και προσκαλεί όλους τους πολίτες, να συμμετέχουν μαζί του, με σκοπό,
την αφύπνιση και την προτροπή, εναντίον μιας γενικής παθητικής παρατήρησης των πολιτικών τεκταινομένων, στη χώρα μας και εναντίον της αυτοκαταστροφικής αδράνειας.
Διαβάστε στη συνέχεια τη συνέντευξη του Βασίλη Λέκκα στη Μαρία Παπαδάκη μετά την Μαραθώνια πορεία του
«Η πρώτη του μαραθώνια πορεία, η οποία και δεν κοινοποιήθηκε, από τα Μ.Μ.Ε., πραγματοποιήθηκε, στις 13 Οκτωβρίου – 2010, σε μία χρονική στιγμή που η Ελλάδα βρισκόταν, ήδη, σε πολύ δεινή θέση, χωρίς, ωστόσο, να υπάρχουν έντονες λαϊκές αντιδράσεις. Το σύνθημά του ήταν:
«ΛΑΕ, ΜΗΝ ΠΝΙΓΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΟΥ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ».Το σύνθημα της αυριανής του πορείας είναι ακριβώς το ίδιο, επειδή, τα πράγματα στη χώρα μας, όχι μόνο δε βελτιώθηκαν αλλά, αντιθέτως, χειροτέρευσαν, στο έπακρον.
Στην Ελλάδα, που βρίσκεται, κάτω από την «μνημονιακή κηδεμονία», λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη - μη βίαιη ανακατανομή πλούτου και απο-απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας, υπέρ των τραπεζών και άλλων "διεθνών οργανισμών", σε βάρος των μικρομεσαίων και ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων και, γενικώς, των παραγωγικών ομάδων. Αυτό συμβαίνει παράλληλα, με το απεχθές αντίτιμο της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας (ανεξαρτησίας), την εκποίηση του εθνικού πλούτου ολόκληρης της χώρας και την παραβίαση θεμελιωδών συνταγματικών αρχών και δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου.
Προφανώς, το σύστημα δε λειτουργεί, η κατάσταση επιδεινώνεται, διαρκώς, με γεωμετρική πρόοδο, υπό το άλλοθι μιας, δήθεν, οικονομικής κρίσης που, σύμφωνα με διεθνείς, έγκριτους οικονομολόγους, αποτελεί, μια οικονομική παγίδα.
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες μετατρέπονται σε φτωχό λαό. Ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι προ των πυλών. Αυτό αποδεικνύεται, καθημερινά, στην πράξη αλλά και επίσημα, σύμφωνα με τα ερευνητικά ευρήματα της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Η ανεργία έχει υπερβεί κάθε όριο. Η κοινωνική πρόνοια διαμελίζεται καθημερινά. Οι νευραλγικοί τομείς της Υγείας, της Παιδείας, των Υποδομών και της Ανάπτυξης καταρρέουν. Η κοινωνικές ανάγκες έχουν αρχίσει, να ικανοποιούνται, από τον εθελοντισμό των πολιτών. Υπάρχει κρίση ηθικών και πολιτιστικών αξιών και το μόνο φως που διαφαίνεται, πηγάζει, από μεμονωμένες προσπάθειες ατόμων ή κοινωνικών ομάδων που, όμως, δεν επαρκούν, για να ανατρέψουν την αποπνικτική αυτή κατάσταση.
Το χειρότερο, όμως, είναι, ότι πολλοί άνθρωποι έφτασαν στο σημείο, να στρέφονται, πλέον, κατά του εαυτού τους. Δυστυχώς, σύμφωνα με τους ειδικούς, συντελείται μια αληθινή γενοκτονία. Ο αριθμός των 3.500 αυτοκτονιών, στη χώρα μας, απο το 2010 που ξεκίνησε η «οικονομική κρίση» μέχρι και σήμερα, είναι, πραγματικά τραγικός και πρωτοφανής, για τα ελληνικά δεδομένα. Παράλληλα, ο αριθμός των συνανθρώπων μας που πάσχουν από κατάθλιψη και κινδυνεύει η ψυχική τους υγεία, συνεχώς, μεγαλώνει...
Πόση αβεβαιότητα και ανασφάλεια μπορεί να αντέξει μια ανθρώπινη κοινωνία και τι είναι ικανός, να κάνει ο άνθρωπος, για να την εξισορροπήσει; Δυστυχώς, αρχίζει να φαίνεται η σκοτεινή όψη του νομίσματος, με την απώλεια του ελέγχου, με την παραπληροφόρηση, με την αύξηση της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας, με την επαναφορά απαράδεκτων παρελθοντικών πρακτικών, με την άνοδο αντικοινωνικών ιδεολογιών, όπως είναι οι κοινωνικές διακρίσεις και με κορυφαία παραδείγματα, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Σύμφωνα με τη λογική σκέψη, η δραματική κατάσταση που βιώνουμε, δεν αποτελεί δική μας επιλογή. Πρέπει, όμως, να αντιληφθούμε ότι αποτελούμε μέρος του προβλήματος και πρέπει να επιλέξουμε, πώς θα διαχειριστούμε την παρούσα κατάσταση, στη συνέχεια. Δεν θα πρέπει να αδρανούμε. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Η λύση είμαστε εμείς!
