Πόσοι γνωρίζουν για τον ρόλο του ΤΑΙΠΕΔ ;
Τι κρύβεται πίσω από την κινητικότητα που επικρατεί, ακόμη και τώρα, λίγες ημέρες προ των εκλογών σχετικά με την μεθοδευμένη πώληση όλων των κρίσιμων υποδομών της χώρας με πρώτες και καλύτερες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ ;
Γιατί οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) φαίνεται ότι αν και έχουν αντιληφθεί τα τεκταινόμενα, αν και έχουν ανταλλάξει επιστολές διαμαρτυρίας με το ΤΑΙΠΕΔ, κρατούν τους εργαζόμενους απληροφόρητους ;
Στην εποχή της διαστημικής ενημέρωσης οι συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες συμπλέουν σε μια τακτικιστική συμπεριφορά ελάχιστης ενημέρωσης και ελάχιστης αναταραχής των πολιτών υπό τον φόβο της απώλειας ψήφων ;
-------------------------
Διαβάστε στον σύνδεσμο που ακολουθεί για τον προβληματισμό που τίθεται από εργαζομένους της ΕΥΔΑΠ και τα στοιχεία που παρατίθενται γύρω από αυτόν.
Ακόμη και τώρα, δέκα ημέρες προ των εκλογών, προωθούν το ξεπούλημα του ΝΕΡΟΥ.
Αναδημοσίευση του θέματος έγινε και στο παρόν ιστολόγιο.
Το ΝΕΡΟ στην Ελλάδα του 2012 είναι ένα ακόμη εμπόρευμα. Παζαρεύεται ακόμα και 10 ημέρες προ των εκλογών. ΛΥΠΗ αλλά και ΟΡΓΗ.
Προχωράμε στη συνέχεια σε μια ιδιαίτερα χρήσιμη αναδημοσίευση με πλήρη τεκμηρίωση και επίσημες παραπομπές για τον ρόλο του ΤΑΙΠΕΔ ( Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου το οποίο ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 2011 (N. 3986/2011) (3), στο πλαίσιο της εφαρμογής του διαβοήτου πλέον”μεσοπρόθεσμου” προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής.
Επειδή το ψάρι βρωμάει απ’το κεφάλι, αρχίζω από το Ταμείο που δημιουργήθηκε με την αποστολή να συγκεντρώσει και να εκποιήσει τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας: το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου). Ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 2011 (N. 3986/2011) (3), στο πλαίσιο της εφαρμογής του διαβοήτου πλέον”μεσοπρόθεσμου” προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής. Ο δικτυακός του τόπος βρίσκεται εδώ. Ακίνητα, αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητοδρόμους, πετρέλαια, διαθέτει απ’ όλα το κατάστημα. Η Ελλάδα ως ένα τεράστιο e-shop… Κλαυσίγελως.
Με πλάγια γράμματα παραθέτω αυτούσια τμήματα από το κείμενο του ιστοτόπου, καθώς και από τα σχετικά ΦΕΚ – τα υπόλοιπα είναι δικός μου σχολιασμός:
Στόχος του Ταμείου – από ποιούς διοικείται
Στόχος του νέου νόμου ήταν να θέσει την διαδικασία αποκρατικοποιήσεων εκτός πολιτικού παρεμβατισμού και να την αναπτύξει σε ένα απόλυτα επαγγελματικό πλαίσιο. Έτσι, το κράτος εγκατέλειψε την παλαιά διαδικασία αποκρατικοποιήσεων που βασιζόταν στον νόμο 3049/2002. (2)
Το Ταμείο διοικείται αποκλειστικά από το Διοικητικό του Συμβούλιο. Καμία απόφαση που αφορά στις ιδιωτικοποιήσεις δε λαμβάνεται από τη Γενική Συνέλευση. Το Διοικητικό Συμβούλιο περιλαμβάνει πέντε (5) μέλη και απαρτίζεται από εκπροσώπους των τριών πολιτικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) και επιχειρηματικά στελέχη. Επίσης στο Διοικητικό Συμβούλιο έχουν οριστεί δύο παρατηρητές, ένας από την Ευρωζώνη και ένας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. (2)
