Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Η κρίση βρήκε τους συνταξιούχους απέναντι στο πιο προκλητικό και ανάλγητο κράτος των τελευταίων 70 χρόνων.

Posted by Ripis Costas on 7:56 π.μ.

Σύγχρονοι Έλληνες θαυματοποιοί έξαφάνισαν με τρεις κινήσεις την σύνταξη υπέργηρης συνταξιούχου. Πώς ;

Δείτε στις επόμενες εικόνες, πως σε 4 μήνες τα 833 € (μαζί με το ΕΚΑΣ) έγιναν πρώτα 632 € και στο τέλος με την περικοπή του ΕΚΑΣ κατά 50%, έφθασαν στον μαγικό αριθμό 517 €. 

Βρέθηκα σήμερα το πρωί στο ΙΚΑ Αγ. Παρασκευής, όπου πολλές φορές έχω εξυπηρετηθεί στο τμήμα συντάξεων. Οι κοπέλλες υπάλληλοι και γνώσεις έχουν και κάνουν ότι μπορούν, ωστόσο η ανθρώπινη αξιοπρέπεια εκεί μέσα δοκιμάζεται κάθε λεπτό.

  Οι συνταξιούχοι όπως θα διαπιστώσετε και από τα στοιχεία που κατατίθενται στη συνέχεια,  αν δεν είναι πραγματικά τυχεροί να έχουν κάποιο νεώτερο μέλος της οικογένειας που μπορεί να τρέξει ( το τ/φ ξεχάστε το, ανήκει σε άλλες εποχές) και να ενδιαφερθεί από κοντά, είναι κυριολεκτικά καταδικασμένοι.

Σ΄αυτή την κατηγορία είναι πολλοί που είτε πρέπει να συμπληρώσουν μια αίτηση και ψάχνουν ανάμεσα στο πλήθος να βρουν κάποιο πρόθυμο να τους εξυπηρετήσει, είτε να συρθούν μέχρι το ΙΚΑ για ξαφνικές απώλειες στη σύνταξη και άλλα πολλά.

Χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη γιατί έχοντας απέναντί μου ένα υπέργηρο ζευγάρι με την σύζυγο να ζητάει διευκρινίσεις στο γκισέ και την υπάλληλο να τη στέλενι στην τράπεζα για τα περαιτέρω. Περνώντας από μπροστά μου, μου είπε πως ο σύζυγός της έβλεπε και άκουγε ελάχιστα ενώ η ίδια με το ζόρι μπορούσε να περπατήσει.
Έπρεπε αυτοί οι άνθρωποι να συνεχίσουν την οδύσσειά τους στην Eurobank για να μάθουν πως προέκυψε η περικοπή της υπερπολίτιμης γιαυτούς σύνταξη.

Αν για κάποιο νεώτερο αυτή η διαδικασία δεν ξεπερνάει την σωματική άσκηση, για τους περισσότερους συνταξιούχους είναι πραγματική δοκιμασία.
Ο σημερινός συνταξιούχος εξαθλιώθηκε ήδη από τις πολλαπλές περικοπές που έχει υποστεί τους τελευταίους μήνες και δεν του έχει απομείνει παρά η αναζήτηση βοήθειας από τα παιδιά του.

Αυτή είναι η κομβική στιγμή όπου όλοι εμείς που έχουμε συνταξιούχους με επιβαρυμένη υγεία και συχνή ιατρική παρακολούθηση, έχουμε ξεπεράσει πια τις κόκκινες γραμμές μας. Η δική μας εξαθλίωση είναι ήδη επί θύραις και δεν θα αργήσει να μας σαρώσει. Δυστυχώς το φαινόμενο αυτό δεν αντιμετωπίζεται ακόμα από το σύνολο του κοινωνικού ιστού ανάλογα με το πρόβλημα που ήδη υφίσταται.
Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να ανασυντάξει τους πρυπολογισμούς της και να τρέξει να συμπληρώσει και όπου χρειάζεται να αντικαταστήσει το ανύπαρκτο κράτος. Δεν υπάρχει χρόνος και θα πρέπει άμεσα όλοι οι κοινωνικοί φορείς να βγούμε μπροστά.

Η μάχη της γεμάτης κατσαρόλας από την Αργεντινή έφθασε και στην Ελλάδα αλλά ακόμα όλοι εμείς δεν είμαστε εκεί.
(Τα πλήρη στοιχεία είναι στην διάθεση όποιου τα ζητήσει επώνυμα.)





Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Άξιον Εστί. Δημοτική Χορωδία Ναυπλίου. 26 Νοεμβρίου 2011. Επέτειος απελευθέρωσης του Παλαμηδίου και παράδειγμα ενότητας του λαού.

Posted by Ripis Costas on 12:14 π.μ.

Συμμετοχή της Δημοτικής Χορωδίας Ναυπλίου στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Σύλλογος Παλαμήδης για τον εορτασμό της επετείου απελευθέρωσης του Παλαμηδίου.

 Η Δημοτική Χορωδία Ναυπλίου τίμησε την ιστορική αυτή ημέρα στη κατάμεστη αίθουσα του Βουλευτικου, δείτε ένα απόσπασμα από το Άξιον Εστί (εδώ).

Η 30ή Νοεμβρίου του 1822 είναι η γενέθλια ημέρα της Ελευθερίας για τους Ναυπλιώτες και όλους τους κατοίκους της Αργολίδας. Η πολιορκία του Ναυπλίου είχε αρχίσει στις 4 Απριλίου του 1821, αλλά το τουρκοκρατούμενο Ανάπλι, οχυρωμένο από τους Βενετσιάνους από το 1687 με τα κάστρα του Παλαμηδιού, του Ιτς Καλέ και του Βαρουσίου, αντιστεκόταν πεισματικά στην ελληνική ορμή. Όλοι οι ιστορικοί του 1821 στέκονται σε τούτη την ημερομηνία με υπέρτατη χαρά και μας δίνουν λαμπρές σελίδες για το τόλμημα του νεαρού παλικαριού από τη Ζάτουνα, του "Σταϊκούλη" όπως τον έλεγαν χαϊδευτικά ή "φουντοθειάφη" όπως τον αποκαλούσε η ηρωϊκή Μπουμπουλίνα", που η βροχερή νύχτα της 29ης προς την 30ή Νοεμβρίου έμελλε να ήταν η μεγάλη ώρα της μοίρας του.


Στο Άργος, μαζί με τον Σπηλιωτόπουλο και άλλους συμπατριώτες του, ίδρυσαν την "Καγκελαρία", μια μορφή διοίκησης που έλαβε μέτρα για την πολιορκία του Ναυπλίου. Οι μέρες κυλούσανε και ο Σταϊκούλης, όπως τον αποκαλούσαν όλοι λόγω του μικρού του αναστήματος, με το αυστηρά πειθαρχημένο σώμα του, έτρεχε σε όλα τα πεδία των μαχών από τον Αχλαδόκαμπο και το Παρθένι μέχρι την Τριπολιτσά, πότε δίπλα στον Κολοκοτρώνη και πότε μόνος του, γεμίζοντας τα στήθια του πληγές αντί για παράσημα. Σε όλη την διάρκεια του Αγώνα, ήταν ο εμψυχωτής των δειλών αλλά και ο φροντιστής των στρατιωτών και του λαού, εξασφαλίζοντας τις τροφές τους. Η απελευθέρωση όμως του Ναυπλίου, αποτελούσε για τον Στάϊκο κορυφαίο σκοπό.

