωσε την προτίμηση των Μηχανικών στο 4,17% επί του συνόλου των ψηφισάντων (βλέπε στην ιστοσελίδα του ΤΕΕ ).

Η ΔΗ.ΠΑ.Μ εκφράζει τις ευχαριστίες της σε όσους, σε δύσκολες συνθήκες, την υποστήριξαν, έτσι ώστε να διατηρήσει το επίπεδο της εκπροσώπησης των Μηχανικών που είχε το 2010 (4,4%).

Σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα, η ΔΗ.ΠΑ.Μ. εκλέγει 7 έδρες στην Κεντρική Αντιπροσωπεία: τρείς από την πρώτη κατανομή και τις υπόλοιπες τέσσερις από την δεύτερη κατανομή, με βάση τον τετραγωνικό πίνακα - από την μεγαλύτερη προς την μικρότερη περιφέρεια και ανάλογα με τα ποσοστά των παρατάξεων. (Σημειώνουμε τα υψηλότερα αποτελέσματα της ΔΗ.ΠΑ.Μ.: Νομός Αττικής 5,18%, Περιφερειακό τμήμα Δυτικής Ελλάδας 7,17%, Περιφερειακό τμήμα Ηπείρου 6,41%, Περιφερειακό τμήμα Νομού Δωδεκανήσου 18,72%, Περιφερειακό τμήμα Νομού Ευβοίας 9,49%)

Η ΔΗ.ΠΑ.Μ. εκλέγει επίσης, με βάση τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, έναν εκπρόσωπο στη Επιστημονική Επιτροπή Ειδικότητας ΜΜΜ, έναν εκπρόσωπο στην Επιστημονική Επιτροπή Ειδικότητας των ΝΜ, καθώς και έναν εκπρόσωπο στο Πειθαρχικό Αττικής.

Τα αποτελέσματα αυτά μας δίνουν την δύναμη να συνεχίσουμε των αγώνα για την αναβάθμιση του ΤΕΕ, για την Παιδεία, και το επάγγελμα του Μηχανικού, με βάση τις προγραμματικές μας δηλώσεις.

Δεσμευόμαστε να συμβάλουμε στην χάραξη μιας ακηδεμόνευτης στρατηγικής με διαφάνεια και έντιμο διάλογο για ένα ισχυρό και συλλογικό ΤΕΕ. Η Συντονιστική Επιτροπή της ΔΗ.ΠΑ.Μ. θα συνέλθει σύντομα να εκτιμήσει τη θέση της σχετικά.

Εύχομαι σε όλους τους συνάδελφους που έχουν εκλεγεί, και βέβαια σε αυτούς της ΔΗ.ΠΑ.Μ., καλή θητεία και δημιουργικό έργο.

Η επικεφαλής της παράταξης

Τώνια Μοροπούλου




Διαβάστε περισσότερα »

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Εκλογές στο Τ.Ε.Ε. Οι Μηχανικοί ενώπιον των ευθυνών τους στην Ελλάδα της ύφεσης και της φτωχοποίησης.

Είναι η πρώτη φορά, τις τελευταίες δεκαετίες, που οι «εκλογολόγοι» από τις παρατάξεις των μηχανικών έχουν κατεβάσει τα μολύβια, αποφεύγοντας να διακινδυνεύσουν προγνωστικά για τα αποτελέσματα της αυριανής εκλογικής αναμέτρησης στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ). 