Σημειώνω για την ιστορία οτι ο παλαιότερος νόμος για τις αποκρατικοποιήσεις (3049/2002) (4) ψηφίστηκε από την κυβέρνηση Σημίτη και θεμελίωνε το θεσμικό πλαίσιο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση και παραχώρηση του managementκρατικών επιχειρήσεων (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, ΕΛΠΕ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, κλπ). Προέβλεπε τη σύσταση ∆ιυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων (αποτελούμενη από τον Υπουργό Οικονοµίας, τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και κατά περίπτωση από τον Υπουργό που εποπτεύει την προς αποκρατικοποίηση επιχείρηση του ∆ηµοσίου). Ο νόμος είχε τότε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από το αριστερό τμήμα του πολιτικού φάσματος και ιδιαίτερα το ΚΚΕ (10). Ό νόμος αυτός δεν ήταν αρκετός στους εποφθαλμιούντες τον ελληνικό δημόσιο πλούτο. Επρεπε “να τεθεί η διαδικασία αποκρατικοποιήσεων εκτός πολιτικού παρεμβατισμού”, όπως κυνικά ομολογεί το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ στις ιστοσελίδες του. Δηλαδή να παρακαμφθούν πλήρως οι διάφορες “ενοχλητικές” δημοκρατικές διαδικασίες στις οποίες εμπλέκονται εκλεγμένοι από το λαό βουλευτές…
Ποιά περιουσιακά στοιχεία ανήκουν στο Ταμείο
Τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν μεταφερθεί στο Ταμείο συνοψίζονται σε τρείς κατηγορίες:
ακίνητα
μετοχές εταιρειών
δικαιώματα
Πιο συγκεκριμένα στο Ταμείο έχουν μεταφερθεί από τη Διυπουργική Επιτροπή:
ακίνητα του Δημοσίου
μετοχές του «Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών»
μετοχές της «Ελληνικά Πετρέλαια»
μετοχές του «ΟΔΙΕ» (Ιππόδρομοι)
μετοχές της «ΕΛΛΗΝΙΚΟ»
μετοχές της «ΛΑΡΚΟ»
μετοχές της «ΕΥΔΑΠ»
μετοχές της «ΕΥΑΘ»
μετοχές «ΟΛΠ»
μετοχές «ΟΛΘ»
Τα οικονομικά δικαιώματα των αυτοκινητοδρόμων
μετοχές του «ΟΠΑΠ»
μετοχές της « ΑΛΦΑ Τράπεζας»
μετοχές της «Εθνικής Τράπεζας»
μετοχές της «Τράπεζας Πειραιώς»
δικαιώματα αποθήκευσης φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα
δικαιώματα των Κρατικών Λαχείων
δικαιώματα «ΟΠΑΠ»
δικαιώματα «39 Περιφερειακά Αεροδρόμια»
δικαιώματα «Ψηφιακό Μέρισμα»
δικαιώματα «Συχνότητες Κινητής Τηλεφωνίας»
δικαιώματα Ψήφου των «ΕΛΤΑ»
δικαιώματα Ψήφου 10 Λιμένων
Σε όσους γνωρίζουν έστω και ελάχιστα από αστροφυσική, το ΤΑΙΠΕΔ θυμίζει το οικονομικό αντίστοιχο της μαύρης τρύπας. Οτι μπαίνει σε αυτό, δεν ξαναβγαίνει ποτέ…! Οι προνοητικοί μας βουλευτές, φρόντισαν να στερήσουν νομοθετικά από το ελληνικό δημόσιο τη δυνατότητα να ανακτήσει μελλοντικά όποιο από τα περιουσιακά στοιχεία έχει μεταβιβάσει στο ΤΑΙΠΕΔ, ακόμη και αν δεν συντρέχουν πλέον οι λόγοι για την “αξιοποίηση” ή ρευστοποίησή του! Θαυμάστε:
Στο Ταμείο μεταφέρθηκαν τα περισσότερα από τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν περιληφθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και θα μεταφερθούν όσα ακόμη περιουσιακά στοιχεία αποφασιστεί από την Ελληνική Δημοκρατία να αξιοποιηθούν ή να πουληθούν. Όποιο περιουσιακό στοιχείο μεταφερθεί στο Ταμείο, πωλείται, αξιοποιείται ή ρευστοποιείται. Δεν επιτρέπεται από τον Νόμο η επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων στο Δημόσιο. (2)
Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Ταμείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. (Νόμος 3986/2011, άρθρο 2 παράγραφος 5). (3)
