Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Εκλογές στο Τ.Ε.Ε. Οι Μηχανικοί ενώπιον των ευθυνών τους στην Ελλάδα της ύφεσης και της φτωχοποίησης.

Είναι η πρώτη φορά, τις τελευταίες δεκαετίες, που οι «εκλογολόγοι» από τις παρατάξεις των μηχανικών έχουν κατεβάσει τα μολύβια, αποφεύγοντας να διακινδυνεύσουν προγνωστικά για τα αποτελέσματα της αυριανής εκλογικής αναμέτρησης στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ). 

Τόσο οι μεγάλες ανασυνθέσεις των βασικών παρατάξεων όσο και το ποσοστό αποχής θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών του ΤΕΕ (φωτ. ΑΠΕ) Τόσο οι μεγάλες ανασυνθέσεις των βασικών παρατάξεων όσο και το ποσοστό αποχής θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών του ΤΕΕ (φωτ. ΑΠΕ)
Αυτό συμβαίνει τόσο γιατί οι εκλογές του φορέα των 108.000 διπλωματούχων μηχανικών της χώρας, εν μέσω της βαθιάς οικονομικής κρίσης και της παρατεταμένης ύφεσης, διεξάγονται σε ένα πρωτόγνωρο οικονομικό και επαγγελματικό περιβάλλον για το ελληνικό τεχνικό επιστημονικό δυναμικό και για την ύπαρξη του ίδιου του ΤΕΕ, όσο και γιατί σημειώνονται μεγάλες ανασυνθέσεις των βασικών παρατάξεων, από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σταθερά εκλογικά δεδομένα, σε συνδυασμό με το ποσοστό της αποχής από την κάλπη, που ασφαλώς θα επιδράσει καταλυτικά στο αποτέλεσμα αλλά είναι επίσης άγνωστος παράγοντας. 

Η διάταξη της μάχης
 
Οι μηχανικοί ψηφίζουν για να εκλέξουν τα 200 μέλη της κεντρικής αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, της λεγόμενης «Βουλής των μηχανικών», από την οποία θα αναδειχθεί πρόεδρος και νέα κεντρική διοίκηση του ΤΕΕ. Στις κεντρικές εκλογές του ΤΕΕ συμμετέχουν συνολικά 16 παρατάξεις και 3 μεμονωμένοι υποψήφιοι, ενώ η διάταξη μάχης που έχουν πάρει έχει ως εξής: 

**Ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης, που στις προηγούμενες εκλογές είχε οδηγήσει την ΠΑΣΚ Μηχανικών σε πρωτιά, με ποσοστό 29,6%, δίνοντας έμφαση «σε ένα ισχυρό και ακηδεμόνευτο ΤΕΕ» κατέρχεται ως επικεφαλής μιας νέας διευρυμένης παράταξης, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Μηχανικών (ΔΗΣΥΜ). Συμμετέχουν εκτός από την ΠΑΣΚ δυνάμεις από την Κεντροαριστερά και τη ΔΗΜΑΡ με εκπρόσωπο τον Χάρη Πεπόνη, το χώρο της οικολογίας με εκπρόσωπο την Ιωάννα Κοντούλη, των μηχανικών της αγοράς και του κατασκευαστικού τομέα με εκπρόσωπο τον Μάρκο Σιούνα. 

**Στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας ενώνονται για πρώτη φορά η επίσημη παράταξη ΔΚΜ με την άλλη παράταξη του χώρου ΔΚΜ-ΔΑΠ, που είχαν συγκεντρώσει στις προηγούμενες εκλογές 20,5% και 6,3% αντίστοιχα, σε νέο σχήμα με την ονομασία ΔΚΜ Ανανέωση Πρωτοπορία. Οι Πολ. Ακριτίδης, αντιπρόεδρος του ΤΕΕ, Γ. Θεοδωράκης, πρόεδρος της «Βουλής των μηχανικών» και Κ. Κουρνιώτης μέλος της διοίκησης του ΤΕΕ θεωρούνται από τους πρωταγωνιστές της παράταξης. 

**Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται για πρώτη φορά με μετωπικό κομματικό ψηφοδέλτιο, τη Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Μηχανικών, ανατρέποντας τις συναινετικές τακτικές του παρελθόντος, που με σχετικά μικρά ποσοστά είχαν δώσει στην ανανεωτική Αριστερά δύο από τους μακροβιότερους προέδρους του ΤΕΕ, τους Κ. Λιάσκα και Γ. Αλαβάνο. Επικεφαλής της νέας παράταξης είναι η Μπέτυ Πέρκα, πλαισιωμένη από τον πρόεδρο της ομοσπονδίας των μηχανικών του δημοσίου Π. Μούζιο και τον εκπρόσωπο της διεθνούς ένωσης αρχιτεκτόνων Ν. Φυντικάκη. 

**Καθαρά επαγγελματικό χαρακτήρα έχει η πολυσυλλεκτική παράταξη των ελευθέρων επαγγελματιών μηχανικών (ΕΛΕΜ), τέταρτη δύναμη της προηγούμενης αναμέτρησης με 6,3%, η οποία δίνει τη μάχη με πρωταγωνιστές τους Γ. Κυριακόπουλο, Θ. Σεραφείδη, Γ. Μαδεμοχωρίτη, Θ. Γρηγορόπουλο και Π. Αντιβαλίδη. 

**Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών, η παράταξη του ΚΚΕ, που είχε συγκεντρώσει 5,7%, συμμετέχει ως σταθερή αξία στις εκλογές του ΤΕΕ. 

**Η ΔΗΠΑΜ με επικεφαλής την αντιπρύτανη του ΕΜΠ Τόνια Μωροπούλου συγκεντρώνει στο ψηφοδέλτιό της ισχυρές παρουσίες από τον ακαδημαϊκό χώρο και τη νεολαία και κινείται στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Είχε πάρει 4,4%. 





Εκλογές ΤΕΕ. Η Δημοκρατική Παράταξη Μηχανικών (ΔΗΠΑΜ) εντάσσει στη πολιτική της πρόταση ότι είναι εναντίον οποιασδήποτε ενέργειας ξεπουλήματος των κρίσιμων υποδομών.



**Η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών καλύπτει ανένταχτους αριστερούς, συλλογικότητες μηχανικών και προσκείμενους σε συνιστώσες ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είχε πάρει 3,2% και κατέρχεται στις εκλογές με εκπρόσωπο τον Αντώνη Μαούνη. 

**Η Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία - Εργαζόμενοι Μηχανικοί εκφράζει επίσης συλλογικότητες μηχανικών στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, με αιχμή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ρεύμα των μισθωτών μηχανικών. 

**Οι Μηχανικοί Ενάντια στην Κρίση, με εκπρόσωπο τον μηχανικό Λουκά Αναγνωστόπουλο, πρόσκεινται στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στις εκλογές του ΤΕΕ δεν υπάρχει παράταξη που να εκφράζει την άκρα Δεξιά, ούτε τη Χρυσή Αυγή. Συμμετέχουν επίσης ψηφοδέλτια με τοπικό και κλαδικό χαρακτήρα (Μηχανικοί της Εκπαίδευσης, Χημικοί Μηχανικοί κ.ά.). 

Πρωτόγνωρο σκηνικό κρίσης
 
Το σκηνικό στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές είναι πρωτόγνωρο για τους μηχανικούς, που αποδεικνύονται από τα πρώτα και μεγάλα θύματα των μνημονιακών πολιτικών της ύφεσης, της συρρίκνωσης της οικονομίας και του παραγωγικού ιστού. Από «πιλότοι» επί δεκαετίες της αναπτυξιακής πορείας της χώρας, τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί στην πλειονότητά τους σε «διεκπεραιωτές» των εισπρακτικών επιχειρήσεων νομιμοποίησης αυθαιρέτων. Η καθίζηση του κατασκευαστικού κλάδου τόσο των ιδιωτικών όσο και των δημοσίων έργων, η απουσία σοβαρών εναλλακτικών προγραμμάτων στατικής και ενεργειακής βελτίωσης του κτηριολογικού πλούτου, η κατεδάφιση της κτηματαγοράς εξαιτίας της διαρκούς φορολογικής επιδρομής στα ακίνητα, τα «παγωμένα» μεγάλα οδικά έργα, η δραματική συρρίκνωση του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα και σχεδόν όλων των βασικών κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας οδηγούν τους μηχανικούς στο παραγωγικό και επαγγελματικό περιθώριο. 

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι τα τρία τελευταία χρόνια στο χώρο του ΤΕΕ κυριάρχησαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και δικαστικές προσφυγές, με αίτημα να μην εφαρμοστούν νομοθετικές προβλέψεις, που επιβάλλουν έως και τετραπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών των μηχανικών στο ασφαλιστικό ταμείο τους, παρά το γεγονός ότι μαστίζονται από την ανεργία, περισσότεροι από τους μισούς αδυνατούν να καλύψουν τις προηγούμενες χαμηλότερες εισφορές και κατά χιλιάδες διαγράφονται από τα μητρώα του ΤΕΕ, αδυνατώντας να πληρώσουν την απλή συνδρομή τους. 

Από τις 8 π.μ. ώς τις 7 μ.μ. της Κυριακής, οι διπλωματούχοι μηχανικοί της χώρας καλούνται να εκλέξουν τα νέα όργανα διοίκησης του ΤΕΕ, στο κέντρο και στην περιφέρεια. Η ψηφοφορία θα γίνει σε 169 εκλογικά τμήματα, σε 61 πόλεις της χώρας. 

Αναλυτικότερα, οι πληροφορίες για τα εκλογικά τμήματα ανά τη χώρα, τη διαδικασία της ψηφοφορίας, τους σταυρούς που μπορούν να μπουν σε κάθε ψηφοδέλτιο, δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα :
 http://web.tee.gr/ekloges-tee/

ΠΗΓΗ : 
Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Ημερίδα. Στις διαδρομές των Λιγνιτωρύχων και Μεταλλωρύχων της Ελλάδας. Λαύριο, Κυριακή 8 Δεκεμβρίου.

Κατεβάστε σε .pdf  το πρόγραμμα ΕΔΩ



Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Strategy meeting on the Future of Public Water. Association of Engineers of the Athens Water Company (EYDAP): Campaigns to stop the privatisation of public water companies in Greece.

This meeting will be an opportunity for strategising between public water operators, civil society, trade unions and researchers, within and associated with the Reclaiming Public Water Network. The aim is to strengthen the global coalition for democratic public water provision. 
One of the main issues of discussion will be the progress made on public-public partnerships (PuPs) . Going beyond a narrow definition of ‘public’, we frame PuPs as a concrete tool to connect different actors to share experiences and knowledge to improve public water systems. While PuPs are flexible and diverse, there are clear characteristics such as serving the public interest, while being strictly not-for-profit. 
  At the strategy meeting we want to further clarify the meaning of ‘public’, as part of discussing our visions of public water in future. We aim to advance our discussions on ‘publicness’ and how to build democratic, environmentally sound public water provision that is accountable to the citizens. Importantly, inspiration for promoting alternatives to water privatization and commodification often comes from struggles for water justice which we have engaged in. 
  The strategy meeting will explore how to strengthen the struggles against privatisation of water services and commodification of water resources by proposing concrete counter-narratives, policies and practices. Specifically, we should find ways to more strongly support alternatives emerging from local water justice struggles. The meeting aims to come up with common strategies and plans for joint advocacy activities.

Programme 

Day 1 (Monday 25 November)

9:15- 10:00 registration and coffee

10:00 Welcome and introduction round 


Summary of outcomes from different meetings organized by participants 


11:00-13:00 Session 1 (plenary panel)

Alternatives emerging from struggles against privatization and commodification of water: fighting to return water services into public.

Coordinator: Gabriella Zanzanaini (Food and Water Europe)


We will discuss our struggles in context such as what we are fighting in different struggles for water democracy. What are the new threats and how can we resist these? As well as strategizing on how we can build our capacity to form democratic structure through remunicipalisation process or reform existing public water.

- Nila Ardhianie, Amrta Institute Water literacy: Fighting to reverse privatization and bring water services into public hands in Jakarta 

- Maria Kanellopoulou, SaveGreekWater, Costis Ripis, Association of Engineers of the Athens Water Company (EYDAP): Campaigns to stop the privatisation of public water companies in Greece 


- Kshithija Nanjaraje Urs, National Platform against Privatization in India: Fighting against PPPs and resource privatization in India 


- Leonard Shang-Quartey, Integrated Social Development Centre (ISODEC) : Rebuilding the public utility after failure of PPP in Accra, Ghana. 


