Ο εορτασμός στα Κούλουμα, έχει μια μεγάλη παράδοση στη Παλλήνη. Μας λείπει όμως ο λόφος στο λεγόμενο "πεδίο του Άρεως" που θα πρέπει να ξαναμπεί στους ανοιχτούς χώρους που προσφέρονται για τέτοιες εκδηλώσεις, αλλά και η λύση του κλειστού χώρου στο " Expo Athens" της Ανθούσας, ειδικά εφέτος, λόγω βροχής, βοήθησε στο να φιλοξενηθεί όλος αυτός ο κόσμος.
«Ποια είναι η κατάσταση της ελληνικής κρίσης;» διερωτάται για την Ελλάδα
με νέο του άρθρο στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς ο Αμερικανός
νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, απαντώντας ο ίδιος στο ερώτημά του: «Δεν έχω ιδέα, ή
εν πάση περιπτώσει δεν γνωρίζω παραπάνω πέρα από τον οποιοδήποτε
επιμελή αναγνώστη δημοσιευμάτων. Έχω, ωστόσο, μια αρκετά καλή ιδέα για
το τι η Ελλάδα ζητά από δημοσιονομικής πλευράς, και ίσως είναι χρήσιμο
να μιλήσουμε για την αριθμητική πίσω απ' αυτή τη θέση».
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι «η Ελλάδα έχει, μέσα από απίστευτες θυσίες, καταφέρει να επιτύχει ένα πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό.
Ένα πλεόνασμα χωρίς τους τόκους, παρά την ύφεση στην οικονομία. Αυτό το
πλεόνασμα πιστεύεται ότι θα μπορούσε να συμβάλει θετικά αν ήταν περίπου
1,5% του ΑΕΠ.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να επιστρέψει σε πρωτογενή ελλείμματα, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, αλλά προτείνει να της επιτραπεί να σταθεροποιηθεί το πλεόνασμα σε αυτό το επίπεδο (στο 1,5%), σε σχέση με το 4,5% του ΑΕΠ».
Ο κ. Κρούγκμαν σημειώνει ακόμη: «Τώρα, μπορείτε να σκεφτείτε ότι το 3%
του ΑΕΠ δεν είναι τόσο μεγάλο ζήτημα σε μια διαπραγμάτευση (αν
συγκριθεί, για παράδειγμα, με τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο
από τις περικοπές δαπανών στις Ηνωμένες Πολιτείες).
Δεδομένων των μακροοικονομικών μεγεθών (της Ελλάδας), ωστόσο, είναι πολύ
μεγαλύτερο (το 3% πρωτογενούς πλεονάσματος) από ό,τι φαίνεται».
Στη μακροοικονομία όμως, είναι μεγαλύτερο από ότι φαίνεται. Μοιάζει πολύ με τις αποζημιώσεις που προσπάθησαν να αποσπάσουν οι Σύμμαχοι από τη Γερμανία μετά από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο- αν και για διαφορετικούς λόγους.
Αναγκάζοντας την Ελλάδα να έχει τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα σε αυτό το σημείο θα επιβάλλει ένα ''υπερβολικό φορτίο'' πέρα και πάνω από το άμεσο κόστος από τα ίδια τα πλεονάσματα», σημειώνει ο Κρούγκμαν.
Καταρχάς, η λιτότητα έχει πολύ αρνητική επίδραση στην παραγωγή μίας χώρας που
δεν έχει το δικό της νόμισμα και κατά συνέπεια δεν μπορεί να
αντισταθμίσει την πτώση της ζήτησης με νομισματική πολιτική, συνεχίζει ο
οικονομολόγος, ο οποίος συμπεριέλαβε στο άρθρο του και ένα διάγραμμα το
οποίο, όπως εξηγεί, δείχνει τι θα έπρεπε να συμβεί στο ελληνικό ΑΕΠ
σύμφωνα με την αρχική συμφωνία του 2010 σε σύγκριση με το τι ακριβώς
συνέβη.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τεράστιο έλλειμμα αντανακλά τις αρνητικές επιπτώσεις της λιτότητας, τις οποίας το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υποτίμησε σε μεγάλο βαθμό», σχολιάζει.
Αναλύοντας ότι με βάση λογικές εκτιμήσεις ο πολλαπλασιαστής για την
Ελλάδα είναι της τάξεως του 1,3%, ο Πολ Κρούγκμαν τονίζει ότι για να
επιτευχθούν οι επιπλέον τρεις ποσοστιαίες μονάδες του πλεονάσματος που
απαιτεί η Τρόικα, η Ελλάδα θα έπρεπε στην πραγματικότητα να βρει πάνω από 6 μονάδες του ΑΕΠ σε περικοπές δαπανών ή αυξήσεις φόρων. Και παράλληλα, η μείωση των κρατικών δαπανών θα οδηγούσε σε μείωση και της ιδιωτικής δαπάνης.