Την παραμονή του Αγίου Ανδρέα στις 29 Νοεμβρίου του 1822, η νύχτα ήταν ασέληνη και ο θεός έριχνε ασταμάτητα. Οι Τούρκοι είχαν κατέβει από το Παλαμήδι στο Ναύπλιο για να συσκεφθούν μετά από δίχρονη πολιορκία, για την απάντηση που θα έδιναν στην επιστολή του Γέρου του Μοριά, για να φύγουν ελεύθεροι και να σωθούν. Ο Στάϊκος που βρισκόταν στην Άρια, δεν έχασε την ευκαιρία. Στήνοντας σκάλες στα βράχια του άπαρτου Κάστρου του Παλαμηδίου, άρχισε το ανέβασμα ύψους 216 μέτρων. Πρώτος φθάνει στη "Γιουρούς Τάπια" ο Μοσχονησιώτης μαζί με τον Θανάση Σταϊκόπουλο. Μαζί τους ο Αγιορίτης καλόγερος Παφούντιος, ο Αργίτης Βιολιστής Πορτοκάλης και άλλα παλικάρια. Το κάστρο πάρθηκε εκείνη τη νύχτα. Και ήταν το κάστρο αυτό από τα πιο τρανά της ανατολικής Μεσογείου. Η φήμη του Πορθητή Σταϊκούλη φτερούγισε παντού. Η προσωρινή διοίκηση, τιμώντας τον για τα κατορθώματά του, τον προβίβασε από Χιλίαρχο, στον ανώτερο βαθμό του Στρατηγού. Ήταν κάτι που πολλούς πείραξε και ενόχλησε. Ο ίδιος ούτε σπίτι δεν δέχθηκε να πάρει από τα τόσα που άδειασαν τότε, από τη φυγή των Τούρκων.

Η επίσημη Πολιτεία ποτέ της δεν θυμήθηκε τον Ήρωα τούτο. Στο Ναύπλιο κάθε τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου γιορτάζεται η απελευθέρωση της πόλης καθώς επίσης και η άλωση του Κάστρου του Παλαμηδιού, από τον ήρωα Στάϊκο Σταϊκόπουλο, παρουσία συμπατριωτών του από την Ζάτουνα.

H επέτειος για την απελευθέρωση της πόλης του Ναυπλίου έχει πάντα ξεχωριστή σημασία γιατί στέλνει μηνύματα ενότητας και ομοψυχίας, αυτοπεποίθησης και δράσης. Η ιστορία της Ελλάδας ένα πράγμα διδάσκει πάνω απ’ όλα: ότι κάθε φορά που ενώσαμε τις δυνάμεις μας  μπροστά στα μεγάλα και τα σημαντικά, πετύχαμε θριάμβους. Η κρίση που ζούμε δεν διαφέρει ως προς αυτό. Δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή από το να φανούμε έμπρακτα αντάξιοι της θυσίας εκείνων που έπεσαν για να εξακολουθούμε να είμαστε Ελλάδα.
Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Για το νερό θα παλέψουμε ώστε να παραμείνει κοινωνικό αγαθό. 24ωρη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου στο Πεδίο του Άρεως στις 11:00 η ώρα.

Posted by Ripis Costas on 4:45 π.μ.

Μερικά σχόλια για την πρακτική που ακολουθείται στην Γαλλία, χώρα με έδρα των μεγαλύτερων εταιρειών εκμετάλλευσης του νερού στον κόσμο.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η πρακτική ιδιωτικοποίησης δημόσιων υπηρεσιών άρχισε να διογκώνεται.

Όλα τα «δημόσια» και κοινής ωφέλειας έργα αεροδρόμια, σιδηρόδρομος, νοσοκομεία παραγωγή ενέργειας, τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες… παραδίδονται σε ιδιώτες, σε μια γενικευμένη κατεύθυνση σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο με στόχο την περαιτέρω ώθηση προς την παγκοσμιοποίηση.

Η «Veolia έχει καταστήσει σαφές ότι το επιχειρηματικό της μοντέλο βασίζεται στην μεγιστοποίηση των κερδών της και όχι σε μακροπρόθεσμες επενδύσεις… Τόσο η Παγκόσμια Τράπεζα όσο και η πολυεθνική Veolia, έχουν σαφώς αναγνωρίσει ότι δεν θέλουν να επενδύσουν σε υποδομές που είναι αναγκαίες για βελτίωση της πρόσβασης στο νερό. Γι ‘αυτό και η επένδυση των 100 000.000 ευρώ της Veolia Voda από το επενδυτικό τμήμα της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ανησυχητική.

 Είναι απόδειξη ότι η Παγκόσμια Τράπεζα παραμένει προσηλωμένη στην ιδιωτικοποίηση του νερού, παρόλο που στοιχεία αποδεικνύουν ότι η προσέγγιση αυτή δεν θα λύσει την παγκόσμια κρίση στο νερό που λαμβάνει εφιαλτικές διαστάσεις.

Όλα τα στοιχεία αποτυχίας της Veolia κατεγράφησαν στην γενέτειρά της Γαλλία, τη χώρα που θεωρείται «παράδειγμα» της ιδιωτικοποίησης του νερού.

 Πριν από ένα χρόνο, η δημοτική αρχή του Παρισιού ανακοίνωσε ότι μέσα στο 2010 οι υπηρεσίες ύδρευσης επιστρέφουν στο Δημόσιο.

Τη δήλωση έκανε ο Δήμαρχος Bertrand Delano κλείνοντας οριστικά τον κύκλο του ιδιωτικού μονοπωλίου που διήρκεσε πάνω από 100 χρόνια.

 Έτσι οι σχετικές συμβάσεις του Παρισιού με τις δύο μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο παροχής υπηρεσιών ύδατος, Suez και Veolia, δεν παρατάθηκαν μετά την 31 Δεκεμβρίου 2009.

Ο ίδιος μάλιστα ενθάρρυνε και άλλους δήμους στην περιοχή του Παρισιού να κάνουν το ίδιο.

Ανά τον κόσμο...

Αυτή η «επιστροφή» αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα σε αυτό το πρότυπο που έτεινε τα τελευταία χρόνια να «κυριεύσει» τη γη.

Ο κατάλογος των «εκ νέου δημοτικοποιημένων», σήμερα, υπηρεσιών ύδρευσης είναι μακρύς και περιλαμβάνει χώρες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους.
  • Το Μάλι στη Δυτική Αφρική,
  • την Ουρουγουάη, όπου το νερό επανήλθε στα χέρια του κράτους σε εθνικό επίπεδο,
  •  το Μπουένος Άιρες και την Σάντα Φε στην Αργεντινή,
  • την Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας και το Χάμιλτον στον Καναδά…
  •  Επίσης, πάνω από 40 γαλλικές, κοινότητες επανέκτησαν τα τελευταία δέκα χρόνια, την ύδρευσή τους, καταφέρνοντας να προσφέρουν βελτιωμένες και φθηνότερες υπηρεσίες ύδρευσης.
Στη δεκαετία του 1990 ένας μεγάλος αριθμός χωρών ιδιωτικοποίησαν το νερό και τις υπηρεσίες αποχέτευσης, ιδίως στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, υπό την ισχυρή πίεση νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων, ιδίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), καθώς και διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ).