- Jørgen Magdahl, FIVAS : New strategies of financial Institutions: neoliberal public utilities reform and the implications for resistance


- Gabriella Zanzanaini: Global solidarity to stop fracking
 


Struggles in context: we are fighting in different struggles for water democracy. What are the new threats and how to resist these? How we can build our capacity to form democratic structure through remuniciaplisation process or reform existing public water? David Hall, former director of PSIRU helps us to analyze diverse struggles in the common ground, from where we can start discussing alternative strategies to build democratic public water. 

Questions and debate

13:00- 14:00 Lunch break 

14:00-16:00 Session 2 

Building new models of public water (management) 

Coordinator: David McDonald (Municipal Services Project)

What do we mean by ‘public’?

 The notion of ‘public’ goes beyond public water operators managed either by municipalities or states. Water systems managed by communities also play an important role. What is the role of the communities in the global south in the provision of water? 
The pressure for corporatisation applies to public operators in the global South and North. But corporatisation may undermine social, environmental, and labour protection standards. To be able to challenge this dominant discourse, it will be important to discuss ‘efficiency’ and develop a common vision of ‘social efficiency’, based on diverse experiences in different parts of the world.  In Nigeria, for instance, water service delivery has been very poor in many states and for decades the public utilities have not served the people. How we tackle corrupt, unreliable governments and public institutions, which are unwilling to invest in water delivery? What are our alternatives to the public water sector reforms based on commercial incentives and introduction of elements of PPPs that are currently promoted in many countries, to overcome dysfunctional government bureaucracy and failing utilities?  There are successful examples of state water sector reform thorough democratization of water management, such as in Tamil Nadu, India or Social Control (participatory mechanism) in many cities in Brazil. Democratisation is also at the centre of the debate in Berlin, where the private water operator has left and the biggest municipal PPP project in Germany has come to the end. In the discussions about how to build a democratic, transparent, ecological and social water model in Berlin, a key challenge is to create a meaningful participatory mechanism within the public utility Berliner Wasserbetriebe (BWB). 

Discussion starters 

Emilio Pachon, manager of Aguas del Huesna, Seville Spain, members of AEOPAS (Spanish Association of Public Services for Water Supply and Sanitation)
Christa Hecht, Allianz der öffentlichen Wasserwirtschaft (AöW) e.V
Berlin Water Table, Dorothea Haerlin
Milton Machado, Obras Sanitarias del Estado (OSE, state water company in Uruguay) (t.b.c)
Babatope Babalobi, Water and Sanitation Media Network Nigeria
Lukas Strahlhofer, arbeiterkammer (AK): Successful public water supply in Austria. What do we mean successful public supply?


16:15- 18:00 Session 3 

Human rights to water and sanitation, making it real 

Coordinator: Satoko Kishimoto


We will discuss strategies for recognition and implementation of the human right to water. While the 2010 Resolution by the UN General Assembly on the human right to water and sanitation (A/64/292) was a significant achievement, struggles and conflicts over water resources continue. Destructive dams, mining activities and bottling industries are polluting and depriving people from access to water. 
What role can the human right to water play in solving such water conflicts on the ground? How can national water policies help secure real progress towards implementing the human right to water? Is public water provision the best (or only) approach towards implementing the human right to water and sanitation? It's clear that privatisation is failing (in terms of connecting people, long term perspective to protect resources, avoiding pollution, reducing water consumption, etc.), but there is also the reality that many public authorities and operators are failing on these same points. Is the human right to water as an effective legal tool to solve conflicts? What are the next steps for the European Citizen Initiative (ECI) on the right to water? Moreover, the ‘green economy’ discourse and water-food-land ‘nexus’ policies develop are gaining momentum. Both are focused on the efficiency of water resource use, but what does efficiency mean, for whom and decided by whom, and how does this relate to the right to water? How we can challenge all these market-based approaches which are at odds with water commons and democracy.?

Discussion starters 

Clivia Conrad (Ver.di, Germany)
Meera Karunananthan (Blue Planet Project)
Matilda Kimetto (Kenya County Government Workers union)
Mohamed Ibrahim and Does Vandousselaere, Habi Center for Environmental Rights, Cairo
Lidia Serrano, Ingeniería Sin Fronteras Barclona
Juan Carlos, EPMAPS (Empresa Pública Metropolitana de Agua Potable y Saneamiento EPMAPS), Ecuador 


18:00 Wrap up Day 1 : set up informal working groups to prepare for Day 2 (what mean by public, human right to water, solidarity for Greece, Jakarta, Ghana etc..) 


 
Short preparatory meeting for the GWOPA congress.

20:00 Dinner 

Day 2 (Tuesday 26 November):

9:00-9:30 Coffee 


9:30-11:30 Session 4 (plenary) 

Public-Public Partnerships (PUPs): diversity and impacts 

Coordinator: Mary Ann Manahan (Focus on the Global South)


In this session we will share the practices and the values underlying different models of PUPs, ranging from community partnerships and inter-municipal partnerships. We will discuss how PuPs contribute to providing safe, accessible and affordable water to poor and marginalized communities. Another focus will be how PUPs can help improving water resources management, watershed protection and source development? How we can engage in international initiatives such as Water Operators Partnerships (WOPs)? How we can strengthen our advocacy work to enlarge financial support for public-public partnerships (PuPs), such as through the ACP-EU water facility? How we can build alliances between urban and rural organisations, trade unions, and citizens? 

Discussion starters:

- Marcela Olivera and Adriana Marquisio, Platform for Public Community Partnerships in Americas (PAPC)
- Samir Bensaid, ONEE (National Office for Electricity and Drinking Water Supply Morocco)
- MWA Waterworks Academy Metropolitan Waterworks Authority (MWA) (Bangkok, Thailand)
- Daniel Moss, Our Water Commons
- Sindicato de Trabajadores de Acuavalle SA ESP (SINTRACUAVALLE, Colombia)
- Albert Testart, CONGIAC, Catalan Public Utilities Association
- members of AEOPAS (Spanish Association of Public Services for Water Supply and Sanitation)
Discussion: What are challenges to engage in PuPs and how to overcome them?
What are obstacles to engage in PuPs respectively in public and community operators’, workers’, citizens’ point of views? Bottom up grassroots strategies to create political support. Look at the (enabling) institutional design, legal framework and internal and external governance of successful partnerships.

 
11:30-11:50 

PuP in context: Emanuele Lobina (PSIRU)
: How do we define the kinds of PUPs which we want to promote? The underlying philosophy and the concept of publicness; the variety of partners involved and objectives pursued (communities, unions and citizens' groups in water partnerships). How PuPs really contribute to providing safe, accessible and affordable water to poor and marginalized communities (equity issue); examples of how PuPs are useful as part of the alternative to privatization.

  12:00- 13:00 Lunch break
  13:00 - 14:30 Strategic discussions for joint action (3 groups) 

1. PuPs - how to overcome the challenges to engaging in Public-public, public-community partnerships? Coordinator: AEOPAS and Milo Fiasconnaro (Aqua Pabulica Europea).

2. Promoting policies to strengthen and democratize public water delivery and implement the right to water (not definite).

3. Strengthen water justice campaigns (not definite)
 

  14:30- 15:00 Report back from 3 groups. 

  15:00 – 17:00 Wrap-up discussion: Our counter-narratives and joint strategies.  What are our collective outcomes of this meeting? Sharing the political calendar and making joint action plans.
 
Practical information 
 
17:30 Closing


Location

CCOO (the headquarters of Comisions Obreres)

Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Είτανε δέκα εφτά χρονώ ! Ένα από τα πρώτα θύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 1973

Μία μπλούζα αιματοβαμμένη και σκισμένη βρίσκεται ανάμεσα στα εκθέματα των θυμάτων του Πολυτεχνείου, είναι εκείνη που φορούσε ο 17χρονος μαθητής Διομήδης Κομνηνός, ο οποίος έπεσε νεκρός τη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1973.
Ηταν ένα από τα 24 θύματα που οι άνθρωποι της χούντας δολοφόνησαν, ένα από τα πρώτα θύματα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Το βράδυ εκείνης της Παρασκευής εκατοντάδες διαδηλωτές, πολίτες, φοιτητές, μαθητές βρίσκονταν εντός και εκτός του προαυλίου του Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων.
Ανάμεσα τους και ο Κύπριος Διομήδης Κομνηνός, μαθητής λυκείου μέσα στο Πολυτεχνείο, ο οποίος βγήκε από το προαύλιο του ιδρύματος και μαζί με άλλους συνομηλίκους του βρέθηκαν στη στη γωνία 3ης Σεπτεμβρίου, Μάρνη και Αβέρωφ. Η ώρα ήταν μεταξύ 21:30 και 21:45 και όλοι τους έκαναν τους τραυματιοφορείς, βοηθούσαν τους τραυματίες και προσπαθούσαν να τους προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες, ώσπου μία σφαίρα καρφώθηκε στην καρδιά του άτυχου Διομήδη Κομνηνού. Ο δολοφόνος του βρισκόταν μόλις 10 μέτρα μακριά. Ηταν ένας από τους άνδρες της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως.
Αμέσως οι υπόλοιποι διαδηλωτές που ήταν μαζί του τον μετέφεραν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ, ωστόσο ήταν αργά. Ο 17χρονος μαθητής Διομήδης Κομνηνός ήταν νεκρός, οι χουντικοί τον είχαν δολοφονήσει εν ψυχρώ γιατί έκανε το λάθος να βοηθήσει τραυματισμένους πολίτες.
Το άψυχο κορμί του μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, το μετέπειτα Γενικό Κρατικό.
  