Τόσο οι μεγάλες ανασυνθέσεις των βασικών παρατάξεων όσο και το ποσοστό αποχής θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών του ΤΕΕ (φωτ. ΑΠΕ) Τόσο οι μεγάλες ανασυνθέσεις των βασικών παρατάξεων όσο και το ποσοστό αποχής θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών του ΤΕΕ (φωτ. ΑΠΕ)
Αυτό συμβαίνει τόσο γιατί οι εκλογές του φορέα των 108.000 διπλωματούχων μηχανικών της χώρας, εν μέσω της βαθιάς οικονομικής κρίσης και της παρατεταμένης ύφεσης, διεξάγονται σε ένα πρωτόγνωρο οικονομικό και επαγγελματικό περιβάλλον για το ελληνικό τεχνικό επιστημονικό δυναμικό και για την ύπαρξη του ίδιου του ΤΕΕ, όσο και γιατί σημειώνονται μεγάλες ανασυνθέσεις των βασικών παρατάξεων, από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σταθερά εκλογικά δεδομένα, σε συνδυασμό με το ποσοστό της αποχής από την κάλπη, που ασφαλώς θα επιδράσει καταλυτικά στο αποτέλεσμα αλλά είναι επίσης άγνωστος παράγοντας. 

Η διάταξη της μάχης
 
Οι μηχανικοί ψηφίζουν για να εκλέξουν τα 200 μέλη της κεντρικής αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, της λεγόμενης «Βουλής των μηχανικών», από την οποία θα αναδειχθεί πρόεδρος και νέα κεντρική διοίκηση του ΤΕΕ. Στις κεντρικές εκλογές του ΤΕΕ συμμετέχουν συνολικά 16 παρατάξεις και 3 μεμονωμένοι υποψήφιοι, ενώ η διάταξη μάχης που έχουν πάρει έχει ως εξής: 

**Ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης, που στις προηγούμενες εκλογές είχε οδηγήσει την ΠΑΣΚ Μηχανικών σε πρωτιά, με ποσοστό 29,6%, δίνοντας έμφαση «σε ένα ισχυρό και ακηδεμόνευτο ΤΕΕ» κατέρχεται ως επικεφαλής μιας νέας διευρυμένης παράταξης, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Μηχανικών (ΔΗΣΥΜ). Συμμετέχουν εκτός από την ΠΑΣΚ δυνάμεις από την Κεντροαριστερά και τη ΔΗΜΑΡ με εκπρόσωπο τον Χάρη Πεπόνη, το χώρο της οικολογίας με εκπρόσωπο την Ιωάννα Κοντούλη, των μηχανικών της αγοράς και του κατασκευαστικού τομέα με εκπρόσωπο τον Μάρκο Σιούνα. 

**Στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας ενώνονται για πρώτη φορά η επίσημη παράταξη ΔΚΜ με την άλλη παράταξη του χώρου ΔΚΜ-ΔΑΠ, που είχαν συγκεντρώσει στις προηγούμενες εκλογές 20,5% και 6,3% αντίστοιχα, σε νέο σχήμα με την ονομασία ΔΚΜ Ανανέωση Πρωτοπορία. Οι Πολ. Ακριτίδης, αντιπρόεδρος του ΤΕΕ, Γ. Θεοδωράκης, πρόεδρος της «Βουλής των μηχανικών» και Κ. Κουρνιώτης μέλος της διοίκησης του ΤΕΕ θεωρούνται από τους πρωταγωνιστές της παράταξης. 

**Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται για πρώτη φορά με μετωπικό κομματικό ψηφοδέλτιο, τη Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Μηχανικών, ανατρέποντας τις συναινετικές τακτικές του παρελθόντος, που με σχετικά μικρά ποσοστά είχαν δώσει στην ανανεωτική Αριστερά δύο από τους μακροβιότερους προέδρους του ΤΕΕ, τους Κ. Λιάσκα και Γ. Αλαβάνο. Επικεφαλής της νέας παράταξης είναι η Μπέτυ Πέρκα, πλαισιωμένη από τον πρόεδρο της ομοσπονδίας των μηχανικών του δημοσίου Π. Μούζιο και τον εκπρόσωπο της διεθνούς ένωσης αρχιτεκτόνων Ν. Φυντικάκη. 