Σημαντικότεροι δικαιούχοι των ιδιωτικοποιήσεων ήταν οι εταιρείες Suez και η Veolia, παλαιότερα γνωστή ως η Compagnie Lyonnaise des Eaux και Compagnie ΑΕ οι οποίες έχουν τον έλεγχο των υπηρεσιών ύδρευσης στη Γαλλία από τα τέλη του 19ου αιώνα.

Αυτές οι δύο εταιρείες ανέλαβαν όλες σχεδόν τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις ύδρευσης από την Αργεντινή, τη Βολιβία και την Κολομβία, τη Νότιο Αμερική στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς και στις Φιλιππίνες.

Στην Ανατολική Ευρώπη, η Suez και η Veolia κέρδισαν αρκετές συμβάσεις ιδιωτικοποίησης με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ), ένα κρατικό ίδρυμα που δημιουργήθηκε το 1990 μετά από πρόταση του πρώην Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν, με επικεφαλής έκτοτε ένα Γάλλο γραφειοκράτη.

Φιλιππίνες
Οι Φιλιππίνες είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του αποτυχημένου μοντέλου ιδιωτικοποίησης. Μετά την κρίση ξηρασίας στη χώρα διατέθηκαν 283 εκατομμύρια δολάρια υπέρ του σχεδίου ιδιωτικοποίησης που διαχειρίστηκαν εν μέρει πολυεθνικοί κολοσσοί -βλέπε Suez και Bechtel-. Μετά από κάποια επιτυχία, τα πάντα κατέρρευσαν το 2000, με τα τιμολόγια να αυξάνονται συνεχώς, την εξυπηρέτηση και την ποιότητα του νερού επιδεινούμενες… Σήμερα, ορισμένοι Φιλιππινέζοι εξακολουθούν να μην έχουν συνδέσεις νερού, τα τιμολόγια έχουν αυξηθεί 300 – 700 τοις εκατό σε ορισμένες περιοχές, και τα κρούσματα χολέρας και γαστρεντερίτιδας θερίζουν.

Αρμενία
Από το 1998, με τα δάνεια της Παγκόσμιας Τράπεζας επιχειρήθηκε «αναβάθμιση του καταρρέοντος συστήματος ύδρευσης στο Ερεβάν, της Αρμενίας. Το έργο ανέλαβε η ιταλική πολυεθνική ACEA, αλλά γρήγορα απέτυχε να επεκτείνει το δίκτυο εξαιτίας της διαφθοράς στην εταιρεία. Απέτυχε και να διατηρήσει σωστά την πίεση του νερού, επιτρέποντας έτσι σε λύματα να διαρρεύσουν στο πόσιμο νερό της πόλης. Παρά την παρωδία, η Παγκόσμια Τράπεζα υπέγραψε μια νέα σύμβαση το 2006 για την Veolia, η οποία προσέλαβε κορυφαίο στέλεχος της ACEA να το διεκπεραιώσει. Δύο χρόνια αργότερα, μόλις ένας στους τρεις κατοίκους της Ερεβάν είχαν τύχη να υδρεύονται σε 24-ωρη βάση, ενώ τα προβλήματα μόλυνσης συνεχίστηκαν. Με το συμβόλαιο της Veolia στο Ερεβάν να έχει διάρκεια μέχρι το 2015.

Το ίδιο ισχύει και για την τουρκική πόλη Alacati, όπου με 13 εκατομμύρια δολάρια στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, η Veolia. ξεκίνησε έργο… Αποτέλεσμα: οι τιμές εκτινάχθηκαν 12 φορές πάνω από την τιμή των παρεχόμενων υπηρεσιών σε άλλα μέρη της χώρας.

Στην Ελλαδίτσα μας επιχειρείται το ολοκληρωτικό ξεπουλήμα ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και όχι όπως τα ανωτέρω παραδείγματα με συμβάσεις ΣΔΙΤ για 20-25 χρόνια. Υποδομές που θα χαθούν για πάντα.Αυτή τη στιγμή επιχειρείται η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας η οποία αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο για την ώρα της ανασυγκρότησηςτου κράτους, όταν αυτό επιχειρηθεί.

«Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Νερού», στο φόρουμ της Χάγης το Μάρτιο 2000 δηλώθηκε ότι η λύση στο πρόβλημα του νερού είναι να αντιμετωπιστεί όπως οποιοδήποτε άλλο προϊόν, με διαχείρισή του από τον ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς.

Κυρίαρχες επιχειρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ουσιαστικά τρεις, τροφοδοτούν περίπου 300 εκατ. «πελάτες», ενώ οι σχετικοί αναλυτές προβλέπουν ότι στα επόμενα 15 χρόνια αναμένεται να ελέγχουν 65% έως 75% των δημόσιων υδάτινων έργων.
  • Από τις κορυφαίες ανάμεσά τους είναι η Suez, που κατέχει ήδη 5% της ΕΥΑΘ ΑΕ, και ελέγχει υπηρεσίες νερού και επεξεργασίας λυμάτων σε 130 χώρες με 115 εκατομμύρια «πελάτες».
  •  Η επίσης γαλλική Vivendi, σημερινή Veolia Environnement, έχει 110 εκατ. «πελάτες» σε περισσότερες από 100 χώρες, και ακολουθεί
  •  η Τhames Water με 70 εκατ. «πελάτες».
 Οι επιχειρήσεις αυτές διαθέτουν τεράστιους οικονομικούς πόρους και κατατάσσονται στις 100 κορυφαίες επιχειρήσεις παγκοσμίως. Μικρότερης εμβέλειας αλλά όχι αμελητέες είναι οι Bechtel Group Inc, η Aguas de Barcelona, η American Water Works Co, η United Utilities PLC κ.α

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Όπου πραγματοποιήθηκε η ιδιωτικοποίηση του νερού, προέκυψαν τεράστια προβλήματα: η ποιότητα του νερού υποβαθμίστηκε επικίνδυνα γιατί καμιά από τις εταιρείες δε διέθετε χρήματα για μετρήσεις αλλά ούτε για τις επενδύσεις στο δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, με επιπλέον αποτέλεσμα την αχρήστευση των δικτύων, η τιμή του νερού αυξήθηκε προκλητικά και εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκων δεν είχαν πρόσβαση στο νερό, με συνέπεια εξάπλωση σοβαρών ασθενειών, καταστράφηκαν φυσικοί υδάτινοι πόροι, έγιναν απολύσεις εργαζομένων κ.ά.

Επιπλέον, τυχόν καταγγελία των λεόντειων συμβάσεων αυτών των εταιρειών με τις εθελόδουλες κυβερνήσεις είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και απαιτεί τεράστια χρηματικά ποσά ως αποζημίωσή τους, τα οποία φρόντισαν να περιλαμβάνονται στους όρους των συμβάσεων.

Πιο αναλυτικά, μερικές από τις περιπτώσεις.