Πώς αξιοποιούνται τα έσοδα από το Ταμείο;
Τα έσοδα από την “αξιοποίηση” των περιουσιακών στοιχείων του ταμείου διατίθενται αποκλειστικώς για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Τα έσοδα αυτά δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για επενδύσεις ή αναδιάρθρωση των περιουσιακών στοιχείων του ταμείου. Δηλαδή, για παράδειγμα, για τη συντήρηση, έργα εκσυγχρονισμού, επεκτάσεις, κλπ) περιουσιακών στοιχείων του ταμείου θα χρησιμοποιούνται πόροι από τον Κρατικό προϋπολογισμό (δηλαδή χρήματα των φορολογουμένων). Ούτε δανειακές υποχρεώσεις του δημοσίου που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία του ταμείου μπορούν να εξυπηρετούνται από τα έσοδα του ταμείου:
Το τίμημα που εισπράττει το Ταμείο από την αξιοποίηση των περιουσιακών του στοιχείων, μεταφέρεται το αργότερο μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την είσπραξή του, σε πίστωση του ειδικού λογαριασμού της περίπτωσης δ΄ του άρθρου 5 του ν. 3049/2002 (Α΄ 212), με την ονομασία «Ελληνικό Δημόσιο – Λογαριασμός Εσόδων – Αποκρατικοποιήσεις», αφού αφαιρεθούν τα αναλογούντα λειτουργικά έξοδα και οι διοικητικές δαπάνες του Ταμείου για την αξιοποίηση του περιουσιακού στοιχείου, και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. (Νόμος 3986/2011, άρθρο 2 παράγραφος 14). (3)
Το Ταμείο δεν επιτρέπεται να συνομολογεί συμβάσεις από τις οποίες προκύπτουν δαπάνες για επενδύσεις ή για την αναδιάρθρωση των περιουσιακών του στοιχείων, ούτε να καταβάλει επιχορηγήσεις ή να προβαίνει σε εξυπηρέτηση δανειακών υποχρεώσεων που αφορούν τα περιουσιακά του στοιχεία. Οι δαπάνες αυτές θα διεκπεραιώνονται μέσω του Κρατικού Προϋπολογισμού. (Νόμος 3986/2011, άρθρο 5 παράγραφος 2). (3)
Γενικές παρατηρήσεις
Χωρίς περιστροφές και αιδημοσύνες, το ΤΑΙΠΕΔ αυτοδιαφημίζεται ως “το μεγαλύτερο πρόγραμμα εκποίησης στον κόσμο”. Το 3% της έκτασης του ελληνικού κράτους διατίθεται προς πώληση ή “αξιοποίηση” (11):
Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι σήμερα το μεγαλύτερο πρόγραμμα εκποίησης στον κόσμο. Ο κύριος στόχος του είναι η προσέλκυση σημαντικών διεθνών ροών κεφαλαίου, που θα συνεισφέρουν στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και θα τροφοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη. (2)
Προκειμένου να αίρονται τάχιστα (και με ελάχιστο κόστος για τους “επενδυτές”) οποιαδήποτε “εμπόδια” μπορεί να προκύψουν για την αξιοποίηση των ακινήτων, οι νομοθέτες φρόντισαν να συμπεριλάβουν στο νόμο τη δυνατότητα αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ιδιωτικής περιουσίας τρίτων, εάν αυτό γίνει απαιτητό από τους ιδιώτες στων οποίων την κατοχή έχει περιέλθει το ακίνητο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ:
Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος σημασίας δημοσίου συμφέροντος, αν κρίνονται αναγκαία για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο ή αν κρίνονται αναγκαία για την πραγματοποίηση επενδυτικού σχεδίου ειδικού διαδόχου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο. (Νόμος 3986/2011, άρθρο 2 παράγραφος 8). (3)
Αιγιαλοί και παραλίες θα υποστούν παράπλευρες απώλειες, αφού προβλέπεται η απευθείας παραχώρησή τουςγια χρονικό διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια στον κύριο της επένδυσης:
Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται η απευθείας παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης ή στον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα, της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. (Νόμος 3986/2011, άρθρο 14 παράγραφος 1). (3)
Ο αντίκτυπος του όρου αυτού γίνεται άμεσα αντιληπτός στην περίπτωση του Ελληνικού, όπου στην αρχική έκταση του αεροδρομίου δίνεται ως «προίκα» το σύνολο της παραλιακής ζώνης του Αγίου Κοσμά έκτασης 956.000 τ.μ., η οποία μπορεί επίσης να μπαζωθεί και να κτιστεί. Προβλέπονται παρεμβάσεις χωρίς συνολικό σχεδιασμό, ακόμα και μέσα στη θάλασσα! (15)
Το χρονικό του αίσχους
Αν και η ιστορία της εκποίησης του ελληνικού δημόσιου πλούτου (μέσω της διαδικασίας αποκρατικοποιήσεων) ξεκινάει αρκετά πίσω στο χρόνο – πολύ πριν ενσκήψουν η κρίση και το μνημόνιο τα οποία έδωσαν ένα ισχυρότατο άλλοθι στην κυβέρνηση για να υπερ-επιταχύνει το ξεπούλημα -, για λόγους οικονομίας θα αναφερθώ στο πιό πρόσφατο και πιό προκλητικό επεισόδιό της:
Στις 25/4/2012 η κυβέρνηση Παπαδήμου, κατά τρόπο εξοργιστικό και καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της, ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές της 6/5/2012, με απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αποκρατικοποιήσεων,μεταβίβασε στο ΤΑΙΠΕΔ τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία: (9)
Το 51,03% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ.
Το 50,96% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΘ.
Το 65% της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου.
Το 34,03% της ΕΥΔΑΠ.
Το 34,01% της ΕΥΑΘ.
Το 98,44% του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος.
Το 80,97% της ΕΛΒΟ.
Το 25% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών.
Το 17% της ΔΕΗ.
Το 34,04% του μ. κεφ. του Τ.Τ.
Το 92,68% των μετοχών ΑΤΕ.
Το 100% της Ελληνικό Α.Ε.
Το 35,47% της ΕΛ.ΠΕ.
Το 55,19% της ΛΑΡΚΟ.
Κρίσεις και επικρίσεις
Βεβαίως οι αρχιτέκτονες αυτού του σχεδίου εκποίησης δημοσίου πλούτου επικαλούνται την έκτακτη ανάγκη της εξεύρεσης πόρων για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. Επιχείρημα το οποίο εν πολλοίς είναι έωλο, δεδομένου οτι:
α. η κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους δεν μπορεί να θεωρείται αυτονόητη, όταν συνεπάγεται οικονομική εξόντωση της κοινωνίας ή/και απόλυτη αποψίλωση του δημοσίου από τα περιουσιακά του στοιχεία. Είναι ένα θέμα που έχει εκτεταμένα συζητηθεί, δεν προτίθεμαι να επανέλθω εδώ.
β. τη στιγμή που οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις των εισηγμένων εταιρειών του δημοσίου βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό, ο σχεδιασμός της οποιασδήποτε εκποίησης νομιμοποιείται δύσκολα, πόσο μάλλον όταν είναι τόσο εκτεταμένος που υπερήφανα αυτοαποκαλείται “το μεγαλύτερο πρόγραμμα εκποίησης στον κόσμο”… (8)
γ. Το ξεπούλημα σε σκανδαλωδώς χαμηλές τιμές δημόσιας περιουσίας κατά το παρελθόν και σε περιόδους παχιών αγελάδων (π.χ. η παραχώρηση των μεταλλείων χρυσού Χαλκιδικής στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.) (12) προοιωνίζεται τις μεθοδεύσεις και τα αποτελέσματα του εγχειρήματος του ΤΑΙΠΕΔ.