«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια,
είναι η άνοιξη που δεν έφερες».
«Κάνε άλμα, πιο γρήγορο, από τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ, ΑΥΡΙΟ, ΣΤΗ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ ΠΟΡΕΙΑ!
------------------------------------
Συνέντευξη του Βασίλη Λέκκα στη Μαρία Παπαδάκη μετά την Μαραθώνια πορεία του
Ο Βασίλης ο Λέκκας, ο ερμηνευτής σπουδαίων μουσικών έργων μεγάλων συνθετών, στιχουργών και ποιητών, επαναστατεί γι’ ακόμα μια φορά, διαμαρτυρόμενος για όλ’ αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και λιθοβολούν τις ζωές μας και πορεύεται σε μια πορεία 45 χιλιομέτρων, ξεκινώντας από τον Τύμβο του Μαραθώνα και φτάνοντας στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Εξουθενωμένος και πολύ ταλαιπωρημένος απ’ την πορεία τόσων χιλιομέτρων , με φόντο τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, μου λέει δυο λόγια για τη δεύτερη προσπάθειά του να αφυπνίσει συνειδήσεις και να ξυπνήσει αντιστάσεις. Την ίδια πορεία την είχε ξανακάνει το 2010. Ακούστε τον λοιπόν..
Συνέντευξη του Βασίλη Λέκκα στη Μαρία Παπαδάκη μετά την Μαραθώνια πορεία του
Μαρία: Για πες μου Βασίλη, πως σκέφτηκες και πως υλοποίησες αυτή την πορεία διαμαρτυρίας, που είχες ξανακάνει βέβαια το 2010, όταν τα πράγματα δεν είχαν φτάσει ακόμα στο χείλος του γκρεμού όπως είναι τώρα;Β. Λέκκας: Τι άλλο να κάνεις πια από δω και πέρα; Όχι πως όλο αυτό ήταν εύκολο. Να σηκωθώ τώρα και να κάνω τόσα χιλιόμετρα με τα πόδια, από τον τύμβο του Μαραθώνα και να φτάσω στην Ακρόπολη και να έχω αυτή τη στιγμή τρομακτικούς πόνους, γιατί δεν είμαι και αθλητής για να μπορώ να το περάσω ανώδυνα, δεν είναι και το πιο απλό πράγμα του κόσμου. Όμως πλέον, όσες προσπάθειες κι’ αν γίνονται για να κοινοποιήσουμε την αγωνία των ανθρώπων, να ξαναπούμε πολλές φορές για τα θύματα της ζωής, για την ανεργία, για τους φοιτητές που είναι σμπαραλιασμένοι, για την παιδεία που δεν υπάρχει, για όλο το κοινωνικό σύστημα που καταρρέει, κι’ αυτοί είναι στον κόσμο τους, τελείως απέναντι απ’ το λαό, κι’ έχουν πλέον καταστεί επικίνδυνοι, συλλογικές πράξεις δηλαδή, ατομικές αντιστάσεις, οτιδήποτε, έχουνε το μηχανισμό να τις καταστέλλουν.
Κυκλοφορούν με μπράβους, με μαύρα αυτοκίνητα, με πιστολέρο, γιατί πρόκειται για μαφία πια. Κι’ αυτοί οι άνθρωποι, όταν βγαίνουνε καμιά φορά στα κανάλια και προσπαθούν να μιλήσουνε για ήθος, για στήριξη και ότι όλοι μαζί προσπαθούμε για να βγάλουμε τον τόπο απ’ το αδιέξοδο, μας κοροϊδεύουν και μας φτύνουν κατάμουτρα.
Μαρία: Από που ξεκινήσατε και που καταλήξατε σ’ αυτή την πορεία Βασίλη;
Β. Λέκκας: Ξεκίνησα απ’ τον τύμβο του Μαραθώνα. Στην πορεία, στο ύψος του Πικερμίου, της Παλλήνης άρχισαν να έρχονται διάφοροι άνθρωποι. Και στην εξέλιξη της πορείας, φτάνοντας μέχρις εδώ, είχαμε μαζευτεί κάμποσοι. Είχα δε τη χαρά να έχω μία έκπληξη στην πορεία. Μου τηλεφώνησε ο γιος του Γρηγόρη του Λαμπράκη και πορεύθηκε μαζί μας από το ύψος της Αγίας Παρασκευής μέχρι σχεδόν στο ύψος της Πανόρμου. Κι’ αυτός επίσης ετοιμάζει κάτι και θα πρέπει να το στηρίξουμε όλοι. Φέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την πορεία που έκανε ο Λαμπράκης το 1963 και είχε τις συνέπειες που είχε. Πιστεύω λοιπόν πως κάποιος κόσμος πρέπει να στηρίξει αυτή την προσπάθεια. Νομίζω πως θα γίνει στις 21 Απριλίου.