Στη Βολιβία, το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα υποχρέωσε την κυβέρνηση να ιδιωτικοποιήσει το νερό στην Κοτσαμπάμπα (1,5 εκατ. κάτοικοι), ως προϋπόθεση δανειοδότησης. Η διαχείριση του νερού παραχωρήθηκε στη Bechtel, και μάλιστα με ετήσιο κέρδος 16% για 40 χρόνια. Έφθασαν να ιδιωτικοποιήσουν ακόμη και το βρόχινο νερό και να απαγορεύουν στους κατοίκους να το περισυλλέγουν, να ελέγχουν ακόμη και τα υπόγεια ύδατα (βάσει της σύμβασης) και να κλείσουν τις ιδιωτικές γεωτρήσεις. Οι αυξήσεις των τιμολογίων έφτασαν μέχρι 300%.

Στις Φιλιππίνες η τιμή του νερού αυξήθηκε 500% μέσα σε 5 χρόνια. Το 2003 εμφανίστηκε δυσεντερία και χολέρα από την κακή ποιότητα του νερού.

Στη Νότια Αφρική, τον Αύγουστο του 2000 εμφανίστηκε χολέρα, η οποία μέχρι τον Ιανουάριο 2002 είχε μολύνει περισσότερους από 250.000 ανθρώπους, ενώ πέθαναν 300. Αιτία και εδώ η ιδιωτικοποίηση του νερού και η αδυναμία των ανθρώπων να πληρώσουν τους λογαριασμούς, η οποία τους οδηγούσε σε αναζήτηση νερού σε μολυσμένα ρέματα και λίμνες.
Όλα αυτά όμως, καθώς και πολλές άλλες περιπτώσεις δυστυχώς, δε συμβαίνουν μόνον στις χώρες του τρίτου κόσμου.

Στη Βρετανία της Θάτσερ, πρωτεργάτριας των ιδιωτικοποιήσεων, το 1989 ιδιωτικοποιήθηκαν 10 δημόσιες εταιρείες ύδρευσης, με αποτέλεσμα στα 4 πρώτα χρόνια να αυξηθούν οι τιμές 50%, ενώ τα κέρδη της ιδιωτικής εταιρείας τα 8 πρώτα χρόνια αυξήθηκαν 147%.

 Μελέτη του 1994 δείχνει αύξηση των κρουσμάτων δυσεντερίας σε μεγάλες αστικές περιοχές, οι επενδύσεις μειώθηκαν, απολύθηκε το 25% των εργαζομένων στις εταιρείες ύδρευσης που ιδιωτικοποιήθηκαν, ενώ η Thames Water, έχει καταδικαστεί από το 1999 πάνω από 24 φορές για παραβάσεις που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημόσια υγεία. Της έχει επιβληθεί πρόστιμο 700χιλιάδες δολάρια γιατί έριξε ακατέργαστα λύματα σε κανάλια νερού, δρόμους, αυλές ακόμη και σε σπίτια πολιτών. Όλα αυτά στη Βρετανία.

Τα σκάνδαλα είναι προφανώς σύμφυτα με το ξεπούλημα της διαχείρισης του νερού. Στη Γαλλία οι Suez και Vivendi είναι γνωστές για τους στενούς δεσμούς τους με πολιτικά στελέχη και χρηματοδοτήσεις προεκλογικών τους αγώνων, ενώ κορυφαίο στέλεχός της Suez έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση για δωροδοκία δημοσίων υπαλλήλων.

Η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει και μια άλλη παράμετρο, αυτήν του εμφιαλωμένου νερού, που αποδίδει δισεκατομμύρια στις πολυεθνικές.

 O τομέας του εμφιαλωμένου νερού αποτελεί μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες και λιγότερο ρυθμισμένες βιομηχανίες, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 10%. Εταιρίες εμφιάλωσης όπως η Nestle, η Coca-Cola και η Pepsi αναζητούν συνεχώς νέα αποθέματα νερού για υπερεκμετάλλευση, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη μεγιστοποίηση των κερδών τους.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Nestle. Η θυγατρική της, η Nestle Waters διαθέτει 72 μάρκες εμφιαλωμένου νερού που παράγονται σε περίπου 100 εργοστάσια σε 38 χώρες του κόσμου. Ο τζίρος της για το 2007 ανήλθε σε 6,3 δις. ευρώ.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ

Υπάρχουν και οι αγώνες τους, με κορυφαίο παράδειγμα τους ιστορικούς αγώνες στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, όπου οι κάτοικοι αρχικά αυτοοργανώθηκαν σε μια πολύ μεγάλη συμμαχία, το «Συντονιστικό για την υπεράσπιση του νερού και της ζωής» με σύνθημα «το νερό είναι δικό μας, διάολε» και αιτήματα να σπάσει το συμβόλαιο, να φύγει η πολυεθνική και να τροποποιηθεί ο νόμος για τη διαχείριση του νερού.

 Μετά από πολλές συγκεντρώσεις και καταλήψεις έφθασαν στην κορυφαία μέρα των κινητοποιήσεων, όπου συμμετείχαν μισό εκατομμύριο πολίτες, το 1/3 των κατοίκων της πόλης. Η κυβέρνηση προέβηκε σε άγρια καταστολή, υπήρξαν νεκροί, αλλά ο κόσμος αποφασισμένος συνέχισε με απεργίες και καταλήψεις μέχρι την τελική νίκη όπου έσπασε η σύμβαση και άλλαξε ο σχετικός νόμος. Το διάστημα εκείνο αναπτύχθηκε ένα κίνημα αλληλεγγύης στο λαό της Βολιβίας από 400 περίπου οργανώσεις σε όλον τον κόσμο, και κυρίως ήταν η αφετηρία για την αλλαγή της κυβέρνησης και την έλευση στην εξουσία του Έβο Μοράλες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα επίσης είναι οι αγώνες των κατοίκων του Μακ Κλάουντ της Β. Καλιφόρνιας, που κατάφεραν να ακυρώσουν το απαράδεκτο, διάρκειας 100 ετών (!!!!) συμβόλαιο με τη Νεστλέ για εμφιάλωση των νερών του ποταμού, που θα είχε ολέθριες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, το ίδιο και στο Γουισκόνσιν. Και εκεί κατάφεραν να ακυρώσουν το συμβόλαιο. Αλλά και στην Ιταλία πρόσφατα με συντριπτικό ποσοστό οι πολίτες ψήφισαν (σε σχετικό δημοψήφισμα) υπέρ της δημόσιας διαχείρισης του νερού.

Στη μακρινή Ουρουγουάη οι κάτοικοι κατάφεραν να επιβάλουν νομοθετικές ρυθμίσεις και αναφορά στο Σύνταγμα ότι «η δημόσια υπηρεσία της παροχής ύδρευσης για ανθρώπινη κατανάλωση θα εξυπηρετείται αποκλειστικά και άμεσα από κρατικά νομικά πρόσωπα».

ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ. ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

Το Μάρτιο του 2009 πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το «Εναλλακτικό Φόρουμ για το Νερό», παράλληλα με το «Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό», αυτό των εταιρειών, που έγινε για 5η χρονιά.