δ. Στις αιτιάσεις οτι πόροι θα μπορούσαν να εξευρεθούν αλλού (π.χ. αντί για την καταχρηστική και καθ’ υπέρβαση “ενίσχυση ρευστότητας” των τραπεζών οι οποίες αποδεδειγμένα ΔΕΝ επιστρέφουν τα χρήματα αυτά για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας) (13)(14), αυτοί που προωθούν την εκποίηση δεν έχουν καταφέρει ούτε καν να ψελλίσουν απάντηση. Αντιθέτως, η εκκωφαντική τους σιωπή είναι μάρτυρας των προθέσεών τους: η Κομισιόν αρνήθηκε τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Blackrock για τις τράπεζες, όπως και του καταλόγου με τις εκτιμώμενες τιμές για κάθε ένα περιουσιακό στοιχείο του δημοσίου, που έχει (ή πρόκειται να) ενταχθεί στο ΤΑΙΠΕΔ. (5)(6)(7)
ε. Είναι τουλάχιστον αντιφατικό -αν όχι υποκριτικό, να κλίνει κανείς την “ανάπτυξη” σε όλες τις πτώσεις-, έχοντας πρώτα φροντίσει να αποψιλώσει (κοψοχρονιά…) το δημόσιο από κάθε κερδοφόρα επιχείρηση που θα μπορούσε να αποφέρει ζεστό χρήμα, και ιδιαίτερα από επιχειρήσεις σε τομείς στρατηγικής σημασίας, όπως είναι για παράδειγμα η ενέργεια, τα λιμάνια, το νερό, κλπ.
στ. Η κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον και τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις από επιθετικές εξαγορές ξένων επενδυτών άνοιξε τις πόρτες για την εκποίηση των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο της Αθήνας δημοσίων επιχειρήσεων σε ξένους ομίλους, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και funds κερδοσκόπων, που δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την ανάπτυξη των εταιρειών αυτών, αλλά αποκλειστικά και μόνο για βραχυχρόνιες συναλλαγές αποκόμισης υψηλής κερδοφορίας. (16)
Αν και τα παραπάνω δεν αποτελούν παρά μικρό δείγμα των στοιχείων που θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει για το θέμα, πιστεύω πως αφήνουν ελάχιστες αμφιβολίες και αφαιρούν κάθε ουσιαστικό επιχείρημα από όσους ισχυρίζονται πως η λεηλασία αυτή του δημοσίου πλούτου που δημιουργήθηκε με τις θυσίες των ελλήνων φορολογουμένων ήταν μονόδρομος, πολύ δε περισσότερο πως γίνεται εις όφελος τους – για τη “διάσωση της χώρας”.
Κάποια στιγμή στο μέλλον θα πρέπει να διερευνηθούν αυτές οι μεθοδεύσεις για τη διαρπαγή της περιουσίας του ελληνικού λαού και να αποδοθούν ευθύνες. Δυστυχώς, αν κρίνω από το επίπεδο πολιτικής συνειδητοποίησης που αντανακλούν τα αποτελέσματα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, φοβάμαι πως αυτή η στιγμή θα αργήσει να έρθει. Προς το παρόν, προέχει να εξετάσουμε πώς (και άν) θα μπορέσουμε να ανακόψουμε την δρομολογηθείσα εκποίηση. Από αυτήν την άποψη, οι επιλογές μας στις επερχόμενες εκλογές του Ιουνίου ίσως αποβούν ζωτικής σημασίας.
Πηγές – παραπομπές – υποσημειώσεις
(1) Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου: κεντρική σελίδα
(2) Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου: το Ταμείο
(3) Νόμος 3986/2011. Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ΦΕΚ 152, Τεύχος πρώτο.
(4) Νόμος 3049/2002. Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ΦΕΚ Α’ 212/10.9.2002.