**Καθαρά επαγγελματικό χαρακτήρα έχει η πολυσυλλεκτική παράταξη των ελευθέρων επαγγελματιών μηχανικών (ΕΛΕΜ), τέταρτη δύναμη της προηγούμενης αναμέτρησης με 6,3%, η οποία δίνει τη μάχη με πρωταγωνιστές τους Γ. Κυριακόπουλο, Θ. Σεραφείδη, Γ. Μαδεμοχωρίτη, Θ. Γρηγορόπουλο και Π. Αντιβαλίδη. 

**Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών, η παράταξη του ΚΚΕ, που είχε συγκεντρώσει 5,7%, συμμετέχει ως σταθερή αξία στις εκλογές του ΤΕΕ. 

**Η ΔΗΠΑΜ με επικεφαλής την αντιπρύτανη του ΕΜΠ Τόνια Μωροπούλου συγκεντρώνει στο ψηφοδέλτιό της ισχυρές παρουσίες από τον ακαδημαϊκό χώρο και τη νεολαία και κινείται στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Είχε πάρει 4,4%. 





Εκλογές ΤΕΕ. Η Δημοκρατική Παράταξη Μηχανικών (ΔΗΠΑΜ) εντάσσει στη πολιτική της πρόταση ότι είναι εναντίον οποιασδήποτε ενέργειας ξεπουλήματος των κρίσιμων υποδομών.



**Η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών καλύπτει ανένταχτους αριστερούς, συλλογικότητες μηχανικών και προσκείμενους σε συνιστώσες ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είχε πάρει 3,2% και κατέρχεται στις εκλογές με εκπρόσωπο τον Αντώνη Μαούνη. 

**Η Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία - Εργαζόμενοι Μηχανικοί εκφράζει επίσης συλλογικότητες μηχανικών στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, με αιχμή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ρεύμα των μισθωτών μηχανικών. 

**Οι Μηχανικοί Ενάντια στην Κρίση, με εκπρόσωπο τον μηχανικό Λουκά Αναγνωστόπουλο, πρόσκεινται στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στις εκλογές του ΤΕΕ δεν υπάρχει παράταξη που να εκφράζει την άκρα Δεξιά, ούτε τη Χρυσή Αυγή. Συμμετέχουν επίσης ψηφοδέλτια με τοπικό και κλαδικό χαρακτήρα (Μηχανικοί της Εκπαίδευσης, Χημικοί Μηχανικοί κ.ά.). 

Πρωτόγνωρο σκηνικό κρίσης
 
Το σκηνικό στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές είναι πρωτόγνωρο για τους μηχανικούς, που αποδεικνύονται από τα πρώτα και μεγάλα θύματα των μνημονιακών πολιτικών της ύφεσης, της συρρίκνωσης της οικονομίας και του παραγωγικού ιστού. Από «πιλότοι» επί δεκαετίες της αναπτυξιακής πορείας της χώρας, τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί στην πλειονότητά τους σε «διεκπεραιωτές» των εισπρακτικών επιχειρήσεων νομιμοποίησης αυθαιρέτων. Η καθίζηση του κατασκευαστικού κλάδου τόσο των ιδιωτικών όσο και των δημοσίων έργων, η απουσία σοβαρών εναλλακτικών προγραμμάτων στατικής και ενεργειακής βελτίωσης του κτηριολογικού πλούτου, η κατεδάφιση της κτηματαγοράς εξαιτίας της διαρκούς φορολογικής επιδρομής στα ακίνητα, τα «παγωμένα» μεγάλα οδικά έργα, η δραματική συρρίκνωση του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα και σχεδόν όλων των βασικών κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας οδηγούν τους μηχανικούς στο παραγωγικό και επαγγελματικό περιθώριο. 