Τραγική ειρωνεία ήταν πως λίγο καιρό πριν του αφαιρέσουν τόσο βίαια, τόσο άδικα και αδίστακτα τη ζωή, ο 17χρονος Διομήδης Κομνηνός είχε περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πολυτεχνείου και μάλιστα με πολύ υψηλή βαθμολογία.
Η σκισμένη μπλούζα του βρίσκεται σε έκθεμα θυμάτων του Πολυτεχνείου και χρησιμοποιήθηκε από τη χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Χορτένσια, για να σκουπίσει τα δάκρυά της.
Η κηδεία του νεαρού έγινε σε μία έρημη γωνιά του νεκροταφείου της Αθήνας, παρουσία λίγων συγγενών. Ωστόσο μετά την πτώση της δικτατορίας, στο μνημόσυνο που έγινε για τον άτυχο μαθητή πλήθος κόσμου βρέθηκε εκεί για να τον τιμήσει ως ήρωα.
Το άρθρο του ανταποκριτή της δανέζικης και βελγικής τηλεόρασης.
Το 9ο δημοτικό σχολείο Πετρούπολης έχει ονομαστεί σε «Διομήδης Κομνηνός» και στην ιστοσελίδα του φιλοξενεί ένα άρθρο του δημοσιογράφου Albert Coenrant, ανταποκριτή της δανέζικης και βελγικής τηλεόρασης στην Ελλάδα. Το άρθρο έχει τίτλο «Το αγόρι που νίκησε τα τανκ», «The boy who braved the tanks».
Αυτή η ιστορία είναι εμπνευσμένη από τον ηρωικό θάνατο του Διομήδη Κομνηνού ενός άξιου τέκνου της Ελλάδας. Το Νοέμβριο του1973 μπήκε στο Πολυτεχνείο για να αγωνιστεί την απελευθέρωση της χώρας. Δε θα επέστρεφε σπίτι του πότε.
Κατά τη διάρκεια των θλιβερών εβδομάδων μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ένας επισκέπτης εμφανίστηκε στο γραφείο μου «Απλά λέγε με Γιάννη» είπε. «Άκουσα ότι έχετε αποσιωπήσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σε παρακαλώ πες μου ό,τι έχεις δει». Καθώς ήταν ένας φιλικός έξυπνος άνθρωπος δέχτηκα να μιλήσω. Του διηγήθηκα κάποιες σκηνές απίστευτου θάρρους στις οποίες είχα γίνει μάρτυρας-σήμερα πασίγνωστες χάρη σε αναρίθμητα άρθρα εφημερίδων και ντοκιμαντέρ που προβάλλονται ανελλιπώς από την τηλεόραση. Ήμουν επίσης σε θέση να περιγράψω περιστατικά άγνωστα στην κοινή γνώμη.
Εντυπωσιάστηκε από την περιγραφή μου σχετικά με το ξενοδοχείο Ακρόπολη απέναντι από το Πολυτεχνείο εκείνη τη διάσημη μέρα. Άκουσε επίσης, πως έπρεπε να προφυλαχτώ από τις σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών σε ένα κτίριο που ήταν γεμάτο όχι μόνο από φοιτητές αλλά επίσης και από μαθητές. Εντυπωσιάστηκε όταν άκουσε πως ο ίδιος ο διευθυντής του ξενοδοχείου πρόσφερε τα πιάτα με τα σάντουιτς και έλεγε «Δεν είναι καλό να μάχεσαι για τη χώρα σου με άδειο στομάχι». Άκουσε επίσης πως παρά τη βροχή από σφαίρες ένας φοιτητής διαδήλωνε απ’ έξω και χτυπήθηκε λίγα μέτρα μακρύτερα από την πόρτα του ξενοδοχείου.
Εξήγησα πώς δύο μαθήτριες δε δίστασαν να τρέξουν έξω, όπως οι νοσοκόμες στο πεδίο της μάχης, σαν την Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, για να βοηθήσουν το αγόρι και να το μεταφέρουν στο ξενοδοχείο, όταν ένας αστυνομικός το άρπαξε από τα χέρια τους. Άκουσε προσεκτικά την ιστορία μιας Νορβηγίδας, μιας ανυποψίαστης τουρίστριας, που χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα στο λαιμό και πέθανε ξαπλωμένη μέσα στο ξενοδοχείο. Η κοπέλα πήγαινε να κάνει ένα τηλεφώνημα στους γονείς της από το κτίριο του Ο.Τ.Ε. λίγα μέτρα μακρύτερα στην οδό Πατησίων, για να τους πει για τις θαυμάσιες εμπειρίες που είχε από την Ελλάδα. Δεν θα ξεχάσω την έκφρασή του όταν περιέγραψα το πώς οι φοιτητές καλούσαν απελπισμένα από τα μεγάφωνα για ιατρική βοήθεια και ασθενοφόρα.
Τα ασθενοφόρα πράγματι έφθασαν με τις σειρήνες να ουρλιάζουν-όχι γεμάτα από γιατρούς ή νοσοκόμες, αλλά αιμοδιψείς αστυνομικούς μερικούς μεταμφιεσμένους σε γιατρούς. Και μετά η πιο φρικτή σουρεαλιστική σκηνή από όλες που δε θα σβήσει ποτέ από το μυαλό μου. Τα τανκ – περισσότερα από είκοσι πέντε – έφθασαν σα να έπρεπε να κατακτήσουν ένα οχυρωμένο κάστρο και όχι ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα γεμάτο από παιδιά που φώναζαν για λευτεριά. Ήρθαν κυλώντας αργά, σχεδόν τα μεσάνυχτα. Ένα τεράστιο γκρίζο τέρας στάθηκε ακριβώς μπροστά στην πόρτα του Πολυτεχνείου. Από το άνοιγμα εμφανίστηκε ένας αξιωματικός με ένα όπλο στα χέρια. Οι φοιτητές ικέτευσαν το στρατό να μη χρησιμοποιήσει βία και να μην τους χτυπήσει. Ο αξιωματικός φώναξε από το τανκ ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν διαπραγματεύονται με αναρχικούς. Στο ξενοδοχείο Ακρόπολη τα παιδιά έκλαιγαν και πολλοί γονάτιζαν και προσεύχονταν στο Θεό να σταματήσει αυτή την τρέλα.
Ένα από τα πιο απίστευτα και ντροπιαστικά πράγματα ήταν, ότι την ίδια στιγμή που τα παιδιά της Ελλάδας ήταν έτοιμα να θυσιαστούν για την ελευθερία, στο ίδιο ξενοδοχείο σε μικρή απόσταση από την επερχόμενη καταστροφή υπήρχε ένα δωμάτιο γεμάτο από καμιά διακοσαριά άτομα, κυρίως γυναίκες αλλά και κάποιους άντρες που έπαιζαν χαρτιά τελείως αδιάφοροι για την αγωνιζόμενη και δοκιμαζόμενη νεολαία της χώρας.
Ο επισκέπτης μου είπε ότι ο γιος του ήταν ένας από τους νεαρούς του Πολυτεχνείου εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν πολύ μετριόφρων για να μιλήσει γι’ αυτό. Ο άντρας μου ζήτησε την άδεια για να ξανάρθει. Κατά τη διάρκεια της επόμενης επίσκεψης είπε ότι αισθανόταν βαθιά συγκινημένος από τον ηρωισμό που επέδειξε η ελληνική νεολαία εκείνη την εποχή.
Θεωρούσε ότι τα περισσότερα παιδιά είναι κακομαθημένα σήμερα ακόμη και στις πιο φτωχές οικογένειες. Μου είπε υπέροχα ανέκδοτα και αστεία για να το αποδείξει. «Ήξερες, μου είπε, ότι ο Χριστός ήταν Έλληνας;». «Αλήθεια;» ρώτησα χωρίς να είναι απόλυτα σίγουρος ότι ήταν σοβαρός. «Ναι» μου απάντησε με ένα φαρδύ χαμόγελο στο πρόσωπο. «Αυτός πίστευε ότι η μητέρα του ήταν παρθένα και τον θεωρούσε Θεό. Κι όχι μόνο αυτά, ξεκίνησε να δουλεύει όταν ήταν τριάντα χρόνων». Και ανέφερε άλλη μια ιστορία σχετικά με τις -μερικές φορές -ανόητες φιλοδοξίες που έχουν οι Έλληνες γονείς για τα παιδιά τους.
Είχε κάποτε μια γειτόνισσα μητέρα δίδυμων αγοριών περίπου δύο ετών. Μια μέρα τη συνάντησε στο δρόμο και τη ρώτησε τι κάνει ένα από τα παιδιά της.» Ποιον εννοείς, το γιατρό ή το δικηγόρο;» ρώτησε η γυναίκα. Μια μέρα ο επισκέπτης μου άρχισε να μιλά για το δεκαεξάχρονο γιο του. Τον περιέγραφε σαν ένα σοβαρό παιδί ανυπομονούσε να ‘ρθει η μέρα που θα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο, το περίφημο Πολυτεχνείο για να γίνει μηχανικός ή αρχιτέκτονας. «Ο Θεός με ευλόγησε δίνοντάς μου αυτό το παιδί», πρόσθεσε «είναι τόσο έξυπνο και επιμελές. Αλλά μη νομίζεις ότι είναι και καλόγερος» πρόσθεσε χαμογελώντας. «Αγαπάει τα κορίτσια και αυτές τον αγαπούν». Μου έδειξε τη φωτογραφία ενός όμορφου αγοριού. Από μέσα μου χαμογέλασα ακούγοντας τους επαίνους και σκέφτηκα ότι είναι ειρωνικό να ακούω άλλον έναν περήφανο Έλληνα γονιό.
Ο επισκέπτης μου συνέχιζε να έρχεται. Πάντα κουβαλούσε πακέτα, μια φορά παιχνίδια για τα φτωχά παιδάκια του φτωχοκομείου και μια άλλη φορά βιβλία με δερμάτινο εξώφυλλο για το γιο του. Συνήθιζε να μιλά για διάφορα θέματα, φαινόταν μορφωμένος αλλά η συζήτηση κατέληγε πάντα στο ίδιο σημείο -με επαίνους για τον πολυαγαπημένο του γιο. Μια μέρα η διάθεσή του φαινόταν διαφορετική και κοίταζε επίμονα έξω από το παράθυρο. Τότε έμενα δίπλα σε ένα νεκροταφείο. Ξαφνικά βγήκε από τη μελαγχολία του και αναφώνησε: Είμαι ευτυχισμένος που ο γιος μου έχει ολόκληρη τη ζωή μπροστά του, είναι τόσο νέος».
Αρκετές φορές τον ρώτησα γιατί δεν έφερνε το παιδί – θαύμα να το γνωρίσω. «Είναι πολύ απασχολημένος με το διάβασμα και το φλερτ με τα κορίτσια» ήταν η συνηθισμένη του απάντηση. Μετά από αρκετά συχνές επισκέψεις ο επισκέπτης μου χάθηκε για ένα δύο χρόνια. Άρχισε να μου λείπει. Αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε πάλι. Αυτή τη φορά έλαμπε! Ο γιος του είχε περάσει τις εξετάσεις για το Πολυτεχνείο- με πολύ υψηλή βαθμολογία. Πάλι κουβάλαγε πακέτα και πακέτα και ένα αεροπορικό εισιτήριο στο όνομα του γιου του. Ο νεαρός θα έμενε με συγγενείς στην Αμερική το καλοκαίρι.
Έγινε κι ένα μεγάλο πάρτι με τουλάχιστον πενήντα αγόρια και κορίτσια-ο νεαρός ήταν πολύ δημοφιλής. Όταν έφυγε ο επισκέπτης μου πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο για να βρω τον αριθμό του τηλεφώνου του. Σκέφτηκα ότι θα έπρεπε τουλάχιστον να αγοράσω ένα δώρο για το γιο του που τον ένιωθα σαν ένα φίλο που δε γνώρισα ποτέ.
Όταν χτύπησα το κουδούνι του σπιτιού του Γιάννη μου άνοιξε μια κυρία και τη ρώτησα αν ήταν η μητέρα του αγοριού. «Θέλω να σας συγχαρώ για τον εξαιρετικό γιο σας. Άκουσα ότι πέρασε από τους πρώτους στις εξετάσεις. Ο σύζυγός σας μου είπε ότι θα γίνει μηχανικός. Μπορώ να περάσω για να του δώσω ένα μικρό δώρο;». «Ο γιος μου, απάντησε με θλίψη στη φωνή, δε θα γίνει ποτέ μηχανικός και δε θα μπει ποτέ στο Πανεπιστήμιο, πέθανε πριν από τρία χρόνια». Μετά η φωνή της πνίγηκε σε ένα λυγμό, «Σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού στην πύλη του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973».
«Αν είσαστε άντρες, ελάτε να μας χτυπήσετε από κοντά»
Και η συγγραφέας Έφη Πανσελήνου στο μυθιστόρημα της «Καταχτημένη χώρα» από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή γράφει για τον 17χρονο ήρωα.
«…O Διομήδης Κομνηνός, βγήκε ξαφνικά στη μέση του δρόμου, σήκωσε τα χέρια, βλέποντας προς τη μεριά των αστυνομικών, που βρίσκονταν σε απόσταση σαράντα περίπου μέτρων και είπε: » Αν είσαστε άντρες, ελάτε να μας χτυπήσετε από κοντά» . Κι αμέσως ακούστηκε καταιγισμός πυροβολισμών. Κι ο Διομήδης έπεσε κάτω».
Το ακροατήριο , βουβό, κρατάει την ανάσα και δύσκολα τη συγκίνησή του, όταν ο μάρτυρας , συνεχίζει:
» Μαζί μ’ έναν άλλον, βγήκαμε έρποντας από την πολυκατοικία που είχαμε καταφύγει. Κινηθήκαμε προς το σημείο που είχε πέσει ο Κομνηνός. Οι πυροβολισμοί δεν σταματούσαν. Κατορθώσαμε και τον στήσαμε στον τοίχο όρθιο. Το κορμί του έγειρε λίγο δεξιά. Δεν μιλούσε. Στα μάτια του είχανε μπει μικρά θραύσματα από τα τζάμια ενός αυτοκινήτου. Είχα λίγο βαμβάκι στην τσέπη μου. Ήρθε μια γυναίκα με νερό. Κι εγώ με βαμβάκι προσπάθησα να του αφαιρέσω τα τζαμάκια από τα μάτια. Τότε έκανε μια κίνηση με το χέρι του, προσπαθώντας να σηκώσει το πουλόβερ που φορούσε.
Σήκωσα το πουλόβερ και είδα το αίμα να τρέχει από τη δεξιά στην αριστερή κοιλιακή χώρα. Κατάλαβα ότι είχε χτυπηθεί άσκημα.
Τότε άκουσα τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου. Σκυφτός και με ζιγκ-ζαγκ για ν’ αποφύγω τις σφαίρες, κινήθηκα προς τα εκεί , να φέρω το φορείο. Τρέχοντας όμως γλίστρησα, έπεσα και χτύπησα στα χέρια και στα πόδια. Δεν μπορούσα να κινηθώ, έτρεξαν φοιτητές να με βάλουν στο ασθενοφόρο . Τους είπε: δεν χρειάζομαι εγώ, αλλά ο Κομνηνός…»
Η φωνή σπάει. Και ο Άλκης που παρακολουθεί με τη ψυχή στα δόντια, όπως όλο το ακροατήριο θυμάται μιαν άλλη ραγισμένη φωνή. Του πατέρα Κομνηνού. Στο μνημόσυνο του παιδιού του, πριν ένα χρόνο…
«Με οδηγούν στον ψυκτικό θάλαμο. Σέρνουν ένα συρτάρι. Ο Διομήδης μου νεκρός. Ο μονάκριβός μου γιος. Προσπαθώ να κρατηθώ. Τι όμορφος…Ω γλυκύ μου , έαρ…έχει μια τρύπα στην καρδιά. Προσπαθώ να κρατηθώ. Του μιλώ: » Διομήδη, βοήθησέ με να φανώ άξιός σου!». Του φιλώ τα μαλλιά. Τι όμορφος! Ίδιο καθαρόαιμο άτι. Τα μάτια του μισάνοιχτα. Γεμάτα απορία. Προσπαθώ, προσπαθώ να κρατήσω ζωντανή τη μορφή του».
Η φωνή του τρέμει:
» Έπειτα φέρνω βόλτα το συρτάρι. Σκύβω απάνω του. Φιλώ το τραύμα του στην καρδιά. Τον προσκυνώ…»
Η φωνή σπάει.
» Είτανε δέκα εφτά χρονώ»».
Το μνημόσυνο για τον Διομήδη Κομνηνό
Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Εκλογές ΤΕΕ. Η Δημοκρατική Παράταξη Μηχανικών (ΔΗΠΑΜ) εντάσσει στη πολιτική της πρόταση ότι είναι εναντίον οποιασδήποτε ενέργειας ξεπουλήματος των κρίσιμων υποδομών.