Τι αναφέρει η διακήρυξη των κινημάτων:

«…επιβεβαιώνουμε και ενισχύουμε όλες τις αρχές και τις δεσμεύσεις που αναφέρονται στη διακήρυξη του 2006 στην Πόλη του Μεξικού: υπερασπιζόμαστε το νερό ως βασικό στοιχείο της ζωής στον πλανήτη, ως πρωταρχικό και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα. Επιμένουμε ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί η αλληλεγγύη μεταξύ της τωρινής και των μελλοντικών γενεών.

Απορρίπτουμε όλες τις μορφές ιδιωτικοποίησης και διακηρύσσουμε ότι η διαχείριση και ο έλεγχος του νερού θα πρέπει να είναι δημόσιος, κοινωνικός, συνεργατικός, συμμετοχικός, δίκαιος και όχι για να παράγει κέρδος. Καλούμε για δημοκρατική και βιώσιμη διαχείριση των οικοσυστημάτων και τη διασφάλιση της ακεραιότητας του κύκλου του νερού μέσω της προστασίας και της ορθής διαχείρισης των λεκανών απορροής του περιβάλλοντος……..

Ταυτόχρονα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την οικονομική και οικολογική κρίση. Δεν θα πληρώσουμε για τη δική σας κρίση! Δεν θα σώσουμε αυτό το ατελές και μη βιώσιμο μοντέλο που μετέτρεψε: ανυπολόγιστα ιδιωτικά έξοδα σε τεράστιο δημόσιο χρέος, που μετέτρεψε το νερό και τα κοινά αγαθά σε εμπορεύματα, που μετέτρεψε ολόκληρη τη φύση σε μια δεξαμενή πρώτων υλών και σε μια ανοιχτή χωματερή.».

(Θα ακολουθήσουν και άλλα σχόλια με επιστημονικά στοιχεία που θα βοηθήσουν πολλούς να κατανοήσουν το μέγεθος του προβλήματος που αφορά όλους τους Έλληνες).

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  Ε.ΥΔ.Α.Π. – ΟΜΕ  ΕΥΔΑΠ
e-mail: omeeydap@otenet.gr
MEΛΟΣ   Γ.Σ.Ε.Ε.- E.F.P.S.U.  * MEMBER C.G.T.G. – E.F.P.S.U.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ 243 ΕΙΔ.  2264/28.5.2002
 Ζήνωνος 4, 104 31 -ΑΘΗΝΑ – Τηλ. 210-5232177 & 210-5226801 – FAX 210-5239037

                                                                           Αθήνα,   Νοέμβριος   2011

                                                                                               
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

            Σε όλη την Ευρώπη, στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους, ασκούνται οι πιο σκληρές, αδίστακτες και εξοντωτικές Νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Οι οικονομικά ισχυροί, αυτοί που πλούτισαν στις πλάτες μας και θέλουν να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους, αντιμετωπίζουν τα πάντα σαν «αριθμούς» οδηγώντας ολόκληρους λαούς  στην φτώχεια, την εξαθλίωση, στην ανεργία.

Παρά το γεγονός ότι οι μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες άδικες και αντεργατικές πολιτικές αποδείχτηκαν ΠΛΗΡΩΣ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ, η νέα Κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει τις ίδιες αυτές αναποτελεσματικές πολιτικές.

 Ο προϋπολογισμός του 2012 που διαμορφώθηκε κατ’ επιταγή και απαίτηση των Τροϊκανών και κατατέθηκε για ψήφιση στη βουλή, αντί να είναι ένα εργαλείο που θα οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη και ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας, είναι ένας ακόμη προϋπολογισμός πρωτοφανούς και σκληρής λιτότητας.

Η εμμονή στην αποτυχημένη νεοφιλελεύθερη συνταγή των φοροεπιδρομών και των αντεργατικών ρυθμίσεων που ανατρέπουν και καταργούν κατακτήσεις χρόνων, θα οδηγήσει την οικονομία σε πιο βαθειά ύφεση και την Ελληνική κοινωνία σε τραγικά αδιέξοδα, με τη φτωχοποίηση και εξαθλίωση του μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού πληθυσμού.

Παράλληλα περιλαμβάνουν στον προϋπολογισμό μεγάλα κονδύλια από το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ των ΔΕΚΟ. Παραδίνουν όλο το δημόσιο πλούτο στους ιδιώτες, οδηγούν στον αφελληνισμό της οικονομίας μας, αδιαφορώντας πλήρως για το μοναδικό και αναντικατάστατο κοινωνικό έργο και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας που προσφέρουν οι εταιρείες αυτές.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Πρόσφατα με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής παραχωρήθηκε το 27,3% των μετοχών της Ε.ΥΔ.Α.Π. στο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας για να προχωρήσει η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου που προβλέπει ουσιαστικά το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της εταιρείας μας στους ΙΔΙΩΤΕΣ.

Γι’ αυτό και σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ, είναι επιβεβλημένος ο αγώνας μας για την διατήρηση του θεσμικού πλαισίου της εταιρείας μας σαν Ε.ΥΔ.Α.Π. ΔΗΜΟΣΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ, ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ – ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ.

            Συνεχίζουμε να αντιπαλεύουμε όλες τις νομοθετημένες φοροεπιδρομές και τις αντεργατικές ρυθμίσεις που περικόπτουν τους μισθούς μας και ανατρέπουν και καταργούν κατακτήσεις χρόνων, όπως τις ΣΣΕ, οικονομικά, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματά μας. Κλιμάκια της ΟΜ.Ε. θα περιοδεύσουν σε όλους τους χώρους για ενημέρωση.

Οι εργαζόμενοι όλης της χώρας ενώνουμε τις δυνάμεις μας και αντιδρούμε σε αυτές τις καταστροφικές πολιτικές. Συμμετέχουμε ΜΑΖΙΚΑ – ΔΥΝΑΜΙΚΑ στην 24ωρη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου στο Πεδίο του Άρεως στις 11:00 η ώρα.

Αγωνιζόμαστε και λέμε


ΟΧΙ    στις εφεδρείες = απολύσεις
ΟΧΙ   στην κατάργηση των ΣΣΕ
ΟΧΙ   στις βάρβαρες περικοπές των μισθών
ΟΧΙ   στη νέα φοροεπιδρομή
ΟΧΙ   στην ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ των εργασιακών – οικονομικών – ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων
ΟΧΙ   ΣΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
ΟΧΙ   ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΕΚΟ


ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
& ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου στις 11:00 στο Πεδίο του Άρεως

Προσυγκέντρωση στα γραφεία της Ομοσπονδίας στις 9:00 π.μ.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
ΓΙΑ  ΤΗΝ ΟΜ.Ε. – Ε.ΥΔ.Α.Π.


Ο Πρόεδρος
Ο Γεν. Γραμματέας


Δημούδης Βαγγέλης
Τούντας Δημήτρης
Διαβάστε περισσότερα »

Το σήμερα της Ελλάδας, είναι το αύριο των κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας και το μεθαύριο των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα. Ας το θυμούνται αυτό.

Posted by Ripis Costas on 3:23 π.μ.