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι τα τρία τελευταία χρόνια στο χώρο του ΤΕΕ κυριάρχησαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και δικαστικές προσφυγές, με αίτημα να μην εφαρμοστούν νομοθετικές προβλέψεις, που επιβάλλουν έως και τετραπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών των μηχανικών στο ασφαλιστικό ταμείο τους, παρά το γεγονός ότι μαστίζονται από την ανεργία, περισσότεροι από τους μισούς αδυνατούν να καλύψουν τις προηγούμενες χαμηλότερες εισφορές και κατά χιλιάδες διαγράφονται από τα μητρώα του ΤΕΕ, αδυνατώντας να πληρώσουν την απλή συνδρομή τους. 

Από τις 8 π.μ. ώς τις 7 μ.μ. της Κυριακής, οι διπλωματούχοι μηχανικοί της χώρας καλούνται να εκλέξουν τα νέα όργανα διοίκησης του ΤΕΕ, στο κέντρο και στην περιφέρεια. Η ψηφοφορία θα γίνει σε 169 εκλογικά τμήματα, σε 61 πόλεις της χώρας. 

Αναλυτικότερα, οι πληροφορίες για τα εκλογικά τμήματα ανά τη χώρα, τη διαδικασία της ψηφοφορίας, τους σταυρούς που μπορούν να μπουν σε κάθε ψηφοδέλτιο, δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα :
 http://web.tee.gr/ekloges-tee/

ΠΗΓΗ : 
Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Ημερίδα. Στις διαδρομές των Λιγνιτωρύχων και Μεταλλωρύχων της Ελλάδας. Λαύριο, Κυριακή 8 Δεκεμβρίου.

Κατεβάστε σε .pdf  το πρόγραμμα ΕΔΩ



Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Strategy meeting on the Future of Public Water. Association of Engineers of the Athens Water Company (EYDAP): Campaigns to stop the privatisation of public water companies in Greece.

This meeting will be an opportunity for strategising between public water operators, civil society, trade unions and researchers, within and associated with the Reclaiming Public Water Network. The aim is to strengthen the global coalition for democratic public water provision. 
One of the main issues of discussion will be the progress made on public-public partnerships (PuPs) . Going beyond a narrow definition of ‘public’, we frame PuPs as a concrete tool to connect different actors to share experiences and knowledge to improve public water systems. While PuPs are flexible and diverse, there are clear characteristics such as serving the public interest, while being strictly not-for-profit. 
  At the strategy meeting we want to further clarify the meaning of ‘public’, as part of discussing our visions of public water in future. We aim to advance our discussions on ‘publicness’ and how to build democratic, environmentally sound public water provision that is accountable to the citizens. Importantly, inspiration for promoting alternatives to water privatization and commodification often comes from struggles for water justice which we have engaged in. 
  The strategy meeting will explore how to strengthen the struggles against privatisation of water services and commodification of water resources by proposing concrete counter-narratives, policies and practices. Specifically, we should find ways to more strongly support alternatives emerging from local water justice struggles. The meeting aims to come up with common strategies and plans for joint advocacy activities.

Programme 

Day 1 (Monday 25 November)

9:15- 10:00 registration and coffee

10:00 Welcome and introduction round 


Summary of outcomes from different meetings organized by participants 


11:00-13:00 Session 1 (plenary panel)

Alternatives emerging from struggles against privatization and commodification of water: fighting to return water services into public.

Coordinator: Gabriella Zanzanaini (Food and Water Europe)


We will discuss our struggles in context such as what we are fighting in different struggles for water democracy. What are the new threats and how can we resist these? As well as strategizing on how we can build our capacity to form democratic structure through remunicipalisation process or reform existing public water.

- Nila Ardhianie, Amrta Institute Water literacy: Fighting to reverse privatization and bring water services into public hands in Jakarta 

- Maria Kanellopoulou, SaveGreekWater, Costis Ripis, Association of Engineers of the Athens Water Company (EYDAP): Campaigns to stop the privatisation of public water companies in Greece 


- Kshithija Nanjaraje Urs, National Platform against Privatization in India: Fighting against PPPs and resource privatization in India 


- Leonard Shang-Quartey, Integrated Social Development Centre (ISODEC) : Rebuilding the public utility after failure of PPP in Accra, Ghana. 