Οι επερχόμενες εκλογές του ΤΕΕ οι οποίες πραγματοποιούνται στις 24 Νοέμβρη, θεωρούνται οι πιο κρίσιμες εκλογές για την πορεία του κλάδου των Μηχανικών στην Ελλάδα.
Ο καθένας από εμάς, από όποια παράταξη και αν δηλώνει παρών, οφείλει να υποστηρίξει την πλήρη αντίθεσή του στο ξεπούλημα των κρίσιμων υποδομών της χώρας.

Οι κρίσιμες υποδομές της χώρας αποτελούν περιουσία του ελληνικού λαού. Το νερό ανήκει στα κοινά αγαθά τα οποία ανήκουν σε όλους και η διαχείρισή τους πρέπει να εμπνέεται από την αρχή της αλληλεγγύης.

Ενσωματώνουν τη διάσταση του μέλλοντος και επομένως πρέπει να τα διαχειριζόμαστε και προς το συμφέρον των μελλοντικών γενεών. Αποτελούν «κληρονομιά της ανθρωπότητας» και κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι σε θέση να τα υπερασπίζεται.

Γιατί το ΤΕΕ δεν έχει διατυπώσει επίσημη θέση μέχρι τώρα ;

Η ΔΗΠΑΜ εντάσσει στη πολιτική της πρόταση ότι είναι εναντίον οποιασδήποτε ενέργειας ξεπουλήματος των κρίσιμων υποδομών.


ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗ.ΠΑ.Μ.

Η πολιτική πρόταση της ΔΗΠΑΜ προς τους Έλληνες Μηχανικούς αφορά στην διαμόρφωση ενός κοινού και σύγχρονου προγράμματος δράσης στο ΤΕΕ, στις κατευθύνσεις προς ενίσχυση του κύρους του ΤΕΕ και του κύρους όλων ανεξαιρέτως των μελών του Μηχανικών:

§ στην ανάληψη από το ΤΕΕ της ευθύνης πιστοποίησης των προσόντων των Μηχανικών για την πρόσβαση στο επάγγελμα και την απόδοση επαγγελματικών ισοτιμιών

§ στην αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου άσκησης του επαγγέλματος των Μηχανικών και όλων των Τεχνικών με διαβάθμιση επιπέδων τεχνικής ευθύνης ανάλογα με την εκπαίδευσή τους,

§ στην αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των νέων ειδικοτήτων, με παράλληλη πρόσβαση σε επαγγελματικές δραστηριότητες για όσους έχουν τα προσόντα

§ στην προάσπιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εν ενεργεία μηχανικών που το παρωχημένο θεσμικό πλαίσιο τους αρνείται πρόσβαση σε επαγγελματικές δραστηριότητες για τις οποίες έχουν τα προσόντα,

§ στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην αντιμετώπιση προβλημάτων απασχόλησης, ιδιαίτερα των νέων Μηχανικών,

§ στην άμεση, δίκαια, βιώσιμη και ανταποδοτική ρύθμιση του ασφαλιστικού προβλήματος των Μηχανικών με δραστική μείωση των ανισοτήτων των γενεών,

§ στη ρύθμιση των απαραίτητων προνοιακών παροχών (ιδιαίτερη μέριμνα για τις γυναίκες μηχανικούς και ειδικό λογαριασμό για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα (Βιομηχανία, κ.ά.) όπως έχουμε προτείνει και έχει συμπεριληφθεί στο σχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό,

§ στην ανάδειξη του ρόλου των Μηχανικών στους νέους τομείς παραγωγής και στις νέες τεχνολογίες της μεταβιομηχανικής περιόδου σε αντικείμενα όπως: οικονομία, περιβάλλον, ενέργεια, διαχείριση φυσικών και ενεργειακών πόρων, δημόσια διοίκηση, περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη, πληροφορική, τηλεπικοινωνίες, τεχνολογίες διαδικτύου, βιοτεχνολογία και βιοπληροφορική, τεχνολογία τροφίμων και αγροτικής ανάπτυξης, υλικά, θαλάσσια και ναυτική τεχνολογία, αντισεισμική τεχνολογία, προστασία και αναγνώριση της πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, κ.ά.

§ στην εισαγωγή καινοτομιών, στην διασφάλιση της ποιότητας και της βιωσιμότητάς της (ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο - αειφορία)

§ στην προάσπιση των κρίσιμων υποδομών της χώρας που αποτελούν περιουσία του ελληνικού λαού. Η διαχείριση τους αφορά σε κοινωνικά αγαθά τα οποία ανήκουν σε όλους και πρέπει να εμπνέεται από την αρχή της αλληλεγγύης και από το συμφέρον των μελλοντικών γενεών.

§ στην ενεργοποίηση όλων των θεσμικών δυνατοτήτων του ΤΕΕ, για την ολόπλευρη ανάδειξη του ρόλου των Μηχανικών στο στρατηγικό ανασχεδιασμό της χώρας και της εξόδου από την κρίση.

Επίσης στοχεύουμε στην αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου και στην αποφασιστική πολιτική παρέμβαση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας στους τομείς:

§ μελέτης, διαχείρισης παραγωγής ιδιωτικών και δημοσίων έργων, διασφαλίζοντας:

άσκηση ελέγχου ποιότητας των Δημοσίων έργων,

αναπροσαρμογή του θεσμικού πλαισίου ανάθεσης των μελετών με τη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων βαθμολόγησης,

διεκδίκηση αντικειμενικής κατανομής των μελετών και δημόσιων έργων ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάρρευση του συστήματος παραγωγής,

διασφάλιση πόρων από τη Δημόσια Διοίκηση για την ενίσχυση χρηματοδότησης των δημοσίων έργων,

εφαρμογή των «Συμπράξεων Δημοσίου & Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ)» με κοινωνικό έλεγχο και σχεδιασμό με διασφάλιση της συμμετοχής εταιρειών ανεξάρτητα του μεγέθους τους,

θέσπιση χωρίς καθυστέρηση του Μητρώου Κατασκευαστών Ιδιωτικών Έργων (ΜΗΚΙΕ) και θεσμοθέτηση πιστοποίησης υλικών & προμηθευτών και άλλων προϋποθέσεων εξυγίανσης.

§ σχεδιασμού και διαχείρισης του χώρου, της πόλης, του οικιστικού και δομημένου περιβάλλοντος,

§ σχεδιασμού, διαχείρισης, παραγωγής και εξοικονόμησης ενέργειας,

§ ολοκληρωμένου σχεδιασμού, παρακολούθησης, ελέγχου και αποτίμησης προστασίας του περιβάλλοντος,

§ αναδιάρθρωσης της Βιομηχανίας, ώστε να στηρίζεται στη γνώση και την καινοτομία, αξιοποιώντας το επιστημονικό δυναμικό των μηχανικών και διασφαλίζοντας τη συμμετοχή στελεχών της στα όργανα του ΤΕΕ για να βοηθήσουν:

συμβουλευτικά την Πολιτεία σε εναρμόνιση με τους διεθνείς φορείς (πρότυπα, διαπίστευση και πιστοποίηση),

στην εθνική στρατηγική για εξοικονόμηση ενέργειας και ποιότητα περιβάλλοντος,

στη διασύνδεση της Βιομηχανίας τόσο με την παιδεία, όσο και με την Έρευνα και Ανάπτυξη.

§ σχεδιασμού και αποτίμησης σε όλους τους τομείς της Τεχνικής ανάπτυξης,

§ ανάπτυξης της έρευνας, της τεχνολογίας, της καινοτομίας,

Θα επιδιώξουμε ακόμα:

§ άμεση προσαρμογή των αμοιβών μελετητών και επιβλεπόντων ιδιωτικών έργων στα σημερινά δεδομένα,

§ ορθολογική οργάνωση των πολεοδομικών γραφείων για τη διασφάλιση της παροχής υπηρεσιών με ποιότητα ασφάλεια.

§ προάσπιση, την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των ενιαίων και αδιάσπαστων προγραμμάτων 5ετούς κύκλου σπουδών ως προϋπόθεσης για την άδεια άσκησης του επαγγέλματος.

Με άμεση αναγνώριση του διπλώματος των Μηχανικών στα Πολυτεχνεία της χώρας ως Μεταπτυχιακού Διπλώματος στις Επιστημονικές Ειδικότητες Μηχανικών.

Σε διάκριση με τα Διεπιστημονικά Μεταπτυχιακά Διπλώματα Ειδίκευσης που δίνουν Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Εξειδίκευσης, που αποτελεί επιπλέον προσόν, αλλά όχι προϋπόθεση άσκησης του επαγγέλματος.

Υποσχόμαστε να διεκδικήσουμε:

§ την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των Μηχανικών στα όργανα του ΤΕΕ, με αλλαγή του συγκεντρωτικού μοντέλου, με την θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων, κανόνων και διαδικασιών συμμετοχής σε διάφορα όργανα και τις επιτροπές του ΤΕΕ.

§ αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ (προσαρμογή στις σύγχρονες απαιτήσεις και άμεση δημοκρατία στο ΤΕΕ).

§ ριζική αναμόρφωση των οργάνων διοίκησης και όχι εικονική όπως έχει επανειλημμένα εξαγγελθεί από τις απερχόμενες διοικήσεις του ΤΕΕ, χωρίς να πραγματοποιηθεί ποτέ.


Η ΔΗ.ΠΑ.Μ. με σημαντική παρουσία στο ψηφοδέλτιό της στελεχών από το σύστημα παραγωγής των έργων, τη Βιομηχανία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Δημόσια Διοίκηση, καθώς και την Κοινωνία της Γνώσης, καλεί τους Μηχανικούς με τη συμμετοχή και την ψήφο τους να της δώσουν τη δυνατότητα να συμβάλει αποφασιστικά σε ένα ΣΥΓΧΡΟΝΟ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ - ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟ ΤΕΕ.

Επίσης δεσμεύεται να συνέρχεται τακτικά και με δημοκρατικό διάλογο να επεμβαίνει συλλογικά στα τεκταινόμενα. Δεσμεύει επίσης τα μέλη της που θα εκλεγούν στα συλλογικά όργανα, να ενημερώνουν όλους τους Έλληνες Μηχανικούς για τις εξελίξεις που τους αφορούν.

ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ:

§ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ που αντιμετωπίζουν προβλήματα ανεργίας, υποαπασχόλησης, ανασφάλιστης εργασίας ή εργάζονται στην αιχμή των νέων τεχνολογιών χωρίς ν’ αναγνωρίζεται ο ρόλος τους.

§ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ που χειμάζονται εργαζόμενοι σε συνθήκες ποινικοποιημένου και υποαμειβόμενου επαγγέλματος.

§ ΣΤΟΥΣ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ, ΕΡΓΟΛΗΠΤΕΣ και ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ που αγωνίζονται σε συνθήκες συνεχών μεταβολών και αλλοπρόσαλλης πολιτικής παραγωγής των έργων.

§ ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ του ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ και του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ που αγωνίζονται για δίκαιες αμοιβές αξιοπρεπούς διαβίωσης αλλά και για αναγνώριση του ρόλου τους στην λήψη αποφάσεων και την διασφάλιση της ποιότητας των έργων της Διοίκησης.

§ ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ που διεκδικούν την επαγγελματική τους καταξίωση συμβάλλοντας στον εκσυγχρονισμό της ανάπτυξης

§ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ που αγωνίζονται για να αναγνωρισθεί και να μην υποβαθμιστεί άλλο ο ρόλος τους στη δημόσια παιδεία και την ανάπτυξη

§ ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ που αγωνίζονται στους νέους τομείς παραγωγής και στα νέα μέτωπα τεχνολογίας χωρίς επαγγελματική αναγνώριση, χωρίς προδιαγραφές για το αντικείμενό τους και χωρίς ανάλογες υποχρεώσεις των φορέων παραγωγής .

§ ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ που παράγουν και διατηρούν την αισθητική, τον πολιτισμό, την πολιτιστική κληρονομιά, που το πράττουν μέχρι σήμερα, χωρίς υποστήριξη, προβολή και αναγνώριση του έργου τους.

§ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ, που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της χώρας, του ΤΕΕ και του ΤΣΜΕΔΕ και που σήμερα βιώνουν προβλήματα αναντίστοιχα με την προσφορά τους.

§ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ στα περιφερειακά τμήματα του ΤΕΕ και τις καλούμε σε διάλογο και κοινή δράση σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητές τους.


Για την Συντονιστική Επιτροπή της ΔΗ.ΠΑ.Μ. Τώνια Μοροπούλου

Οι Υποψήφιοι της ΔΗ.ΠΑ.Μ.



ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΕ – ΟΔΗΓΙΕΣ
ΠΩΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΑΥΡΟΔΟΣΙΑ


(συγκεντρωτικό αρχείο από τον υποψήφιο συνάδελφο κ. Γεώργιο Β. Μπουντά)

Α. Για την αντιπροσωπεία του Τ.Ε.Ε.

Α1. Ανάλογα με το Τμήμα ή την Περιφέρεια που ψηφίζει ο καθένας:

1. Νομός Αττικής, μέχρι 25
2. Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, μέχρι 12
3. Τμήμα Δυτικής Ελλάδας, μέχρι 4
4. Τμήμα Θράκης, μέχρι 2
5. Τμήμα Ανατολικής Μακεδονίας, μέχρι 2
6. Τμήμα Δυτικής Μακεδονίας , μέχρι 2
7. Τμήμα Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας, μέχρι 3
8. Τμήμα Νομού Μαγνησίας, μέχρι 2
9. Τμήμα Ανατολικής Στερεός Ελλάδας, μέχρι 2
10. Τμήμα Ηπείρου, μέχρι 2
11. Τμήμα Νομού Δωδεκανήσου, μέχρι 1
12. Τμήμα Ανατολικής Κρήτης, μέχρι 2
13. Τμήμα Δυτικής Κρήτης, μέχρι 2
14. Τμήμα Πελοποννήσου, μέχρι 2
15. Τμήμα Νομού Κέρκυρας, μέχρι 1
16. Τμήμα Νομού Αιτωλοακαρνανίας, μέχρι 1
17. Τμήμα Βορειοανατολικού Αιγαίου, μέχρι 2
18. Τμήμα Νομού Ευβοίας, μέχρι 1
19. Νομός Κυκλάδων, μέχρι 1

Α2. Για τα υπόλοιπα Τμήματα ή Περιφέρειες:

Μέχρι τρεις (3) σταυρούς προτίμησης σε υποψήφιους της ΔΗ.ΠΑ.Μ. στα υπόλοιπα Τμήματα ή Περιφέρειες συνολικά.

Β. Για το ανώτατο πειθαρχικό συμβούλιο του Τ.Ε.Ε.

Μέχρι δύο (2) σταυρούς προτίμησης σε υποψήφιους της ΔΗ.ΠΑ.Μ.

Γ. Για τις επιστημονικές επιτροπές ειδικοτήτων του Τ.Ε.Ε.

Μέχρι τρεις (3) σταυρούς προτίμησης σε υποψήφιους της ΔΗ.ΠΑ.Μ.
Ψηφοφόρος με περισσότερες από μία ειδικότητες (Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος ή Ναυπηγός-Μηχανολόγος) ψηφίζει σε όλες τις επιστημονικές επιτροπές των ειδικοτήτων του.

Δ. Μόνο για αυτούς που ψηφίζουν στην Αττική

Μέχρι οκτώ (8) σταυρούς προτίμησης σε υποψήφιους της ΔΗ.ΠΑ.Μ. για το Πειθαρχικό Συμβούλιο Αθήνας του Τ.Ε.Ε.
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ΄ την Ελλάδα. Το έργο του ποιητή Άγγελου Σικελιανού από τα ποιητικά αναλόγια στη Παλλήνη.

Τα ποιητικά αναλόγια, που διεξάγονται εφέτος για τρίτη χρονιά, στο Μουσείο Οίνου στην Παλλήνη παρουσίασαν το έργο του ποιητή Άγγελου Σικελιανού. Η ανάλυση έγινε από τον Καθηγητή Νικήτα Παρίση και η απαγγελία από τον ηθοποιό Κων/νο Γιαννακόπουλο.

Μια σπουδαία πολιτιστική - εκπαιδευτικη εκδήλωση που δεν είναι απαραίτητο να είσαι μυημένος στη ποίηση για να τη χαρείς και για να μάθεις.

   Την επόμενη Δευτέρα 18 -11- 2013

  Κώστας Καρυωτάκης  

  Ανάλυση: Χριστίνα Ντουνιά

  Απαγγελία: Χρήστος Λούλης

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ: Πνευματικό εμβατήριο

Ομπρός. βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ΄ την Ελλάδα
Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ' τον κόσμο!
Τι, ιδέτε, εκόλλησεν η ρόδα του βαθιά στη λάσπη,
κι α, ιδέτε, χώθηκε τ' αξόνι του βαθιά μες στο αίμα!

Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μοναχός του ν' ανέβει ο ήλιος
σπρώχτε με γόνα και με στήθος να τον βγάλουμε απ' τη λάσπη,
σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ' το γαίμα.
'Δέστε, ακουμπάμε απάνω του ομοαίματοι αδερφοί του!

Ομπρός, αδέρφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του,
ομπρός, ομπρός, κ' η φλόγα του μας τύλιξε, αδερφοί μου!

Ομπρός, οι δημιουργοί!... Την αχθοφόρα ορμή Σας
στυλώστε με κεφάλια και με πόδια, μη βουλιάξει ο ήλιος!

Το 1943 που έφυγε από κοντά μας ο σύγχρονος Τιτάνας, Κωστής Παλαμάς, ο Άγγελος Σικελιανός του αφιέρωσε το ομώνυμο ποίημα, το οποίο και απήγγειλε κατά την διάρκεια της κηδείας του:
«Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;
Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια
γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !
Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.
Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,
που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.
Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !»

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ 1884-1951

Χ Ρ Ο Ν Ο Λ Ο Γ Ι Ο

Πέμπτη 15/3/1884 (π. η.)

Γέννηση του Άγγελου Σικελιανού στη Λευκάδα. Είναι το έβδομο και τελευταίο παιδί του λόγιου καθηγητή της γαλλικής και ιταλικής γλώσσας Ιωάννη Σικελιανού (1831-1910) και της αρσακειάδας Χαρίκλειας Στεφανίτση (1847-1926). Αδέλφια του: 1) Έκτωρ (1873-1919), σύζυγος της Αθηνάς Πεντάκη 2) Μενέλαος (1874-;) 3) Ελένη (1880-1960), σύζυγος του ποιητή Σπήλιου Πασαγιάννη, τον οποίον αργότερα διαζεύχθηκε 4) Πηνελόπη (1882-1917), σύζυγος του Raymon Duncan, αδελφού της Ιsadora. Απόκτησαν ένα γιο, τον Μενάλκα (1905-;) 5) Άγγελος (1877-1884) 6) Διονύσιος (;-1884). Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της χαρακτηροδομής του ποιητή διαδραμάτισε η θεία-Μαρία, η παραμάνα του.

1885-1890

Μεγαλώνει μέσα στη λευκαδίτικη φύση και την πνευματικότητα της οικογένειάς του. Από την παιδική του ακόμη ηλικία γνωρίζει ότι η φύτρα του κρατάει από το μέρος του πατέρα του από τον Άγιο Διονύσιο [Σιγούρο, 1547-1622] και ότι από το μέρος της μάνας του συγγενεύει με τον Βαλαωρίτη. Ίσως αυτό να του δημιουργεί ένα συναίσθημα διαδοχής.

1895

Τελειώνει το δημοτικό σχολείο. Εγγράφεται στη β τάξη του Ελληνικού.

1896

Τελειώνει το Ελληνικό. Εγγράφεται στο τετρατάξιο Γυμνάσιο της Λευκάδας.

1896-1900

Εφηβικές ανησυχίες που εκδηλώνονται με στίχους άτεχνους και με εγγραφές σε λευκώματα της εποχής. Τελειώνει το Γυμνάσιο τον Σεπτέμβρη του 1900, οπότε έρχεται στην Αθήνα και εγγράφεται στη Νομική Σχολή. Αυτή υπήρξε και η μοναδική του σχέση με τη συγκεκριμένη επιστήμη.

1901, 27 Φεβρουαρίου

Στην ιεράν κόγχην, του θεάτρου του Διονύσου, ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) ανεβασμένος σε μια σπασμένη κολόνα διαβάζει τη ντανουντσιακού ύφους εισήγηση-πρακτικό της ίδρυσης της Νέας Σκηνής (1901-1905) σε οκτώ επίλεκτους ακροατές του: Κωστή Παλαμά, Γιάννη Βλαχογιάννη, Δημήτριο Κακλαμάνο, Δημήτρη Καμπούρογλου, Παύλο Νιρβάνα, Λάμπρο Πορφύρα, Γεώργιο Στρατήγη και Γρηγόριο Ξενόπουλο, οι οποίοι και την υπέγραψαν. Στις 22 Νοεμβρίου γίνεται η επίσημη έναρξη των παραστάσεων της Νέας Σκηνής στο θέατρο Βαριετέ με την Άλκηστιν του Ευριπίδη. Μύστης ήδη, ο Σικελιανός λαβαίνει μέρος στον χορό των πρεσβυτών, ενώ η αδελφή του Ελένη Πασαγιάννη κρατά τον ρόλο της θεράπαινας. Στις 4 Δεκεμβρίου η Νέα Σκηνή, πάλι στο Βαριετέ, ανεβάζει την Αγριόπαπια του Ιbsen. Ο Σικελιανός παριστάνει έναν άλλο κύριο. Στις 20 Δεκεμβρίου ανέβηκε η Λοκαντιέρα του Γκολντόνι. Λοκαντιέρα η Ελένη Πασαγιάννη, Κόντε Ροδαυγίτης ο Άγγελος Σικελιανός.

1902

Τον Μάρτη δημοσιεύει στο περιοδικό Διόνυσος (1901-1902) τρία ποιήματα με τον τίτλο Βallades. Δυσαρεστείται όμως γιατί τα ποιήματά του δημοσιεύτηκαν κάτωθι της προκηρύξεως ενός ποιητικού διαγωνισμού. Τον Σεπτέμβριο δημοσιεύεται στο περιοδικό Παναθήναια το ποίημά του Αrs minimi.

1903-1905

Τον Ιούλιο (1903) παίζει στο έργο του Η. Βecque Σύρτα-Φέρτα (La navette) και τον Αύγουστο στην κωμωδία του Α. Βilhaud Η τελευταία απ όλες. Δημοσιεύει μια σειρά ποιημάτων στα περιοδικά Ο Νουμάς, Παναθήναια, Η Μούσα, Zωή, Ακρίτας. Το καλοκαίρι του 1905 ταξιδεύει με τους Πασαγιάννηδες (τα αδέλφια Κώστα, Σπήλιο και Φαλίτσα - Φαλιώ) στον Ταύγετο, στο δάσος της Βασιλικής, όπου έμειναν σαράντα ημέρες μέσα σε μια καλύβα πλεγμένη από κλαδιά ελάτων. Τον Οκτώβριο του 1905 δημοσιεύει στον Νουμά το ποίημα Ο Ξένος που Αφιερώνεται στον Σπήλιο Πασαγιάννη που ευρίσκεται στην Κέρκυρα. Ο Φ. Γιοφύλλης τον θέλει να διαβάζει ποιήματα (παρέα με τον Σ. Σκίπη) στο καφενείο Νέον Κέντρον (Χαυτεία).

1906

Στο σπίτι της Ιsadora Duncan στον Κοπανά (Βύρωνας) στους πρόποδες του Υμηττού γνωρίζει τον Αύγουστο την Εvelina Courtland Ρalmer (1874-1952), που είχε έρθει στην Ελλάδα παρέα με την αδερφή του Πηνελόπη και τον Raymond Duncan από το Παρίσι (Νeuilly), με σκοπό να τον συναντήσει.

1907

Την άνοιξη βρίσκεται στην Αίγυπτο, στη λυβική έρημο όπου, κατά τα λεγόμενά του, έγραψε τον Αλαφροίσκιωτο μέσα σε μια βδομάδα. Το καλοκαίρι γράφει τις Ραψωδίες του Ιόνιου. Φεύγουν με την Εύα για τις ΗΠΑ, αφού διέμειναν για λίγο στο Παρίσι. Παντρεύονται κατά το προτεσταντικό δόγμα στις 9/9/1907, στο Βar Ηarbor, Μaine, στο σπίτι του δεύτερου συζύγου της μητέρας της Εύας, του γιατρού Robert Αbbe. Επιστρέφουν στη Λευκάδα αλλά στο τέλος του έτους: Ο Άγγελος λείπει σχεδόν δύο βδομάδες σε κάποια άγρια χώρα [;] γράφει η Εύα στη Νatalie Βarney.