Αγοράζοντας πανάκριβα λίγο χρόνο

  • Η εκταμίευση της 4ης δόσης είχε συνοδευθεί από τζαρτζαρίσματα της τρόικας προς την κυβέρνηση.
  • Της εκταμίευσης της 5ης δόσης προηγήθηκαν ασφυκτικές πιέσεις και η ψήφιση του επώδυνου Μεσοπρόθεσμου.
  •  Η εκταμίευση της 6ης δόσης συνδέθηκε με την ψήφιση του επίσης επώδυνου πολυνομοσχεδίου, αλλά τελικώς εξελίχθηκε σ’ ένα θρίλερ γεμάτο προσβολές και ωμούς εκβιασμούς, που παραβίασαν κάθε θεσμική και δημοκρατική τάξη.
Αν συνεχιστεί αυτή η κλιμάκωση, αδυνατούμε να φανταστούμε τι θα μας ζητηθεί την επόμενη φορά. Η υπόθεση θα ήταν για γέλια εάν δεν ήταν για κλάματα. Τώρα που το σίριαλ με την υπογραφή Σαμαρά φαίνεται να λήγει, είναι επιβεβλημένο να επιστρέψουμε στο πραγματικά μείζον ζήτημα. Η θεραπεία-σοκ βυθίζει την Ελλάδα σ’ ένα καταστροφικό αδιέξοδο. Τα γεγονότα διέψευσαν την αρχική διαβεβαίωση ότι το Μνημόνιο θα εξασφάλιζε τον αναγκαίο χρόνο και θα επετύγχανε τη δημοσιονομική εξυγίανση και την ανάταξη της οικονομίας.
Οι αριθμοί και τα βιώματα των πολιτών δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση.
 
Η τρόικα ισχυρίζεται (ολοένα και λιγότερο πια) ότι δεν φταίει η συνταγή της, αλλά η κυβέρνηση Παπανδρέου που δεν την εφάρμοσε σωστά.
 Εχουμε εξ αρχής υποστηρίξει ότι και η συνταγή ήταν λάθος και ο μάγειρας που την υλοποίησε κακός.
 
Οπως κι αν κατανεμηθούν οι ευθύνες, πάντως, το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει. Το μόνο που προσφέρουν οι δόσεις είναι να μεταθέτουν για λίγο αργότερα το αναπόφευκτο. Αυτή η αγορά λίγου χρόνου, όμως, κοστίζει πανάκριβα.
  • Πρώτον, επειδή συσσωρεύει οικονομικά και κοινωνικά ερείπια, αποσαθρώνοντας τον παραγωγικό ιστό.
  • Δεύτερον, επειδή υποθηκεύει δημόσια περιουσία, που θα είναι πολύτιμη στη φάση της ανασυγκρότησης.
Το σημαντικότερο είναι ότι η αγορά χρόνου δεν χρησιμοποιείται για να προετοιμάσει το κράτος και την κοινωνία ώστε η χρεοκοπία να γίνει με συντεταγμένο τρόπο εντός της Ευρωζώνης και με το μικρότερο δυνατό οικονομικο-κοινωνικό κόστος.
Αντιθέτως, οι δόσεις τροφοδοτούν την ψευδαίσθηση ότι το αναπόφευκτο μπορεί να αποτραπεί.

Η κοινωνία τείνει να μετατραπεί σ’ ένα πρεζόνι που δίνει κάθε φορά τα πάντα για να εξασφαλίσει τη δόση του, αντί να μπει σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Κατ’ αντιδιαστολήν στρώνεται ο δρόμος για μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία-κατάρρευση, η οποία εκ των πραγμάτων θα θέσει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης.

 Ο επαρχιωτισμός των ελληνικών ελίτ τις κάνει να αντιμετωπίζουν τις εντολές του ευρωιερατείου σαν θεόσταλτες. Κι αυτό, όταν οι χειρισμοί του ευρωιερατείου έχουν φέρει την Ευρωζώνη στα πρόθυρα της διάλυσης.
Χειρισμοί που πηγάζουν από αντιτιθέμενους οικονομικούς εθνικισμούς, από ιδεοληψίες και διαπλοκή με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο και μάλιστα σε αναλώσιμο πειραματόζωο.

 Το σήμερα της Ελλάδας, όμως, είναι το αύριο των κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας και το μεθαύριο των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα. Ας το θυμούνται αυτό.

ΠΗΓΗ : kathimerini.gr 
Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Πράξη συμπαράστασης του Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικολάου προς τους αδυνατούντες ενορίτες.

Posted by Ripis Costas on 1:10 μ.μ.

Η πράξη συμπαράστασης  του Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικολάου προς τους αδυνατούντες ενορίτες, δείχνει για άλλη μια φορά τις ευαισθησίες του και τα γρήγορα αντανακλαστικά του στην λήψη αποφάσεων.

Ο σεβασμιότατος αφουγκράστηκε τίς αγωνίες των συμπολιτών μας και έπραξε ορθά. Η συντεταγμένη όμως Πολιτεία, θα  λειτουργήσει κάποια στιγμή ;

Ακόμη και ο  γερμανός Επίτροπος κ. Έτινγκερ τόνισε ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν «τη συμμόρφωση με το σύνολο της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων αυτής που αφορούν την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 3 και παράρτημα Ι), τα δικαιώματα των ευάλωτων καταναλωτών (άρθρο 3 παράγραφοι 7 και 8) και την καθολική υπηρεσία (άρθρο 3 παράγραφος 3).»

Απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του Συνασπισμού, Νίκου Χουντή, «Οι διατάξεις σχετικά με την καθολική υπηρεσία γεννούν σαφή υποχρέωση των κρατών μελών και παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια.

Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις» πρόσθεσε.
«Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές» 

Ο μητροπολίτης αντάλλαξε επιστολές με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο για το θέμα των νοικοκυριών που αδυνατούν να πληρώσουν το χαράτσι της ΔΕΗ.
Η πρώτη επιστολή εστάλη τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Ανάμεσα σε άλλα ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος αναφέρει:

“Εγώ από τη μεριά μου προτίθεμαι να καταβάλω, όπου, όποτε και με όποιον τρόπο Εσείς μου υποδείξετε, για λογαριασμό τέτοιων ανθρώπων και σε ένδειξη συμμετοχής μου στην όλη δραματική κατάσταση, το ποσό των 50.000 ευρώ από το υπόλοιπο του Φιλοπτώχου Ταμείου της Μητροπόλεως Μεσογαίας & Λαυρεωτικής.
Το ποσό αυτό προέρχεται από άτυπο έρανο που διενήργησα μεταξύ συνεργατών και φίλων της Μητροπόλεώς μας, οι οποίοι, αφού κατέβαλαν το αναλογούν σε αυτούς τέλος στη ΔΕΗ για λογαριασμό τους, κατέθεσαν και ανάλογο ποσό στη Μητρόπολη για εμπερίστατους συμπολίτες τους.

Ίσως τα χρήματα αυτά, αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη απρόοπτη αλλά επιτακτική κοινωνική ανάγκη, θα μπορούσαν να δοθούν και σε μη εκκλησιαστικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, τα οποία φροντίζουν παιδιά με νοητική στέρηση, νευρομυϊκές παθήσεις, παραλύτους, κ.λπ. και λειτουργούν στην Ανατολική Αττική, προς στήριξη του κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες επιτελούμενου σπουδαίου έργου τους, που κυριολεκτικά κινδυνεύει, λόγω αδυναμίας του Κράτους να καταβάλει τις πάγιες χορηγίες του προς αυτά.