Μαρία: Αντιδράσεις απ’ τον κόσμο είδες κατά τη διάρκεια της πορείας;
Β. Λέκκας: Ναι, είδα. Ο κόσμος άνοιγε τα παράθυρα των αυτοκινήτων, έλεγε «μπράβο» και σήκωνε τα χέρια. Μπορεί βέβαια κάποιοι νάχουνε τις αντιρρήσεις τους, αλλά οι περισσότεροι δεν ήταν αρνητικοί σ’ αυτό που κάναμε, σε σχέση με την προηγούμενη φορά που κάποιοι ήτανε απορημένοι, ενώ τώρα είμαστε όλοι πιο συνειδητοποιημένοι.
Κι’ όταν φτάσαμε στο σημείο που συνήθως έχει κίνηση, στο ύψος της Αλεξάνδρας, Μιχαλακοπούλου, μέχρι κάτω στο Καλλιμάρμαρο και μετά βέβαια στην Ακρόπολη, υπήρχε τελείως διαφορετικό κλίμα.
Θέλω αυτή την πορεία να την αφιερώσω σ’ όλους τους Έλληνες και προπαντός στα παιδιά μας, που τάχουμε καταδικάσει και δεν έχουμε να τους δώσουμε τίποτα πια. Πρέπει όμως να τους δείξουμε πως δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα.
Μαρία: Γιατί αποφάσισες να κάνεις σήμερα αυτή την πορεία;
Β. Λέκκας: Γιατί η προετοιμασία, όταν δεν προέρχεται από κάποιο γεγονός αθλητικό και αφορά πολύ κόσμο, ώστε η επιλογή μιας ημερομηνίας να δώσει και στίγμα και να οργανωθείς, είναι τελείως διαφορετικό. Απ’ τη στιγμή που έγινε λοιπόν από μένα, ήθελα νάχω μια ψυχολογική κατ’ αρχήν δύναμη για την προετοιμασία για να μπορέσω να εκπληρώσω όλο αυτό που έχω αποφασίσει. Γιατί δεν γίνεται απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν είμαι αθλητής εγώ.
Μαρία: Γι’ αυτό σε ρωτάω Βασίλη. Επειδή χθες το ανακοίνωσες, σήμερα το έκανες.
Β. Λέκκας: Ήταν απλά θέμα ανακοίνωσης. Η προετοιμασία μου η ψυχολογική έχει δουλευτεί εδώ και καιρό. Και το ότι αποφάσισα να το κάνω χθες, είχα δίκιο. Το γεγονός πως ότι λειτούργησε, λειτούργησε μέσα απ’ το διαδίκτυο και μερικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, από κει και πέρα η λογική του να υποβαθμιστεί μέσα απ’ τα κανάλια είναι ότι χειρότερο. Αν τους είχα δώσει λοιπόν χρόνο, θα το είχαν υποβαθμίσει με όσους τρόπους μπορούσαν.
Βασίλης Λέκκας και Μαρία Παπαδάκη Μαρία: Ίσως όμως, αν τόκανες Κυριακή, μέρα αργίας, θα μπορούσε να συμπορευτεί μαζί σου πιο πολύς κόσμος. Έτσι δεν είναι;Β. Λέκκας: Μαρία μου, το μήνυμά μου δεν ήταν να μ’ ακολουθήσουν από την αρχή, ούτε ν’ αφήσουν τις δουλειές τους οι εργαζόμενοι. Στο κάτω-κάτω υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνεργοι. Δεν είναι βέβαια όλοι στην Αθήνα, αλλά είναι πάρα πολλοί. Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτούς, υπάρχει η νεολαία, οι φοιτητές, γίνονται διαδηλώσεις. Δεν είναι μόνο η δικιά μας πορεία. Χθες ας πούμε μαζεύτηκε κόσμος στο Σύνταγμα. Ένας πυρήνας 50-100 ανθρώπων, μπορεί να κάνει θέμα, αλλά το σημαντικό δεν είναι το ναρθούνε είτε σε σημεία συνάντησης, είτε στη συνάντησή μας στην Ακρόπολη. Σημασία έχει κυρίως να κυκλοφορήσει όλο αυτό από στόμα σε στόμα. Αν γίνει αυτό, έχουμε κάνει ένα βήμα, πράγμα που σημαίνει πως ο κόσμος ενδιαφέρεται, που σημαίνει ότι τα κανάλια δεν έχουνε τρόπο να τα καπελώνουν όλα. Λυπάμαι δε πάρα πολύ γι’ αυτό που δεν καταλαβαίνουνε ή που δε θέλουν να καταλάβουνε. Παίζουν ένα παιχνίδι διχασμού και γι’ αυτό κάποια στιγμή θα κληθούν να λογοδοτήσουν.
ΠΗΓΗ