1908

Στην εφημερίδα Αστραπή δημοσιεύεται ανταπόκρισή του με τίτλο Ο Κάιζερ εις την Λευκάδα. Ίσως να είναι το πρώτο πεζό κείμενο που δημοσίευσε και που περιγράφει την εντύπωση που δημιούργησε στους ντόπιους η διέλευση του Κάιζερ από τα νερά της Λευκάδας.

1909

Συνεχίζεται η προώθηση του Αλαφροίσκιωτου. Στην αίθουσα του περιοδικού Ο Παν (Σταδίου 35), που εξέδιδε ο Α. Καμπάνης, ο Σικελιανός έδωσε τρεις διαλέξεις. Στις 12/2 Κήρυγμα Ηρωισμού, 19/2 Παν ο Μέγας, 7/3 Ο Ομηρικός Οδυσσεύς. Στις 18/2 ο Α. Καμπάνης μιλάει για τον Αλαφροίσκιωτο, ο οποίος στις 12[;]/3 κυκλοφορεί. Έκδοση προκλητική, μεσαιωνική, μοιράστηκε δωρεάν. Ακολούθησαν παραληρηματικές κριτικές αλλά και σαχλολογήματα ηλιθίων. Προς απάντηση των τελευταίων δημοσιεύει την Ωδή Αποχαιρετισμού στον Νουμά (39/3). Πηγαινοέρχεται Αθήνα-Λευκάδα. Στις 27 Μαρτίου γεννιέται ο γιος του Γλαύκος στην Αθήνα. (Πεθαίνει το 1994 στις ΗΠΑ.)

1910

Τον Ιανουάριο δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Πάτρας Το Σέλας άρθρο σε συνέχειες για το έργο του DΑnnunzio Ίσως ναι Ίσως όχι (Forse che si - Forse che no), καθώς επίσης και για τον επαναστάτη αξιωματικό του ναυτικού Κ. Τυπάλδο. Όλο το 1910 δημοσιεύει δύο ποιήματα. Ιδρύεται ο Εκπαιδευτικός Όμιλος. Από τα πρώτα μέλη κι ο Σικελιανός. Τον Οκτώβρη βρίσκεται στη Ρώμη όπου πληροφορείται τον θάνατο του πατέρα του.

1911

Οι Σικελιανοί στο Παρίσι. Παίζουν στο θέατρο Chtelet και κατόπιν στο Τrocadero την Ηλέκτρα του Σοφοκλή στο πρωτότυπο. Η διανομή: Ηλέκτρα η Πηνελόπη Σικελιανού-Duncan, Κλυταιμνήστρα η Ελένη Σικελιανού, Χρυσόθεμις η Εύα Σικελιανού, Αίγισθος ο Raymon Duncan, Ορέστης ο Δ. Δεβάρης.

1912

Ξανά στη Ρώμη και το Παρίσι όπου επισκέπτεται τον Rodin στο σπίτι-εργαστήριό του. Από το Παρίσι στέλνει στο περιοδικό Γράμματα της Αλεξάνδρειας κείμενο με τίτλο Ομιλίες μου με τον Rodin. Τον Ιούνιο στην Ολυμπία γράφει τη Συνέχεια της Ομιλίας μου με τον Rodin και αισθητικά σημειώματα. Επιστρατεύεται στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο. Στο τέλος του έτους βρίσκεται στο Μεσολόγγι.

1913

Από τον Ιανουάριο ώς τον Νοέμβρη υπηρετεί στην Αθήνα. Στέλνει στα Γράμματα της Αλεξάνδρειας τη συνέχεια του κειμένου του για τον Rodin. Όλο το 1913 δημοσιεύει μια σειρά ποιημάτων, όπως και το περασμένο έτος, επικαιρικών. Εκτός από το Πορτραίτο του Μαβίλη, αναδημοσιεύονται όλα στα Γράμματα. Στα τέλη του χρόνου βρίσκεται στην Ολυμπία. Ο Γ.Π. Σαββίδης δημοσίευσε (1966) το αθησαύριστο ποίημα Για τη Στέψη που δημοσιεύτηκε στην εφ. Εφημερίς στις 8/3, μέρα της ενθρόνισης του Κωνσταντίνου.

1914

Περιπλανιέται στην Ελλάδα. Δουλεύει τις Συνειδήσεις, δημοσιεύει μια σειρά από ποιήματα στα Γράμματα της Αλεξάνδρειας, όπως τον Παντάρκη κ.ά., και στη Νέα Zωή της Αλεξάνδρειας. Για δεύτερη φορά πετάει με αεροπλάνο πάνω από την Αττική. Την πρώτη φορά πέταξε στη Ρώμη το 1911 κι εντυπωσιασμένος έγραψε το σονέτο Πετώντας, που δημοσιεύεται τώρα στη Νέα Zωή. Στις 11/11 γνωρίζεται με τον Ν. Καζαντζάκη στα Γραφεία του Εκπαιδευτικού Ομίλου στην Αθήνα. Κατά την κλασική πλέον ρήση του Π. Πρεβελάκη αναγνωρίζονται αμέσως αδερφοί. Στις 14/11 ξεκινούν για ένα ταξίδι στο Άγιο Όρος. Από το ταξίδι τους κρατούν και οι δύο ημερολόγιο.

1915

Με ορμητήριο το σπίτι του στη Συκιά Κορινθίας η περιπλάνηση συνεχίζεται παρέα με τον Καζαντζάκη. Τον Μάρτη βρίσκονται στη Σπάρτη από όπου, καθώς ο διχασμός Βενιζέλου-Κωνσταντίνου είναι πλέον γεγονός, αποστέλλουν τηλεγραφικώς ευλαβή χαιρετισμόν στον Βενιζέλο. Από τον Πρόλογο στη Zωή τυπώνονται και κυκλοφορούν Η Συνείδηση της Γης μου και Η Συνείδηση της Φυλής μου. Λίγα βιβλία, έκδοση δερματόδετη πολυτελής, σχήμα μικρό, εκτός εμπορίου. Στα Γράμματα δημοσιεύονταν ποιήματα (Ιούλιος) που ο Σικελιανός είχε στείλει την προηγούμενη χρονιά, όπως και το κείμενο της διάλεξης (24/4) που έδωσε ο Π. Περίδης στο εντευκτήριο του περιοδικού. Σύμφωνα με μαρτυρία του Αρ. Καμπάνη έχει ήδη αρχίσει τον Ασκληπιό.

1916

Συνεχίζει να δουλεύει τον Ασκληπιό, drame mystique κατά μαρτυρία της Εύας. Αρχίζει επίσης το ποίημα Μήτηρ Θεού. Οι περιπλανήσεις του συνεχίζονται. Κυκλοφορεί ο τρίτος τόμος του Προλόγου στη Zωή, Η Συνείδηση της Γυναίκας. Δημοσιεύει τον Δεκέμβριο στην Ακρόπολη το ποίημα Για το Βασιλιά και Της πείνας το καμίνι (από αφορμή την πείνα εξαιτίας του αποκλεισμού του Κράτους των Αθηνών από τους συμμάχους).

1917

Τον Ιανουάριο στην Κηφισιά. Δημοσιεύει Της Κόπρου το ψωμί. Τον Φλεβάρη βρίσκεται στον Όσιο Λουκά όπου αργότερα τον συναντά ο Ίων Δραγούμης. Δημοσιεύονται στο περ. Λόγος τα τρία πρώτα μέρη της Μητέρας Θεού. Τον Μάη φεύγει με τον Καζαντζάκη για την Πραστοβά της Μάνης, όπου ο Καζαντζάκης θέλει να αξιοποιήσει ένα λιγνιτωρυχείο. Αρχιεργάτης ο Γεώργιος Zορμπάς, ο κατοπινός Αλέξης. Γράφει το ποίημα Ο χαιρετισμός [χρον. Νύχτα 1 Ιουνίου 1917. Μάνη] για τον Κωνσταντίνο που φεύγει εξόριστος. Τυπώνεται Η Συνείδηση της Πίστης. Συγκλονισμένος από τον θάνατο του Rodin, γράφει στη Συκιά κείμενο για να δημοσιευτεί στα Γράμματα της Αλεξάνδρειας.

1918

Στο περ. Λόγος τυπώνεται το τέταρτο άσμα της σύνθεσης Μήτηρ Θεού. Τον Απρίλιο αρχίζει να τυπώνεται Το Ποίημα [=Πάσχα των Ελλήνων]. Η έκδοση σταματάει. Τον Ιούλιο δημοσιεύεται στα Γράμματα το κείμενό του Αύγουστος Ροντέν. Επίσης το ποίημα Αφροδίτ÷η Ουρανί÷α. Δεν υπήρξε περαιτέρω συνεργασία με τα Γράμματα της Αλεξάνδρειας.

1919

Εκδρομές με τον Καζαντζάκη. Δημοσιεύεται στον Λόγο το πέμπτο άσμα της Μητέρας Θεού. Τυπώνεται το κείμενό του για τον Περικλή Γιαννόπουλο κι αυτό εκτός εμπορίου. Πρώτη δημοσίευση αποσπάσματος από τον Ασκληπιό στη Λύρα με εισαγωγικό σημείωμα. Στο περιοδικό Οι Νέοι δημοσιεύουν αποσπάσματα από το Πάσχα των Ελλήνων. Μια σειρά από ποιήματα δημοσιεύονται στη Λύρα. Ανάμεσά τους ο Χαιρετισμός στον Νίκο Καζαντζάκη. Τον Οκτώβρη βρίσκεται στη Μονή του Προφήτη Ηλία στην Άμφισσα. Αρχίζει να κάνει λόγο για την κατοπινή Δελφική του Ιδέα.

1920

Οι μετακινήσεις του έτους: Συκιά - Μονή Αγίου Σεραφείμ - Συκιά - Απάνω Αγόριανη. Στο περ. Οι Νέοι δημοσιεύονται μέρη από το Πάσχα των Ελλήνων. Οι εκδότες του περιοδικού παίρνουν εν αγνοία του Σικελιανού την πρωτοβουλία να εκδώσουν ανθολόγιο ποιημάτων του με τίτλο Στίχοι. Η έκδοση έχει τα χάλια της, ο ποιητής δυσαρεστείται, τα βιβλία δεν κυκλοφορούν. Παρά τη δυσαρέσκειά του όμως τα αποθηκευμένα στο σπίτι του πουλήθηκαν, για λόγους επιβίωσης, στην Κατοχή. Για την επάνοδο του Κωνσταντίνου τον Νοέμβρη δημοσίευσε στο τεύχος Στου Βασιλιά το Γυρισμό τα ποιήματα Ο Χαιρετισμός και Το μαρτύριο του Όσιου Σεραφείμ στον Ελικώνα.

1921

Στις 2 Απριλίου επιβιβάζεται σε ιταλικό πλοίο με προορισμό τους Αγίους Τόπους. Φτάνει στην Ιερουσαλήμ στις 7/4. Μέχρι τις 26/4 (π.η.) επισκέπτεται όλους τους τόπους όπου βάδισε και δίδαξε ο Χριστός και βίωσε το Πάθος του. Από το ταξίδι κράτησε Ημερολόγιο. Κινείται μεταξύ Συκιάς - Δελφών και ονειρεύεται ένα κοσμικό μοναστήρι, που θά χε πρότυπη σχολή και ινστιτούτο, μαζί με τη δημιουργία μεγάλου περιοδικού, σχολιάζει ο Φ. Γιοφύλλης. Γράφει το πρώτο μέρος πεζής τριλογίας που ήθελε να εκδώσει υπό τον τίτλο Δελφικός Λόγος, τον Λόγο Σπερματικό. Στο βιβλίο του Ηubert Ρernot La Grce Αctuelle dans ses potes, Garnier, Ρaris 1921, μεταφρασμένα δύο ποιήματά του [Δέηση - Ρrire, Προσευχή για τα Γιάννενα -Ρrire pour Janina].

