Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

"Απώλεια" και "Απουσία".

Η πιο συγκλονιστική και καλλιτεχνική αντιπολεμική φωτό που έχω δει. Ούτε μάνες και παιδιά που κλαίνε, ούτε σακατεμένα σώματα. Ολα αυτά μαζί "φαίνονται" στην "Απώλεια" και την "Απουσία".

Άξιο παρατήρησης σε αυτή τη φωτογραφία είναι και το ...γεγονός ότι, η μεν γυναίκα έχει περήφανο και οργισμένο βλέμμα, το δε παιδί φοράει το καπέλο του νεκρού πατέρα του.

Αγνώστου φωτογράφου, μάλλον εποχής
Α' Παγκοσμίου πολέμου.

Μια εικόνα, ένα εκατομμύριο άχρηστες λέξεις.

(Ευχαριστώ τον συνάδελφο Γ. Τσάφο για το e-mail)