Ο λόγος που δεν κάνουμε εμείς την απευθείας διανομή των χρημάτων σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη είναι προφανώς ότι η λύση πρέπει να είναι γενική και από το Κράτος και όχι αποσπασματική και μερική από κάποιον φορέα, έστω και αν αυτός είναι η Εκκλησία. Το κράτος δεν υποκαθίσταται, υποβοηθείται”.
Ο υπουργός απάντησε άμεσα, δύο ώρες μετά τη λήψη της επιστολής. Μεταξύ άλλων τόνισε: "Η πρωτοβουλία Σας δείχνει ότι μπορούμε να είμαστε με πρακτικό τρόπο υπερασπιστές του δημοσίου συμφέροντος, να στηρίζουμε το κράτος σε περίοδο υπαρξιακής δημοσιονομικής ανάγκης και ταυτοχρόνως να είμαστε δίπλα στους πραγματικά φτωχούς και ανήμπορους συμπολίτες μας, με ουσιαστικό και αθόρυβο τρόπο, χωρίς εύκολους λαϊκισμούς.

Η διάκριση μεταξύ οριζόντιας φορολογικής πολιτικής και εξατομικευμένης προνοιακής πολιτικής, είναι μια από τις αρχές που διέπουν το νομοσχέδιο που ετοιμάζουμε για το Εθνικό φορολογικό σύστημα. Στο μεταξύ ελπίζω, με διορθωτικές κινήσεις, με τη βοήθεια της κοινής λογικής, να λύσουμε τα προβλήματα της πρώτης εφαρμογής του ειδικού τέλους ακίνητης περιουσίας που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ. Το μέτρο κατέστη αναγκαίο λόγω της αδυναμίας απόδοσης πολλών άλλων μέτρων.

Τα ατελή και κακά αρχεία των δήμων, αλλά και της ΔΕΗ, μας φέρνουν τώρα αντιμέτωπους με αδικίες και παραλογισμούς, που ελπίζω να διορθώσουμε γρήγορα. Έως ότου γίνει αυτό, θα αντιμετωπίσουμε με ευαισθησία κάθε πραγματικό πρόβλημα σε ατομική βάση".
Διαβάστε περισσότερα »

2021, δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση.

Posted by Ripis Costas on 12:15 μ.μ.

Ο  Niall Ferguson, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και συγγραφέας επιχειρεί να μας παρουσιάσει την εικόνα που θα έχει η Ευρώπη το 2021, δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση. Οι κυρίαρχοι Γερμανοί, οι Έλληνες... κηπουροί και η μορφή της Νέας Ευρώπης (Pic)

Μαρίνα Χατζηδημητρίου Δημοσιεύτηκε: Νοέμβριος 19 2011 18:24 Ενημερώθηκε: Νοέμβριος 20 2011 16:44
Σε δημοσίευμά του στην Wall Street Journal, ο καθηγητής βλέπει Έλληνες κηπουρούς και Γερμανούς να καλοπερνούν κάνοντας ηλιοθεραπεία στα εξοχικά τους στο νότο καθώς μια νέα δημοσιονομική ένωση έχει σχηματιστεί. "Καλωσήρθατε", όπως λέει, "στις άλλες ΗΠΑ".

Δέκα χρόνια πέρασαν από την κρίση που επηρέασε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένου της Ισπανίας και της Γαλλίας. Μερικά πράγματα παρέμειναν ίδια, ενώ αρκετά έχουν αλλάξει.

Στην νέα Ευρώπη του 2021, το ευρώ εξακολουθεί να κυκλοφορεί, αν και τα τραπεζογραμμάτια είναι πλέον σπάνια. Η ευκολία των ηλεκτρονικών πληρωμών τώρα κάνουν τον κόσμο να αναρωτιέται αν ποτέ άξιζε τον κόπο η δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. Επίσης, οι Βρυξέλλες δεν είναι πια το "αρχηγείο" της Ευρώπης αλλά η Βιέννη.

"Υπάρχει κάτι σχετικά με την κληρονομιά των Αψβούργων", εξηγεί η νέα καγκελάριος της Αυστρίας Marsha Radetzky, προσθέτοντας πως κάνει την πολυεθνική πολιτική διασκεδαστική.
Σχετικά με τους Γερμανούς, ο καθηγητής αναφέρει πως φαίνεται να τους αρέσει η νέα πραγματικότητα. "Για κάποιο λόγο ποτέ δεν αισθανθήκαμε ευπρόσδεκτοι στο Βέλγιο", θυμάται η Γερμανίδα καγκελάριος Reinhold Siegfried von Gotha-Dämmerung.
Μάλιστα, το δημοσίευμα σημειώνει πως ο συνασπισμός της Α. Μέρκελ ηττήθηκε το 2013 κάτι που δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ο Γερμανικός λαός απηύδησε να ξελασπώνει συνεχώς τους τραπεζίτες.
Η ζωή είναι ακόμη πιο εύκολη στις περιφερειακές Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, όπως είναι πλέον γνωστή η ευρωζώνη. Η ανεργία στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία έχει διαμορφωθεί στο 20% αλλά η δημιουργία ενός νέου συστήματος δημοσιονομικού φεντεραλισμού το 2012 έχει εξασφαλίσει μια σταθερή ροή των funds από τον πυρήνα της Β. Ευρώπης.
 
Όπως οι ανατολικογερμανοί πριν από αυτούς, οι νοτιοευρωπαίοι έχουν συνηθίσει αυτή τη κατάσταση. Με το ένα πέμπτο του πληθυσμού να είναι άνω των 65 χρονών, οι άνθρωποι απολαμβάνουν τη ζωή. Υπάρχουν δε αρκετά χρήματα σε αυτή την παραοικονομία καθώς αρκετοί είναι αυτοί, όπως οι Έλληνες οι οποίοι εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί και κηπουροί στους Γερμανούς, οι οποίοι έχουν και δεύτερες κατοικίες στον ηλιόλουστο νότο!

Η μορφή της Νέας Ευρώπης
Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης έχουν ενταχθεί κάποια νέα μέλη. Η Λιθουανία και η Λετονία παρέμειναν προσκολλημένες στο σχέδιό τους να ενταχθούν στο ευρώ, ακολουθώντας το παράδειγμα της γειτονικής Εσθονίας.

Αυτές οι νέες χώρες είναι τα μεταγενέστερα παιδιά της Νέας Ευρώπης, τα οποία προσέλκυσαν τις γερμανικές επενδύσεις με τους σταθερούς φόρους και τους σχετικά χαμηλούς μισθούς τους.
Ωστόσο, κάποιες χώρες έφυγαν από την ζώνη του ευρώ. Ο καθηγητής αναφέρεται στον πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον λέγοντας πως αποφάσισε να διακινδυνεύσει ένα δημοψήφισμα σχετικά με την είσοδο της χώρας του στο ευρώ.
Παρακινούμενος από τος εριστικές εφημερίδες του Λονδίνου, ο λαός ψήφισε με 59% έναντι 41% την μη ένταξή τους στην ευρωζώνη.