1922

Περιηγήσεις σε Πελοπόννησο - Αττική με τον Ν. Καζαντζάκη. Τον Μάρτη κυκλοφορεί το Ανοιχτό Υπόμνημα στη Μεγαλειότητά του, στο οποίο παίρνει ολοφάνερα το μέρος του Κωνσταντίνου και τον συμβουλεύει να δώσει τα χέρια με τους Τούρκους. Ο Γιοφύλλης επιχειρεί την έκδοση Ανθολογία των νέων ποιητών μας (1900-1920) [από τον Σικελιανό ώς τον Δρίβα]. Από τον Μάη μέχρι τον Αύγουστο εκδρομές πάλι: Συκιά - Zεμενό - Κυκλάδες με τον Γ. Μπούρλο (ηθοποιό που υποδύθηκε στις Δελφικές Γιορτές τον Προμηθέα Δεσμώτη). Στην Άνω Αγόριανη Παρνασσού μαθαίνει τα νέα για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Κλείνεται στο δωμάτιό του και κλαίει, γράφει ο Μπούρλος. Συνθέτει τον Όρκο των Κοινοτήτων στη Μάνα Ελλάδα.

1923

Στη Νέα Πολιτική δημοσιεύεται απάντησή του σε Έρευνα επί της Βαλκανικής προσεγγίσεως και οι Ομιλίες μου στους αρίστους. Πρόκειται μάλλον για τις πρώτες εισηγήσεις μιας προγραμματισμένης σειράς που δεν πραγματοποιήθηκε. Η Δελφική Ιδέα αρχίζει να σχηματοποιείται σιγά-σιγά και ήδη από τον Μάρτη με ομιλία του Κλ. Παράσχου να χτίζεται η εικόνα του Σικελιανού.

1924

Επιχειρεί ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση μέσω Γερμανίας, όπου πηγαίνει με την Εύα, η οποία στο tingen είχε παραγγείλει το Εvion Ρanarmonion (είδος κλειδοκυμβάλου, έμπνευση του Κ. Ψάχου για την απόδοση της βυζαντινής μουσικής). Το ταξίδι δεν πραγματοποιήθηκε. Το καλοκαίρι φιλοξενεί τον Μητρόπουλο στη Συκιά. Πηγαινοέρχεται από τη Συκιά στους Δελφούς με μια παρένθεση (1-17/12) στην Ολυμπία.

1925

Μένει μόνιμα στους Δελφούς. Τον Απρίλιο προσφωνεί ελβετούς εκδρομείς. Καλεί από την Αθήνα, Μαρούσι και Κηφισιά 100 περίπου μέλη της πνευματικής και διαλεχτής κοινωνίας να έρθουν στους Δελφούς όπου τους αναπτύσσει το δελφικό του πρόγραμμα (1-3/5). Τον Ιούνιο απαγγέλλει την Ωδή στον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη στη Λευκάδα στις γιορτές για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του βάρδου της Μαδουρής.

1926

Τον Φλεβάρη πεθαίνει η μητέρα του. Θάπτεται στους Δελφούς. Μεγάλη κινητικότητα των Σικελιανών και των περί αυτούς. Η Εύα ασκεί τον χορό για τη διδασκαλία του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, φροντίζει για τη μουσική, υφαίνει τα ρούχα. Ο Σικελιανός γράφει άρθρα στο Ελεύθερον Βήμα προσπαθώντας να εξηγήσει τα κίνητρά του για τη δελφική προσπάθεια, γράφει ατελείωτα γράμματα σε ξένους διανοούμενους, ασχολείται με τις προσκλήσεις. Τυπώνεται σε μεγάλο σχήμα Η Αφιέρωση του Δελφικού Λόγου.

1927

Στις 9-10 Μαίου οι Δελφικές Γιορτές που εκτός από την παράσταση του Προμηθέα περιλαμβάνουν αθλητικούς αγώνες, έκθεση λαικής χειροτεχνίας λαμπαδηδρομίες κ.λπ. Η επιτυχία υπήρξε πρωτοφανής. Ο ποιητής μετά την παράσταση του Προμηθέα (9/5) εκφωνεί εμπνευσμένο λόγο στα γαλλικά, που δημοσιεύτηκε στο περ. Ιdal et ralit υπό τον τίτλο Ρarοles Delphiques και πρόλογο του Μario Μeunier. Την τρίτη μέρα, που ο Προμηθέας επαναλήφθηκε για τους ντόπιους, ο ποιητής με λίγα εμπνευσμένα λόγια τούς κάλεσε να ορκιστούν τον μεγάλο ορφικό όρκο. Στις 29/5 μιλάει στον Πειραιά για τις Γενικές γραμμές της Δελφικής Προσπάθειας. Τον Σεπτέμβρη η Εύα πηγαίνει στις ΗΠΑ για να προωθήσει τη Δελφική Ιδέα και το έργο του Άγγελου.

1928

Μένει στους Δελφούς με μικρές διακοπές. Στον Πύργο της Ηλείας μιλάει για Τα αετώματα της Ολυμπίας. Στέλνει από τους Δελφούς να τυπωθεί ο Λόγος Σπερματικός και παίρνει τα πρώτα δοκίμια. Στις ΗΠΑ η Αlma Reed έχει μεταφράσει την Αφιέρωση του Δελφικού Λόγου. Στις 4/11 φεύγει για το Παρίσι όπου συναντά την Εύα και όπου προσπαθεί να συνεργαστεί με ορισμένους γάλλους διανοούμενους για την προετοιμασία των [Δελφικών] εορτών [του 1930]. Απογοητεύεται πλήρως από την σχεδόν εχθρική στάση που κράτησε απέναντί του ο Εd. Schur, με τον οποίον όμως είχε μέχρι τότε διατηρήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα αλληλογραφία.

1929

Στις 25/3 ο Σίμος Μενάρδος εκφωνεί λόγο στη συνεδρία της Ακαδημίας, για τη βράβευση του έργου του ζεύγους Σικελιανού. Είχε εισηγηθεί ο Κ. Παλαμάς. Το περ. Ιόνιος Ανθολογία (Μαρτ.-Απρίλ.) ρίχνει την ιδέα να προταθεί ο Σικελιανός για το βραβείο Νobel. Στα μέσα του Αυγούστου τον επισκέπτεται στους Δελφούς ο Εd. Ηerriot (γάλλος πολιτικός, συγγραφέας, πρωθυπουργός) παρέα με τον Σεφέρη. Στις 22/8 ο ποιητής γράφει το άρθρο Λίγες Φιλολογικές κουβέντες μου με τον Ερριό που δημοσιεύεται στην εφ. Πρωία (25/8). Στην ίδια εφ. δημοσιεύεται προς τα τέλη του Οκτώβρη το κείμενό του Το Δωρικό Πανεπιστήμιο των Δελφών [προσχέδιο].

1930

Στο περ. Πρωτοπορία δημοσιεύτηκε ο Σπερματικός Λόγος με τίτλο Ένα παλιό μου ορφικό προανάκρουσμα για τους Δελφούς [χρονολόγηση: 1921]. Μιλάει στην Αρχαιολογική Εταιρεία τον Γενάρη για τον προορισμό της Κοινότητας. Τον Μάη (1-3, 6-8, 11-13) επαναλαμβάνονται οι Δελφικές Γιορτές, κατά τις οποίες, εκτός από τον Προμηθέα Δεσμώτη που διδασκόταν την πρώτη κάθε τριημέρου, ανέβηκαν και οι Ικέτιδες του Αισχύλου. Πλήρης οικονομική κατάρρευση των Σικελιανών. Τον Οκτώβριο συνέρχεται στην Αθήνα η Α' Βαλκανική Συνδιάσκεψη. Σκοπός: η προσέγγισις των βαλκανικών κρατών, και, τελικώς, η πραγματοποίησις της ενώσεως αυτών, της Ελλάδος τουτέστι, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Ρουμανίας και της Τουρκίας. Στις 12 Οκτωβρίου οι σύνεδροι εκδράμουν στους Δελφούς. Ο Σικελιανός δράττεται της ευκαιρίας και από το καταφύγιό του της Ελευσίνας πηγαίνει στους Δελφούς και απευθύνει στους εκδρομείς Λίγα λόγια στα μέλη της Βαλκανικής Συνδιάσκεψης στα γαλλικά.

1931

Μιλάει στον Παρνασσό (2/2) με θέμα: Η Δελφική Ιδέα. Στις 8/2, στο σπίτι του Ν. Αιγινήτη υπογράφεται το καταστατικό της Δελφικής Ένωσης. Τον Ιούνιο μιλάει στον Στρατό της Θράκης (στην Κομοτηνή) στην καθαρεύουσα με θέμα: Ο Δελφικός Πυρήν φορεύς της παγκοσμίου πνευματικής θελήσεως. Με συνεντεύξεις του προσπαθεί να κάνει σαφές το νόημα αλλά και την Πρακτική της Δελφικής Ιδέας. Στο τέλος της χρονιάς μένει στην Ελευσίνα και κατά μαρτυρία του Γιοφύλλη επανέρχεται στις μελέτες του για τα ελευσίνια-ορφικά μυστήρια.

1932

Στο Καλαμάκι γράφει το έργο Ο Τελευταίος Ορφικός Διθύραμβος ή ο Διθύραμβος του Ρόδου που θέλει να το θεωρεί ως αρχή της σειράς των τραγωδιών του (εκδίδεται τον Σεπτέμβρη).

1933

Οι μεγάλες οικονομικές δυσκολίες δεν επιτρέπουν μετάβαση του Σικελιανού στην Αλεξάνδρεια, όπου ήταν καλεσμένος από το Γαλλικό Λύκειο για να μιλήσει. Οι ίδιες δυσκολίες δεν του επιτρέπουν να εκδώσει τον προαναγγελθέντα Λυρικό Βίο. Κυκλοφορεί από τον Πυρσό, μεταφρασμένος στα γαλλικά από τον ίδιο, Ο Διθύραμβος του Ρόδου. Στις 24/4 δοκιμαστική παράσταση στον λόφο του Φιλοπάππου του Διθύραμβου του Ρόδου. Οι κριτικές ποικίλουν. Τον Αύγουστο η Εύα φεύγει για τις ΗΠΑ. Έχει υπογράψει συμβόλαιο για παραστάσεις αρχαίου θεάτρου με τον Ρ. Ρerkins, ο οποίος το αθέτησε. Στο τέλος του χρόνου νοικιάζει το μικρό σπιτάκι κοντά στο Μοναστήρι της Φανερωμένης στη Σαλαμίνα, το οποίο μέχρι το τέλος της ζωής του χρησιμοποιεί ως ερημητήριο.

1934

Ένα ταξίδι του στην Παλαιστίνη ματαιώνεται πάλι για λόγους οικονομικούς. Στις 26/7 υπογράφεται το επίσημο καταστατικό της ίδρυσης της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ο Σικελιανός από τα πρώτα ενεργά μέλη. Τον Σεπτέμβριο βρίσκεται στο Λοκάρνο στο 30ο Συνέδριο Ειρήνης, όπου στην ομιλία του προσπαθεί να υποστηρίξει το Δελφικό του όραμα. Μένει για λίγο στη Γενεύη και κατόπιν πηγαίνει στο Παρίσι για την προώθηση της Δελφικής Ιδέας. Γνωρίζεται με τον Ρaul Valry. Η προσπάθειά του να συγκληθεί συνέδριο με την σύμπραξη και υποστήριξη του Ινστιτούτου Πνευματικής Συνεργασίας πέφτει στο κενό για λόγους πάλι οικονομικούς. Στις 3/11 δημοσιεύεται ο Νόμος 6322/1934 περί συστάσεως Δελφικού Οργανισμού. Γράμμα κενό. Πρώτη εμφάνιση του Προλόγου στον Λυρικό Βίο με τη δημοσίευση αποσπάσματος στην εφ. Νέος κόσμος (9/12). Τίτλος: Το πρώτο βήμα της μύησής μου στην αδιαίρετη ποιητική αλήθεια.

1935

Δημοσιεύονται τα ποιήματα Ιερά Οδός, Προσευχή, Στ Όσιου Λουκά το μοναστήρι. Γράφει τον πρόλογο στο βιβλίο του Ρaul Valry Ευπαλίνος ή ο αρχιτέκτων που μετέφρασε η Έλλη Λαμπρίδη. Τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη δίδει τέσσερις ομιλίες που τις τιτλοφορεί Η Ελευσίνια Διαθήκη. Τη χρονιά αυτή κυκλοφορεί και η ανθολόγηση ποιημάτων του από τον Άγι Θέρο με τίτλο Τα λυρικά του Σικελιανού.

1936

Στις 3/4 η ομιλία του Σικελιανού στον Παρνασσό Ο Παλαμάς ασκητής και μύστης εντυπωσιάζει. Στον ίδιο χώρο τον Δεκέμβρη μιλάει με θέμα Η Δελφική Ιδέα. Δημοσιεύει μόνον δύο ποιήματα: Στο έρμο χωράφι εκεί στη Σαλαμίνα και Φθινόπωρο 1936. Η υγεία του κλονίζεται. Η χώρα κλονίζεται από τη δικτατορία του Μεταξά (4/8).