- Jørgen Magdahl, FIVAS : New strategies of financial Institutions: neoliberal public utilities reform and the implications for resistance


- Gabriella Zanzanaini: Global solidarity to stop fracking
 


Struggles in context: we are fighting in different struggles for water democracy. What are the new threats and how to resist these? How we can build our capacity to form democratic structure through remuniciaplisation process or reform existing public water? David Hall, former director of PSIRU helps us to analyze diverse struggles in the common ground, from where we can start discussing alternative strategies to build democratic public water. 

Questions and debate

13:00- 14:00 Lunch break 

14:00-16:00 Session 2 

Building new models of public water (management) 

Coordinator: David McDonald (Municipal Services Project)

What do we mean by ‘public’?

 The notion of ‘public’ goes beyond public water operators managed either by municipalities or states. Water systems managed by communities also play an important role. What is the role of the communities in the global south in the provision of water? 
The pressure for corporatisation applies to public operators in the global South and North. But corporatisation may undermine social, environmental, and labour protection standards. To be able to challenge this dominant discourse, it will be important to discuss ‘efficiency’ and develop a common vision of ‘social efficiency’, based on diverse experiences in different parts of the world.  In Nigeria, for instance, water service delivery has been very poor in many states and for decades the public utilities have not served the people. How we tackle corrupt, unreliable governments and public institutions, which are unwilling to invest in water delivery? What are our alternatives to the public water sector reforms based on commercial incentives and introduction of elements of PPPs that are currently promoted in many countries, to overcome dysfunctional government bureaucracy and failing utilities?  There are successful examples of state water sector reform thorough democratization of water management, such as in Tamil Nadu, India or Social Control (participatory mechanism) in many cities in Brazil. Democratisation is also at the centre of the debate in Berlin, where the private water operator has left and the biggest municipal PPP project in Germany has come to the end. In the discussions about how to build a democratic, transparent, ecological and social water model in Berlin, a key challenge is to create a meaningful participatory mechanism within the public utility Berliner Wasserbetriebe (BWB). 

Discussion starters 

Emilio Pachon, manager of Aguas del Huesna, Seville Spain, members of AEOPAS (Spanish Association of Public Services for Water Supply and Sanitation)
Christa Hecht, Allianz der öffentlichen Wasserwirtschaft (AöW) e.V
Berlin Water Table, Dorothea Haerlin
Milton Machado, Obras Sanitarias del Estado (OSE, state water company in Uruguay) (t.b.c)
Babatope Babalobi, Water and Sanitation Media Network Nigeria
Lukas Strahlhofer, arbeiterkammer (AK): Successful public water supply in Austria. What do we mean successful public supply?


16:15- 18:00 Session 3 

Human rights to water and sanitation, making it real 

Coordinator: Satoko Kishimoto


We will discuss strategies for recognition and implementation of the human right to water. While the 2010 Resolution by the UN General Assembly on the human right to water and sanitation (A/64/292) was a significant achievement, struggles and conflicts over water resources continue. Destructive dams, mining activities and bottling industries are polluting and depriving people from access to water. 
What role can the human right to water play in solving such water conflicts on the ground? How can national water policies help secure real progress towards implementing the human right to water? Is public water provision the best (or only) approach towards implementing the human right to water and sanitation? It's clear that privatisation is failing (in terms of connecting people, long term perspective to protect resources, avoiding pollution, reducing water consumption, etc.), but there is also the reality that many public authorities and operators are failing on these same points. Is the human right to water as an effective legal tool to solve conflicts? What are the next steps for the European Citizen Initiative (ECI) on the right to water? Moreover, the ‘green economy’ discourse and water-food-land ‘nexus’ policies develop are gaining momentum. Both are focused on the efficiency of water resource use, but what does efficiency mean, for whom and decided by whom, and how does this relate to the right to water? How we can challenge all these market-based approaches which are at odds with water commons and democracy.?