(5) Γραπτή ερώτηση ευρωβουλευτή Ν.Χουντή για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, 20/3/2012.
(6) Γραπτή ερώτηση ευρωβουλευτή Ν.Χουντή για το Ελληνικό μνημόνιο και ιδιωτικοποιήσεις. Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, 20/3/2012.
(7) Αρνείται η Κομισιόν τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Blackrock για τις τράπεζες. pathfinder.gr
Μετά την αρνητική απάντηση της Κομισιόν, ο Ν.Χουντής μεταξύ άλλων δήλωσε: “Τα κόμματα του Μνημονίου κρατούν ως μυστικό τις πραγματικές ζημιές των τραπεζών – που λίγες μέρες πριν τις εκλογές πήραν στα τυφλά 18 δις ευρώ άνευ όρων – αλλά και τον κατάλογο με τις εκτιμώμενες αξίες των δημοσίων επιχειρήσεων και των άλλων περιουσιακών στοιχείων, που πρόκειται να ξεπουλήσουν, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό γίνεται για να μην αποκαλυφθεί το μέγεθος του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, που έχουν συμφωνήσει με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στοιχεία αυτά τα οποία δεν δίνουν στον ελληνικό λαό και στα ελληνικά πολιτικά κόμματα, όπως απαντάει ο ίδιος ο κ.Ρέν, έχουν ήδη σταλεί στην Κομισιόν, και προφανώς και στο ΔΝΤ.”
(8) Απόρρητη έκθεση δείχνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. “Το κουτί της Πανδώρας”, 3/5/2012.
(9) Προς πώληση άλλες 14 εταιρείες του Δημοσίου. parakato.gr, 14/5/2012.
(10) Σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις. Ριζοσπάστης, 18/5/2003.
(11) Διευκρινιστική επιστολή ΤΑΙΠΕΔ προς εφημερίδα “Χουριέτ”.
(12) Η μεταβίβαση των μεταλλείων χρυσού Χαλκιδικής στην εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.” αποτέλεσε σκάνδαλο πρώτου μεγέθους, που απασχόλησε για καιρό μέρος των μέσων ενημέρωσης. Το πιό πρόσφατο επεισόδιο “παίχτηκε” το Φεβρουάριο του 2011, οπότε η ελληνική κυβέρνηση παρενέβη υπέρ ιδιωτικής εταιρείας (“Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”) και κατά των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου και ζήτησε να ακυρωθεί απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» καλείται να επιστρέψει 15,4 εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο! Πρόκειται για κολοσσιαίο σκάνδαλο τόσο οικονομικού όσο και περιβαλλοντικού χαρακτήρα για το οποίο θα αφιερώσω ειδικά κείμενα. Προς το παρόν, παραθέτω μερικούς συνδέσμους προς ενημέρωση:
Η απάτη της μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, 14/12/2008.
Πώς οι Μπόμπολας-Κούτρας-Timis έβγαλαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ “μεταπωλώντας” τα Μεταλλεία Κασσάνδρας που τους ΧΑΡΙΣΕ το Ελληνικό Δημόσιο. Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, 14/12/2008.
Συνέντευξη – καταπέλτης Τσίπρα με …ονοματεπώνυμα . Επίκαιρα, 16/1/2012.
Το δημόσιο «θυσιάζεται» για τον Μπόμπολα… Το Ποντίκι, 6/10/2011.
(13) Οι ιππότες της τραπέζης και οι τραπεζοκόμοι. Αρθρο του Κώστα Βαξεβάνη στο περιοδικό “HOT DOC”, Μάϊος 2012.
(14) Τραπεζικός παροξυσμός. Αρθρο του Π. Κουρουμπλή στο tvxs.gr, 20/4/2012.
(15) Ελληνικό: Λας Βέγκας, χωρίς άδεια εισόδου στους κατοίκους. αριστερό blog, 19/3/2012.
(16) Άνευ όρων η εκποίηση κρατικών επιχειρήσεων και τραπεζών. Η Αυγή, 8/4/2012.