1937

Στις 22/5 δημοσιεύεται στο περ. Νεοελληνικά Γράμματα με τίτλο Το αίτημα του Σικελιανού λόγος για την αρχαία τραγωδία που ο ποιητής εκφώνησε στο Α' Πανελλήνιο Πανθεατρικό Συνέδριο. Στα Νέα Γράμματα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους δημοσιεύει τα ποιήματα Φθινόπωρο 1936, Carmen Οccultum, Η κορφή του Νισύρου, Αναδυομένη, Στ Όσιου Λουκά το μοναστήρι, Λιλίθ και στη Νέα Εστία τα ποιήματα Η αυτοκτονία του Ατζεσιβάνο, Τα περιστέρια, Ιωάννης Συκουτρής, Γράμματα. Το φθινόπωρο η υγεία του επιδεινώνεται.

1938

Περί τα τέλη Φεβρουαρίου προλογίζει ρεσιτάλ απαγγελίας της Πούπας Κοκκινάκη με την ομιλία του Ο Ποιητικός προφορικός λόγος και η εποχή μας. Η Έλλη Λαμπρίδη τού γνωρίζει την Άννα Καμπανάρη-Καραμάνη. Αρχίζει μια εφηβική αλλά βαθιά και μυστική περιπέτεια με πήγαιν'-έλα του Άγγελου στον Βόλο και διαμονές στο Πήλιο (όπου ο πρώτος σύζυγος της Άννας Γ. Καραμάνης, γιατρός φυματιολόγος, διατηρούσε σανατόριο) και δραματικές καθόδους της Άννας στην Αθήνα. Στον Βόλο ο ποιητής γνωρίζεται με τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Οι φίλοι των Γραμμάτων και στις 23/10 δίνει διάλεξη με θέμα Η φύση και η Αποστολή του Λυρισμού που γράφτηκε στο Πήλιο. Το κείμενο της συγκλονιστικής ομιλίας που έκανε τον Νοέμβρη στη Συναγωγή του Βόλου δεν διασώθηκε.

1939

Μένει κυρίως στη Σαλαμίνα. Δημοσιεύονται στα Νέα Γράμματα τα ποιήματα Μελέτη θανάτου και Μήτηρ Θεού. Το τελευταίο, με σχόλια της Έλλης Λαμπρίδη, και στο περ. Νέα Πολιτική. Χωρίς να έχει υποβάλει έργα στην αρμόδια επιτροπή, βραβεύεται με το Λογοτεχνικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του.

1940

Ματαιώνεται η έκδοση του Λυρικού Βίου. Ανήμερα του Αγίου Πνεύματος παντρεύονται με την Άννα στον περίβολο της Παναγίτσας, μέσα στον Ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα. Στις 11/7 υπογράφεται ιδιωτικό συμφωνητικό για την έκδοση του Λυρικού Βίου μεταξύ του εκδότη Γ. Γκοβόστη και του Σικελιανού. Όμως εξαιτίας της κήρυξης του πολέμου η έκδοση ματαιώνεται. Στη Φτέρη Αιγίου, όπου περνούν οι Σικελιανοί το καλοκαίρι, τελειώνει την τραγωδία του Σίβυλλα, που τη διαβάζει στις 2/11 στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Δημοσιεύονται αποσπάσματα του Προλόγου στον Λυρικό Βίο στα Νεοελληνικά Γράμματα (23/11). Τον Δεκέμβρη μιλά δύο φορές από το ραδιόφωνο για το ολοκληρωμένο νόημα της ελληνικής επιστράτευσης και τις ελληνικές πνευματικές αξίες.

1941

Δημοσιεύει μια σειρά συγκλονιστικών ποιημάτων που έχουν σχέση με τον πόλεμο και εμψυχώνει τους στρατιώτες του μετώπου καθώς και τον άμαχο πληθυσμό. Μέσα στη γερμανική κατοχή δημοσιεύει στη Νέα Εστία τα άρθρα του Το σημερινό ελληνοκεντρικό μας αίτημα και Ο Δωριέας Πρωθιεράρχης μας. Συνέτρεξε με όλα του τα μέσα την Αντίσταση, χωρίς όμως να υπάρχουν ντοκουμέντα (απλώς μαρτυρίες που χωρίς έλεγχο αναπαράγονται) πως ήταν σε κάποια ομάδα. Η δική του αντίσταση τον έβαζε στον μεγαλύτερο από τους κινδύνους.

1942

Τον Ιούλιο από τις εκδόσεις Άλφα Ι. Σκαζίκη εκδίδονται οι δύο του ομιλίες για τον Παλαμά. Τον Φεβρουάριο στο σπίτι του Πρεβελάκη συναντά τον Καζαντζάκη, με τον οποίον είχαν ψυχρανθεί πριν από χρόνια. Αναγνωρίζονται πάλι αδερφοί και τον Μάιο πηγαίνουν στην Αίγινα όπου βρίσκονταν οι Καζαντζάκηδες. Μένουν στο σπίτι του ζωγράφου Τάκη Καλμούχου. Στην Αίγινα έγραψε την τραγωδία Ο Δαίδαλος στην Κρήτη και το ποίημα Μέγιστον Μάθημα. Κυκλοφορούν κρυφά τα Ακριτικά, μια σειρά χειρόγραφα ποιήματα σπάνιας έμπνευσης, με ξυλογραφίες του Σπύρου Βασιλείου.

1943

Εκδίδεται η ποιητική αυτοανθολογία του Σικελιανού Αντίδωρο. Το Κατορθωμένο Σώμα, τελευταίο ποίημα της Συνείδησης της Προσωπικής Δημιουργίας τυπώνεται εδώ για πρώτη φορά. Στην κηδεία του Μαλακάση ο Σικελιανός απαγγέλλει το ποίημα Μαλακάσης (27/1). Μετά από ένα μήνα, στην κηδεία του Παλαμά (28/2), απαγγέλλει το ποίημα Παλαμάς. Ήταν η πρώτη ενώπιος ενωπίω δημόσια πράξη αντίστασης. Τον Μάη μιλάει στο θέατρο Κυβέλη θέμα: Από τα τελευταία χρόνια του Παλαμά. Τον Ιούνιο εκλέγεται πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Τον Δεκέμβρη δημοσιεύει το ενωτικό ποίημα Το μήνυμά της, που δημιούργησε σάλο και όλοι φρόντισαν να το εκμεταλλευτούν.

1944

Εκδίδεται η μετάφραση των Ακριτικών στα γαλλικά, από τον Οctave Μerlier. Εκδίδονται επίσης τα Ακριτικά, πανομοιότυπα των χειρόγραφων του 1943, με πρόλογο των εκδοτών γραμμένο από το χέρι του Γ. Σεφέρη. Από τις εκδόσεις Άλφα του Ι. Σκαζίκη τυπώνεται δίγλωσση, ελληνικά-γαλλικά, η Μήτηρ Θεού μετάφραση και εισαγωγή του Robert Levesque. Στις 14/10 εκφωνεί από το ραδιόφωνο τον πρώτο πανηγυρικό της απελευθέρωσης. Εντυπωσιάζει όπως και η ομιλία του Προς μια αποφασιστική πνευματική στροφή στην πρώτη (5/11) μετακατοχική συνέλευση της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

1945

Στα Ελεύθερα Γράμματα δημοσιεύεται το Πνευματικό Εμβατήριο (19/5). Δημοσιεύεται επίσης μια σειρά από άρθρα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον και αφορούν στο πνευματικό υπόβαθρο της πολιτικής συνείδησης και τοποθέτησης του Σικελιανού. Υποψήφιος για την Ακαδημία. Δεν εκλέγεται. Η εφ. Ελευθερία αποδίδει τη μη εκλογή του σε φανατισμό. Στα Δημοκρατικά Χρονικά δημοσιεύεται η είδηση ότι το Εθνικό Θέατρο θα ανεβάσει τη Σίβυλλα. Στις 11/11 παντρεύουν τον Νίκο και την Ελένη Καζαντζάκη στον Άγιο Γεώργιο Καρύτση. Τον Δεκέμβρη υπογράφει διακήρυξη λογοτεχνών να δοθεί γενική αμνηστία, γεγονός που δημιούργησε τριγμούς σε ορισμένες του σχέσεις.

1946

Εκδίδεται η τραγωδία του Ο Χριστός στη Ρώμη πολυτελώς από τις εκδόσεις Άλφα και σε έκδοση κοινή από Τα Νέα Βιβλία. Το Εθνικό Θέατρο δεν ανεβάζει τελικά τη Σίβυλλα μη αντέχοντας τις πιέσεις αλλά και τις κριτικές όπως Το μαλιαρό δράμα κ.λπ. Στις 30/4 η ΕΕΛ υποβάλλει την υποψηφιότητά του για το βραβείο Νobel αλλά επανέρχεται με νέο έγγραφο (27/5) και υποβάλλει και αυτή του Καζαντζάκη. Πρακτική που δεν βοήθησε κανέναν απ τους δύο. Την προηγούμενη είχαν παρουσιάσει τον Ρaul Εluard στο θέατρο Αττικόν και στις 27/5 ο R. Levesque μιλάει για το έργο του Σικελιανού. Προλόγησε ο Εluard. Η υποψηφιότητα του Σικελιανού έχει σοβαρή υποστήριξη από ξένες προσωπικότητες, αλλά υπήρξε έντονη η ντόπια αντίδραση. Το Νobel πήρε ο Η. Ηesse. Μέσα σ αυτή τη χρονιά κυκλοφόρησαν οι δύο πρώτοι τόμοι του Λυρικού Βίου. Επίσης ανθολογία ποιημάτων σε γαλλική μετάφραση από τον R. Levesque και πρόλογο του Εluard, με τίτλο Sikelianos, Choix des pomes. Εκλέγεται πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

1947

Εκδίδεται και ο τρίτος τόμος του Λυρικού Βίου. Εκλέγεται πάλι πρόεδρος της ΕΕΛ μετά από επαναληπτικές αρχαιρεσίες (11/5). Στις 21/8 μιλάει στο συνέδριο του Μontreux της Ελβετίας όπου προτείνει την καθιέρωση της νεοελληνικής ως διεθνούς γλώσσας της Παγκόσμιας Ομοσπονδιακής Οργάνωσης. Η υγεία του επιδεινώνεται. Τον Δεκέμβρη έχει ήδη τυπωθεί από το τυπογραφείο του Μηνά Μυρτίδη Ο θάνατος του Διγενή με ξυλογραφίες του Σπύρου Βασιλείου για τη σειρά του Γαλλικού Ινστιτούτου. Το βιβλίο εξαφανίστηκε για δυο χρόνια.

1948

Η υγεία του επιδεινώνεται συνεχώς. Μέσα Φεβρουαρίου μπαίνει στο νοσοκομείο Η Παμμακάριστος, γι αυτό και έχει παραιτηθεί από την προεδρία της ΕΕΛ.

1949

Στις 2/2 μιλάει στο Γαλλικό Ινστιτούτο με θέμα: Ιουδαισμός και Ελληνισμός. Η διάλεξή του στο Βρετανικό Συμβούλιο για την Τρικυμία του Σαίξπηρ (1/4) και αυτή για τον Γ. Βιζυηνό στο θέατρο Αλίκη υπήρξαν οι τελευταίες.

1950

Εκδίδονται από το Γαλλικό Ινστιτούτο οι δύο τόμοι της Θυμέλης. Ο πρώτος περιλαμβάνει τον Διθύραμβο του Ρόδου, τον Δαίδαλο στην Κρήτη και τη Σίβυλλα. Ο δεύτερος μόνον τον Θάνατο του Διγενή αλλά με νέο εξώφυλλο και με τίτλο Χριστός Λυόμενος. Ο Θάνατος του Διγενή. Τον Μάη εισάγεται πάλι στην Παμμακάριστο με εγκεφαλικό. Επιδείνωση της υγείας του.

1951

Η υποψηφιότητά του για το Νobel εξακολουθεί να υπάρχει. Ο Δ. Κόκκινος εισηγείται πάλι στην Ακαδημία την εκλογή του. Εκλέγεται ο Σ. Σκίπης. Προλογίζει τα Τραγούδια των Ελλήνων του Άγι Θέρου. Από κάποιο λάθος στην Κηφισιά, όπου έμενε, αντί για το φάρμακό του πήρε απολυμαντικό. Μεταφέρεται στην Παμμακάριστο. 19 Ιουνίου: Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός... πάει να τους συναντήσει. 20 Ιουνίου απόγευμα. Από τη Μητρόπολη στο Α' Νεκροταφείο. Το πλήθος ακολουθεί βουβό και αμήχανο.


Διαβάστε περισσότερα »