Discussion starters 

Clivia Conrad (Ver.di, Germany)
Meera Karunananthan (Blue Planet Project)
Matilda Kimetto (Kenya County Government Workers union)
Mohamed Ibrahim and Does Vandousselaere, Habi Center for Environmental Rights, Cairo
Lidia Serrano, Ingeniería Sin Fronteras Barclona
Juan Carlos, EPMAPS (Empresa Pública Metropolitana de Agua Potable y Saneamiento EPMAPS), Ecuador 


18:00 Wrap up Day 1 : set up informal working groups to prepare for Day 2 (what mean by public, human right to water, solidarity for Greece, Jakarta, Ghana etc..) 


 
Short preparatory meeting for the GWOPA congress.

20:00 Dinner 

Day 2 (Tuesday 26 November):

9:00-9:30 Coffee 


9:30-11:30 Session 4 (plenary) 

Public-Public Partnerships (PUPs): diversity and impacts 

Coordinator: Mary Ann Manahan (Focus on the Global South)


In this session we will share the practices and the values underlying different models of PUPs, ranging from community partnerships and inter-municipal partnerships. We will discuss how PuPs contribute to providing safe, accessible and affordable water to poor and marginalized communities. Another focus will be how PUPs can help improving water resources management, watershed protection and source development? How we can engage in international initiatives such as Water Operators Partnerships (WOPs)? How we can strengthen our advocacy work to enlarge financial support for public-public partnerships (PuPs), such as through the ACP-EU water facility? How we can build alliances between urban and rural organisations, trade unions, and citizens? 

Discussion starters:

- Marcela Olivera and Adriana Marquisio, Platform for Public Community Partnerships in Americas (PAPC)
- Samir Bensaid, ONEE (National Office for Electricity and Drinking Water Supply Morocco)
- MWA Waterworks Academy Metropolitan Waterworks Authority (MWA) (Bangkok, Thailand)
- Daniel Moss, Our Water Commons
- Sindicato de Trabajadores de Acuavalle SA ESP (SINTRACUAVALLE, Colombia)
- Albert Testart, CONGIAC, Catalan Public Utilities Association
- members of AEOPAS (Spanish Association of Public Services for Water Supply and Sanitation)
Discussion: What are challenges to engage in PuPs and how to overcome them?
What are obstacles to engage in PuPs respectively in public and community operators’, workers’, citizens’ point of views? Bottom up grassroots strategies to create political support. Look at the (enabling) institutional design, legal framework and internal and external governance of successful partnerships.

 
11:30-11:50 

PuP in context: Emanuele Lobina (PSIRU)
: How do we define the kinds of PUPs which we want to promote? The underlying philosophy and the concept of publicness; the variety of partners involved and objectives pursued (communities, unions and citizens' groups in water partnerships). How PuPs really contribute to providing safe, accessible and affordable water to poor and marginalized communities (equity issue); examples of how PuPs are useful as part of the alternative to privatization.

  12:00- 13:00 Lunch break
  13:00 - 14:30 Strategic discussions for joint action (3 groups) 

1. PuPs - how to overcome the challenges to engaging in Public-public, public-community partnerships? Coordinator: AEOPAS and Milo Fiasconnaro (Aqua Pabulica Europea).

2. Promoting policies to strengthen and democratize public water delivery and implement the right to water (not definite).

3. Strengthen water justice campaigns (not definite)
 

  14:30- 15:00 Report back from 3 groups. 

  15:00 – 17:00 Wrap-up discussion: Our counter-narratives and joint strategies.  What are our collective outcomes of this meeting? Sharing the political calendar and making joint action plans.
 
Practical information 
 
17:30 Closing


Location

CCOO (the headquarters of Comisions Obreres)

Διαβάστε περισσότερα »