29 Σεπτεμβρίου 2011. Κεντρικό κατάστημα της ΔΕΗ στην οδό Αριστείδου. Αυτό που βλέπει και ακούει κανείς κάθε ημέρα στις απίστευτες ουρές, είναι από φωνές και κατάρες μέχρι βρισιές που δεν τις ακούς ούτε στα γήπεδα.
Αγανακτισμένοι άνθρωποι συνωστίζονται κατά μήκος της στοάς, από την είσοδο του κτιρίου μέχρι τα ταμεία που βρίσκονται στην άλλη άκρη της στοάς. Ο λόγος είναι απλός. Ληγμένοι λογαριασμοί που αν δεν πληρωθούν μέχρι το τέλος του μήνα, αντίο πολιτισμός. Η ΔΕΗ συγχωρεί μόνο μια φορά, στον δεύτερο απλήρωτο λογαριασμό δεν έχεις ρεύμα.
Εκατοντάδες άνθρωποι περιμένουν ακόμη και την τελευταία ημέρα μέχρι να συγκεντρώσουν τα χρήματα που αναλογούν στο χρεωστούμενο ποσό. Αυτό που βλέπεις όμως είναι η απόλυτη και σκληρή εικόνα της πραγματικότητας.
Δεν άντεξα και αναζήτησα κάποιον υπεύθυνο θέλοντας να μου απαντήσει σε μια και μοναδική ερώτηση. Πόσα άτομα περνάνε καθημερινά από τα ταμεία σας ; Ειλικρινά αυτό που είδα σήμερα είναι γροθιά στο στομάχι. Εικόνες κατοχής σε μοίρασμα συσσιτίου.
Ο Προιστάμενος της ΔΕΗ μου είπε ότι 6.000 άτομα περνάνε από τα ταμεία της Αριστείδου σχεδόν κάθε ημέρα.
Αλήθεια πόσοι άραγε να είναι οι κόκκινοι λογαριασμοί πανελλαδικά, αυτοί δηλαδή οι συμπολίτες μας που δεν μπόρεσαν να φθάσουν, έστω και την τελευταία ημέρα σε κάποιο ταμείο της ΔΕΗ ;
Ας βγουν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ να δώσουν στοιχεία στην κοινωνία από διάφορες περιοχές της χώρας για να κατανοήσουμε πλήρως το μέγεθος του προβλήματος.
Η φτώχεια δεν κρύβεται πλέον και ο κόσμος είναι βαθειά ενοχλημένος από το κακό που τον βρήκε. Έτσι μεταφράζεται από τον άνθρωπο της διπλανής μας πόρτας όλο αυτό το σφυροκόπημα, ως κακό που τον βρήκε!.