Τώρα η Μ. Βρετανία είναι ο αγαπημένος προορισμός των Κινεζικών επενδύσεων. Οι Κινέζοι αγαπούν τα διαμερίσματά τους αλλά και τα υπέροχα σκωτσέζικα κτήματα για σκοποβολή!
'Κατά ένα τρόπο αυτή η ομοσπονδιακή Ευρώπη θα χαροποιούσε τους ιδρυτές της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης", σημειώνει.
Ωστόσο οι Η.Π.Ε του 2021 διαφέρουν κατά πολύ από την ΕΕ που διαλύθηκε το 2011. Έμελλε η διάλυση της Ευρωζώνης να επικεντρώνεται στα δύο λίκνα του δυτικού πολιτισμού, την Αθήνα και τη Ρώμη.
Αλλά ο Γ. Παπανδρέου και ο Σ. Μπερλουσκόνι δεν ήταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι ηγέτες που έπεσαν θύματα της κατάρας του ευρώ. Από τότε που ο φόβος της κρίσης άρχισε να εξαπλώνεται στην ευρωζώνη τον Ιούνιο του 2010, όχι λιγότερες από επτά κυβερνήσεις έπεσαν: Στην Ολλανδία, τη Σλοβακία, το Βέλγιο, την Ιρλανδία, την Φινλανδία, την Πορτογαλία και τη Σλοβενία.
Το γεγονός πως εννέα κυβερνήσεις έπεσαν σε λιγότερο από 18 μήνες ήταν κάτι το αξιοσημείωτο.
Το ευρώ είχε μετατραπεί σε φονική μηχανή που έτρωγε κυβερνήσεις αλλά προωθούσε επίσης και μια νέα γενιά λαϊκών κινημάτων όπως το ολλανδικό κόμμα για την Ελευθερία και οι True Finns.
Το Βέλγιο ήταν στα πρόθυρα της διάσπασης και οι δομές της Ευρώπης κατέρρεαν.
Στην ερώτηση ποιος θα ήταν ο επόμενος, η απάντηση είναι προφανής: η Ισπανία. Μετά τις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου ο Θαπατέρο παραιτήθηκε, ενώ ο επόμενος που θα έμπαινε στο μάτι του κυκλώνα ήταν ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί.
Το ερώτημα όλων τον Νοέμβριο του 2011 ήταν κατά πόσο η νομισματική ένωση θα κατέρρεε. Ωστόσο αν έβγαινε η Ελλάδα και η Ιταλία πχ από την ευρωζώνη θα ήταν δύσκολο να διασωθεί το ενιαίο νόμισμα και η αποκατάσταση των νομισμάτων των χωρών θα ήταν εξοντωτικά δαπανηρή διαδικασία.
Έτσι, σημειώνει, το ενιαίο νόμισμα διασώθηκε αλλά η ευρωζώνη αναγκάστηκε να διασπαστεί, να χωριστεί αλλά δεν κατέρρευσε.

Ο ρόλος του Δημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD)
Στην ουσία ήταν το Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας που πίεσε τις 21 χώρες να ενταχθούν στη Γερμανία και στις Η.Π.Ε υπό την συνθήκη του Πότσνταμ το 2014. Μάλιστα με την ένταξη και των έξι υπόλοιπων χωρών, κρατών της πρώην Γιουγκοσλαβίας (Βοσνία, Κροατία, Κόσοβο, Σκόπια, Μαυροβούνιο και Σερβία), η Νέα Ευρώπη αριθμεί 28 μέλη, ένα μέλος περισσότερο από την Ευρώπη προς κρίσης. Και με τον διαχωρισμό Φλάνδρας και Βαλονίας, τα μέλη έγιναν 29.
Έτσι, η ΕΕ δεν κατέρρευσε παρά τις ολέθριες προβλέψεις του 2011 αλλά αντίθετα το 2021 το ευρώ χρησιμοποιείται από ακόμα περισσότερες χώρες από ότι πριν τη κρίση.
"Κοιτάζοντας πίσω, στα 10 δέκα χρόνια που πέρασαν, ο αρχιδούκας της Αυστρίας von Habsburg θα ήταν περήφανος, καθώς όχι μόνο διασώθηκε το ευρώ αλλά επειδή με κάποιο τρόπο πριν από έναν αιώνα η αυτοκρατορία των Αψβούργων είχε ανασυσταθεί όπως οι Η.Π.Ε", καταλήγει ο καθηγητής τονίζοντας πως για αυτό και δεν αποτελεί απορίας άξιον γιατί οι Βρετανοί και οι Σκανδιναβοί την αποκαλούν "Wholly German Empire".
Διαβάστε περισσότερα »

Συμπαράσταση εργαζομένων ΕΥΔΑΠ στους συναδέλφους Συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ

Posted by Ripis Costas on 5:08 π.μ.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  Ε.ΥΔ.Α.Π. – ΟΜ.Ε.  Ε.ΥΔ.Α.Π.
e-mail: omeeydap@otenet.gr
MEΛΟΣ   Γ.Σ.Ε.Ε.- E.F.P.S.U.  * MEMBER C.G.T.G. – E.F.P.S.U.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ 243 ΕΙΔ.  2264/28.5.2002
 Ζήνωνος 4, 104 31 -ΑΘΗΝΑ – Τηλ. 210-5232177 & 210-5226801 – FAX 210-5239037

Αθήνα, 24-11-2011


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



Οι εργαζόμενοι της Ε.ΥΔ.Α.Π. καταδικάζουμε απερίφραστα τη χρησιμοποίηση των δυνάμεων καταστολής προκειμένου να καμφθούν οι συνδικαλιστικές δράσεις απέναντι στις πολιτικές της λιτότητας, της φτώχιας, της δυστυχίας και της εξαθλίωσης.

Η επέμβαση των ΜΑΤ στο μηχανογραφικό κέντρο της ΔΕΗ στο Χολαργό και η δικαστική αντιμετώπιση της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ δεν θα φιμώσει την ελεύθερη φωνή των Συνδικάτων ούτε θα βάλει φραγμό στον αγώνα μας.

          Οι Κυβερνώντες και οι Τροϊκανοί καλό είναι να συνειδητοποιήσουν ότι όσο κι αν προσπαθούν να απαξιώσουν το Συνδικαλιστικό κίνημα, όσο κι αν προσπαθούν να σταματήσουν τη δράση μας χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις καταστολής, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μας δίνουν δύναμη για περεταίρω κλιμάκωση του αγώνα μας.

Σε όλους αυτούς που απεργάζονται αυτές τις πολιτικές, στέλνουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα:

Να αφεθούν ελεύθεροι ΤΩΡΑ οι συλληφθέντες συνάδελφοί μας.

Την ευαισθησία που δείχνουν στη διασφάλιση της «τάξης», να τη δείξουν σε όλους τους συνανθρώπους μας που πραγματικά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα συνεχόμενα χαράτσια.

Το Συνδικαλιστικό Κίνημα, μαζικά και δυναμικά θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη του για τη διασφάλιση των οικονομικών, εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.


ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜ.Ε. – Ε.ΥΔ.Α.Π.


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


Δημούδης Βαγγέλης
Τούντας Δημήτρης


Διαβάστε περισσότερα »