Ο πατέρας μου όταν έβλεπε να πετάμε το ψωμί, μας μάλωνε μικρά. Τώρα καταλαβαίνω το γιατί. Ευτυχώς που δεν ξαναζεί... σκηνές κατοχής.
Κάπου στη Καλλιθέα η φωτογραφία αλλά η πρακτική που όλοι εφαρμόζουμε, χωρίς ταμπέλα, έχει το ίδιο αποτέλεσμα. η σακούλα εξαφανίζεται σε λίγη ώρα. Ο κώδικας της πείνας δεν χρειάζεται ταμπελίτσες.
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Παρακαλούμε φαγώσιμα και ψωμάκι, κρεμάστε τα στον κάδο
Posted by Ripis Costas on 11:27 π.μ.