«Ποια είναι η κατάσταση της ελληνικής κρίσης;» διερωτάται για την Ελλάδα με νέο του άρθρο στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, απαντώντας ο ίδιος στο ερώτημά του: «Δεν έχω ιδέα, ή εν πάση περιπτώσει δεν γνωρίζω παραπάνω πέρα από τον οποιοδήποτε επιμελή αναγνώστη δημοσιευμάτων. Έχω, ωστόσο, μια αρκετά καλή ιδέα για το τι η Ελλάδα ζητά από δημοσιονομικής πλευράς, και ίσως είναι χρήσιμο να μιλήσουμε για την αριθμητική πίσω απ' αυτή τη θέση».
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι «η Ελλάδα έχει, μέσα από απίστευτες θυσίες, καταφέρει να επιτύχει ένα πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό. Ένα πλεόνασμα χωρίς τους τόκους, παρά την ύφεση στην οικονομία. Αυτό το πλεόνασμα πιστεύεται ότι θα μπορούσε να συμβάλει θετικά αν ήταν περίπου 1,5% του ΑΕΠ.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να επιστρέψει σε πρωτογενή ελλείμματα, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, αλλά προτείνει να της επιτραπεί να σταθεροποιηθεί το πλεόνασμα σε αυτό το επίπεδο (στο 1,5%), σε σχέση με το 4,5% του ΑΕΠ».
Ο κ. Κρούγκμαν σημειώνει ακόμη: «Τώρα, μπορείτε να σκεφτείτε ότι το 3% του ΑΕΠ δεν είναι τόσο μεγάλο ζήτημα σε μια διαπραγμάτευση (αν συγκριθεί, για παράδειγμα, με τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο από τις περικοπές δαπανών στις Ηνωμένες Πολιτείες).
Δεδομένων των μακροοικονομικών μεγεθών (της Ελλάδας), ωστόσο, είναι πολύ μεγαλύτερο (το 3% πρωτογενούς πλεονάσματος) από ό,τι φαίνεται».
Στη μακροοικονομία όμως, είναι μεγαλύτερο από ότι φαίνεται. Μοιάζει πολύ με τις αποζημιώσεις που προσπάθησαν να αποσπάσουν οι Σύμμαχοι από τη Γερμανία μετά από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο- αν και για διαφορετικούς λόγους.
Αναγκάζοντας την Ελλάδα να έχει τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα σε αυτό το σημείο θα επιβάλλει ένα ''υπερβολικό φορτίο'' πέρα και πάνω από το άμεσο κόστος από τα ίδια τα πλεονάσματα», σημειώνει ο Κρούγκμαν.

Καταρχάς, η λιτότητα έχει πολύ αρνητική επίδραση στην παραγωγή μίας χώρας που δεν έχει το δικό της νόμισμα και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αντισταθμίσει την πτώση της ζήτησης με νομισματική πολιτική, συνεχίζει ο οικονομολόγος, ο οποίος συμπεριέλαβε στο άρθρο του και ένα διάγραμμα το οποίο, όπως εξηγεί, δείχνει τι θα έπρεπε να συμβεί στο ελληνικό ΑΕΠ σύμφωνα με την αρχική συμφωνία του 2010 σε σύγκριση με το τι ακριβώς συνέβη.