«Το θέμα είναι, ότι απαιτώντας από την Ελλάδα να έχει μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα, η Τρόικα ουσιαστικά απαιτεί από την Ελλάδα να κάνει θυσίες της τάξεως ενός επιπλέον 7,5-8% του ΑΕΠ, σε σύγκριση με στάση που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση», καταλήγει ο Κρούγκμαν. ΠΗΓΗ : nooz.gr
Από τη
μια άκρη μέχρι την άλλη της Ευρώπης,
αναπτύσσεται ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό με
κεντρικά συνθήματα «Είμαστε όλοι Έλληνες», «Αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό», «Όχι
στη λιτότητα» και «Όχι στους εκβιασμούς της Ε.Ε.».
Η επιβίωσή μας και η αξιοπρέπειά μας είναι πάνω από τα κέρδη σας!
Η πραγματοποίηση συλλαλητηρίων θα γίνει αύριο Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου, λόγω της σύγκλησης του eurogroup,
και το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου, στις εξής χώρες (μέχρι τώρα) : Κύπρο, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ελβετία, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αγγλία, Σκωτία και Ιρλανδία. Τα συλλαλητήρια
διοργανώνονται από κοινωνικά δίκτυα, κόμματα της Αριστεράς, κινήσεις πολιτών και συνδικάτα, ενώ
στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων προγραμματίζεται συγκέντρωση και έξω από τα
γραφεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη. Η ανάληψη πρωτοβουλιών των Κοινωνικών Δικτύων, των Συλλογικοτήτων και των Συνδικαλιστικών οργάνων πρέπει να έχει τη μέγιστη δυνατή στήριξη όλων μας, ειδικά όταν πρόκειται για την ίδια τη χώρα και βασικό μήνυμα είναι να μπει ένα τέλος στη λιτότητα.
Δυόμισυ εβδομάδες μετά τις εκλογές, η μικρή, πτωχή, πλην τιμία Ελλάς, εξακολουθεί και έχει όλα τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας στραμμένα επάνω της, Όλοι αναρωτιούνται αν "το ποντίκι που βρυχάται" θα φοβίσει το λιοντάρι που παρακολουθεί σχεδόν αμήχανο αυτό το παράδοξο που συμβαίνει.
Οι γελοιογράφοι έχουν πιάσει δουλειά για τα καλά και ανασύρουν αρχαίους μύθους αλλά και παραλλαγές από σπουδαίες ταινίες, όπως "ο πρωτάρης" για να απεικονίσουν μια αναμενόμενη σύγκρουση της μικρής ελλάδας με τους οικονομικούς δανειστές της.
Η ελληνική κοινωνία αν και έκανε το καθήκον της, διεκδικώντας τη λύτρωση από μια "καθαρή" κυβέρνηση που υποσχέθηκε "διαπραγμάτευση" και παρουσίασε ένα πρόγραμμα με σημαντικές ελαφρύνσεις, δεν φαίνεται να έχει ακόμη ξεμεθύσει από τα επινίκεια της προηγούμενης ημέρας.
Οι μόνοι έτοιμοι για όλα είναι οι δανειστές- τοκογλύφοι που ξέρουν ότι σε περίπτωση αστοχίας αποπληρωμής των δόσεων, θα εφαρμοστεί το "αγγλικό δίκαιο" που έχει επιβληθεί στον λαό, μέσω των πρόθυμων σε όλα βουλευτών της προηγούμενης συγκυβέρνησης.
Αύτό είναι το σκηνικό που έχει στηθεί και όλοι περιμένουν το "τσαφ". Η αντιπολίτευση, μεγάλη και μικρές, ταυτισμένες λίγο ή πολύ με τα μεγάλα αφεντικά βιάζονται να αποδείξουν ότι αυτοί καλά τα έλεγαν ενώ η διεθνής σκηνή ετοιμάζει μεθοδικά και ψυχρά το μεγάλο κτύπημα της συνέτισης ή της μεγάλης υποχώρησης της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο λαός που είναι ; δεν συμμετέχει ο κυριάρχος λαός πουθενά σε όλο τα παραπάνω σκηνικό πολέμου ;
Δυόμισυ εβδομάδες μετά. Το μόνο ερωτηματικό για τους ξένους επικυρίαρχους είναι αυτός ο λαός πως θα αντιδράσει. Θα αντιδράσει;
Εμείς ξέρουμε την απάντηση .Οι μεγάλες νίκες που πετυχαίνει ο λαός, δίνουν φτερά
στην ελπίδα αλλά και βαρίδια στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Στην
πράξη θα δοκιμαστούμε όλοι, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
Δυόμισυ εβδομάδες μετά τις εκλογές, η μικρή, πτωχή, πλην τιμία Ελλάς, εξακολουθεί και έχει όλα τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας στραμμένα επάνω της, Όλοι αναρωτιούνται αν "το ποντίκι που βρυχάται" θα φοβίσει το λιοντάρι που παρακολουθεί σχεδόν αμήχανο αυτό το παράδοξο που συμβαίνει. 
Η ελληνική κοινωνία αν και έκανε το καθήκον της, διεκδικώντας τη λύτρωση από μια "καθαρή" κυβέρνηση που υποσχέθηκε "διαπραγμάτευση" και παρουσίασε ένα πρόγραμμα με σημαντικές ελαφρύνσεις, δεν φαίνεται να έχει ακόμη ξεμεθύσει από τα επινίκεια της προηγούμενης ημέρας.
