Δυόμισυ εβδομάδες μετά τις εκλογές, η μικρή, πτωχή, πλην τιμία Ελλάς, εξακολουθεί και έχει όλα τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας στραμμένα επάνω της, Όλοι αναρωτιούνται αν "το ποντίκι που βρυχάται" θα φοβίσει το λιοντάρι που παρακολουθεί σχεδόν αμήχανο αυτό το παράδοξο που συμβαίνει.
Οι γελοιογράφοι έχουν πιάσει δουλειά για τα καλά και ανασύρουν αρχαίους μύθους αλλά και παραλλαγές από σπουδαίες ταινίες, όπως "ο πρωτάρης" για να απεικονίσουν μια αναμενόμενη σύγκρουση της μικρής ελλάδας με τους οικονομικούς δανειστές της.
Η ελληνική κοινωνία αν και έκανε το καθήκον της, διεκδικώντας τη λύτρωση από μια "καθαρή" κυβέρνηση που υποσχέθηκε "διαπραγμάτευση" και παρουσίασε ένα πρόγραμμα με σημαντικές ελαφρύνσεις, δεν φαίνεται να έχει ακόμη ξεμεθύσει από τα επινίκεια της προηγούμενης ημέρας.
Οι μόνοι έτοιμοι για όλα είναι οι δανειστές- τοκογλύφοι που ξέρουν ότι σε περίπτωση αστοχίας αποπληρωμής των δόσεων, θα εφαρμοστεί το "αγγλικό δίκαιο" που έχει επιβληθεί στον λαό, μέσω των πρόθυμων σε όλα βουλευτών της προηγούμενης συγκυβέρνησης.
Αύτό είναι το σκηνικό που έχει στηθεί και όλοι περιμένουν το "τσαφ". Η αντιπολίτευση, μεγάλη και μικρές, ταυτισμένες λίγο ή πολύ με τα μεγάλα αφεντικά βιάζονται να αποδείξουν ότι αυτοί καλά τα έλεγαν ενώ η διεθνής σκηνή ετοιμάζει μεθοδικά και ψυχρά το μεγάλο κτύπημα της συνέτισης ή της μεγάλης υποχώρησης της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο λαός που είναι ; δεν συμμετέχει ο κυριάρχος λαός πουθενά σε όλο τα παραπάνω σκηνικό πολέμου ;
Δυόμισυ εβδομάδες μετά. Το μόνο ερωτηματικό για τους ξένους επικυρίαρχους είναι αυτός ο λαός πως θα αντιδράσει. Θα αντιδράσει;
Εμείς ξέρουμε την απάντηση .Οι μεγάλες νίκες που πετυχαίνει ο λαός, δίνουν φτερά στην ελπίδα αλλά και βαρίδια στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Στην πράξη θα δοκιμαστούμε όλοι, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
"ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ"