Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Σαν παληό σινεμά. Μουσικές που δεν ξεχάστηκαν από την Κιν/κή Λέσχη Παλλήνης

Posted by Ripis Costas on 1:34 μ.μ.

Ένα όμορφο και νοσταλγικό Σαββατόβραδο, χάρισε η Κινηματογραφική Λέσχη Παλλήνης στους φίλους της,  πλημμυρισμένο από τις έξοχες μουσικές του παγκόσμιου κινηματογράφου.


 


Σε αυτή τη μουσική εκδήλωση του Δήμου Παλλήνης σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Παλλήνης, συμμετείχαν οι Φιλαρμονικές Ορχήστρες των Δήμων Παλλήνης και Μαρκοπούλου.  
Η παρουσία του Μίμη Πλέσσα και το καθολικό χειροκρότημα από όλο το κοινό έδωσε μια άλλη νότα στην εκδήλωση η οποίοα πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Πολιτιστικού Σεπτεμβρίου στο Οινοποιείο Πέτρου, στην Παλλήνη. Δείτε και τον χαιρετισμό του Δημάρχου Παλλήνης κ. Ζούτσου ΕΔΩ
 Στο video, το μουσικό θέμα από την ταινία "Stand by me" από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα  του Δήμου Μαρκοπούλου και τη Διεύθυνση του Δημήτρη Βασιλάκη.
Στο video, "Η Πρώτη Μας Νύχτα από την ταινία της Φίνος - Φιλμ "Μερικοί το προτιμούν κρύο". "Το 1962 ο Λάκης Παλίδης "δάνεισε" τη φωνή του στον ηθοποιό Βαγγέλη Βουλγαρίδη, τραγουδώντας την "Πρώτη Μας Νύχτα", σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και στίχους Κώστα Πρετεντέρη. Στο Video, αποδίδεται από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Παλλήνης. Πάντα υπάρχουν αυτοί που δεν φαίνονται στις εκδηλώσεις της Κινηματογραφικής Λέσχης Παλλήνης αλλά είπα να σας δείξω ένα μέρος από το δυναμικό της...
Μια Φωτογραφία...
Σαν παληό σινεμά. Ο Φώτης αφού έβγαλε άλλη μια δύσκολη εκδήλωση...εκτονώνεται, λέγοντάς μας αυτά που εμείς δεν μπορέσαμε να δούμε. Μπορείτε να δείτε και τα 24 VIDEO από την εκδήλωση στο κανάλι (youtube) του

ΚΕΑΠΠ ΔΗΜΟΥ ΠΑΛΛΗΝΗΣ

Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Αντί πινακίου φακής θέλουν να πωλήσουν τις εταιρείες ύδρευσης που ανήκουν σε όλους μας

Posted by Ripis Costas on 12:43 μ.μ.

Δεν είμαστε σίγουροι για το ποιο άτομο είχε πρώτο τη φαεινή ιδέα να ιδιωτικοποιηθούν οι εταιρίες ύδρευσης (ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ), αλλά είμαστε σίγουροι ότι όσοι πασχίζουν για την επίτευξη αυτού του στόχου «κακώς πράττουν» και πιθανότατα να το μετανιώσουν.



Το ίδιο και όσοι το παίζουν ουδέτεροι. Σημειώνεται ότι από πώληση μέρους των εταιρειών, τα έσοδα που προσδοκά η κυβέρνηση δεν ξεπερνούν το 1/10  της φοροδιαφυγής από το Φ.Π.Α. που φθάνει τα 10 δις. ευρώ ή το 1/30 της συνολικής φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής που προσεγγίζουν τα 30 δις. ευρώ.  
                                                

Τα νερά είναι δημόσιο αγαθό και στον Πλανήτη γίνονται ακόμα πόλεμοι για τον έλεγχο  τους, ενώ στην Ελλάδα ήδη έχει εγκαταλειφθεί η αγροτική παραγωγή σε περιοχές όπου η μεταφορά υδάτων γίνεται από ιδιωτικές εταιρίες που το πωλούν σε πολύ υψηλές τιμές. 

Την ίδια ώρα στην Ε.Ε. μετά από πειραματισμούς για την ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης, η πολιτική που ασκείται τώρα αφορά την επιστροφή τους στο δημόσιο έλεγχο. Για παράδειγμα, οι δήμοι Βερολίνου και Παρισιού  πήραν στα χέρια τους τη διαχείριση των υδάτων που επέφερε και μείωση των τιμολογίων. 

Αντίθετα, στην Ελλάδα απολύτως αδικαιολόγητα μπήκαν στο στόχαστρο των αποκρατικοποιήσεων, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, οι οποίες μάλιστα είναι κερδοφόρες. Η πρώτη μόνον το Α΄εξάμηνο του 2013 είχε κέρδη 21,6 εκατ. ευρώ και η δεύτερη 14,5 εκατ. ευρώ. Φυσικά τα κέρδη τους θα ήταν πολύ υψηλότερα εάν λαμβανόταν η απόφαση να αυξηθούν  τα τιμολόγια, γεγονός που απεύχονται όλοι.
Ειδικά για την ΕΥΔΑΠ υπολογίζεται ότι η ιδιωτικοποίηση της θα βλάψει το δημόσιο συμφέρον κατά 218 εκατ. ευρώ (179 εκατ. ευρώ από αυξήσεις τιμολογίων και 39 εκατ. ευρώ από μερίσματα και  φόρους.

 Σήμερα, το  ελληνικό δημόσιο κατέχει το 61,03% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ, νομικά πρόσωπα το 19,72%, το ευρύ επενδυτικό κοινό το 10,04% και η Αγροτική Τράπεζα το 10,4% και δεν υπάρχει κανένας προφανής λόγος περαιτέρω ιδιωτικοποίησης.    
 
  Η  παραχώρηση της διαχείρισης των υδάτων της ΕΥΔΑΠ θα οδηγούσε στην άμεση εξάρτηση 4.300.000 πολιτών από «κάποια πολυεθνική εταιρία» και σε κίνδυνο την περιουσία της (ΕΥΔΑΠ παγίων) που περιλαμβάνει φράγματα, ταμιευτήρες, αντλιοστάσια, εξωτερικά υδραγωγεία κ.λπ. Βέβαια, η «κάποια πολυεθνική εταιρία» τη δουλειά της κάνει και στο παρελθόν, σε άλλες (Τρίτες) χώρες, όσοι προώθησαν τις εν λόγω ιδιωτικοποιήσεις προσλαμβανόντουσαν  αργότερα σε θυγατρικές τους ή αποκόμιζαν άλλα άμεσα οφέλη. Αλλά αυτό όπως σημειώσαμε ανωτέρω αφορά άλλες Τρίτες χώρες.


 Τα ανωτέρω τα γνωρίζουν όλοι όσοι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης (και αποχέτευσης) και συνεπώς πρέπει να πάρουν συγκεκριμένη και σαφή θέση για να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.
 Το πολυτιμότερο αγαθό (μετά τον αέρα που αναπνέουμε) δεν το πουλάς. Δεν υπάρχει συμφέρουσα τιμή.
ΠΗΓΗ : TOVIMA.GR

Σταμπόγλης Διονύσης 
Διαβάστε περισσότερα »

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα; Δεν τίθεται θέμα, πρόκειται για ένα δημόσιο αγαθό. Jean-Luc Bennahmias - Vice-Président duMouvement Démocrate

Posted by Ripis Costas on 10:31 π.μ.



Privatiser l'eau en Grèce ? Hors de question, c'est un bien public 

Ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα; Δεν τίθεται θέμα, πρόκειται για ένα δημόσιο αγαθό.

Publié le 12-07-2013 à 10h34 - Modifié le 12-07-2013 à 11h41


 Eau robinet (Gregory Bull/AP/SIPA)
L'eau est-elle un bien comme un autre ? (Gregory Bull/AP/SIPA)

C'est le nouveau cheval de bataille de la Troïka : la privatisation de l'eau. Sous couvert de renflouer les caisses de la Grèce, on voudrait faire avaler à une population locale plus que réticente des partenariats dont elle ne veut pas.



Un enjeu de politique publique majeur 



La gestion de l'eau est un enjeu de politique publique majeur. Dans un contexte budgétaire de plus en plus serré, certaines autorités publiques se tournent vers le secteur privé. La privatisation de la distribution et du traitement des eaux n'a d'ailleurs pas été inventée pour la Grèce. En Espagne, par exemple, 57% de l'eau est aujourd'hui gérée par le privé alors qu'en 1996, 63% de l'eau était sous contrôle d'entreprises publiques. Ce mouvement s'est accompagné d'une augmentation des prix, qui a pu atteindre jusqu'à 30% par an pour certaines villes.



Les problèmes posés par une gestion privée de l'eau sont connus. Le film "Water makes Money" [1] dont plusieurs témoins a été attaqués par Veolia pour diffamation , dresse un sombre bilan de la gestion de l'eau par le secteur privé : augmentation des coûts de gestion et des prix pour les usagers, sans réelles améliorations concrètes du service.



Dans certains cas, le manque de transparence est également mis en cause et des cas de corruption se sont multipliés dans les différents pays européens. L'opacité financière rend parfois la lecture des contrats - qui sont souvent extrêmement complexes - très difficiles à déchiffrer, pour les différentes parties prenantes, et notamment les élus. A Berlin, par exemple, les habitants ont décidé par référendum de casser le secret du contrat et la municipalité est repassée à une gestion publique.



L'eau n'est pas une marchandise 



A Paris, la gestion de l'eau est assurée par une régie municipale depuis 2010. La régie est le mode le plus approprié pour la gestion de cette ressource essentielle qu'est l'eau. En effet, l'eau n'est pas une marchandise, c'est un bien public. L'accès à l'eau est un droit fondamental qui devrait être assuré pour tous.



C'est ce que semblent partager, enquête après enquête, les citoyens qui apparaissent assez largement sceptiques face à une privatisation de l'eau (selon des sondages, 80% des Allemands seraient contre la privatisation tandis que 11 autres pays européens afficheraient des proportions comparables).



En Italie, Berlusconi avait d'ailleurs dû renoncer aux privatisations face à l'opposition massive des citoyens. Aux Pays-Bas, la privatisation est même inconstitutionnelle. En Grèce, près de deux tiers des habitants refuseraient les concessions que la Troïka espérait leur imposer. Enfin, il faut également évoquer une initiative citoyenne portant sur le droit à l'eau qui a déjà rassemblé plus d'un million de signatures [2].



L'eau appartient à tous. La concession privée sur des biens communs n'est pas la solution. La gestion en régie n'empêche pas, cependant, de travailler, dans certains cas, avec le secteur privé. Le mélange des deux (public/privé) est possible. Mais c'est aux élus d'avoir la maîtrise et de pouvoir décider des modalités de gestion de l'eau.



Nous demandons aux compagnies de retirer leur offre en Grèce 



Une lettre, rédigée à l'initiative de la Fédération européenne des services publics [3], de Food and Water Europe [4] et du député européen Kriton Arsenis (Grèce, S&D), que j'ai cosignée, avec une cinquantaine d'autres collègues eurodéputés, est envoyée aux entreprises ayant répondu à l'appel d'offre de Thessalonique sur la gestion de l'eau afin de leur demander de garder l'eau comme bien public. Elle est à lire, traduite en français, ci-dessous:



"Nous ne voulons pas de vous en Thessalonique. Vous êtes prié de retirer votre offre.



La presse nous a appris que votre compagnie participe à un appel d'offre pour Eyath, la Compagnie des Eaux et d'Assainissement de Thessalonique. Nous vous demandons de retirer votre offre.



Vous devez être conscient que les citoyens de la ville, les travailleurs et les municipalités de Thessalonique sont opposés à une privatisation de Eyath. Cette privatisation a lieu uniquement parce qu'elle est imposée par le gouvernement grec, lui même subissant des pressions de la Troïka pour réduire la dette nationale. Il n'y a rien de noble pour vous et votre société à profiter de cette privatisation. Le peuple de Thessalonique, avec le soutien de nombreux groupes, s'inquiète à l'idée que vous recherchiez le profit au détriment des travailleurs et citoyens. Comme dans d'autres régions, vous allez très probablement faire face à de longues années d'opposition à Thessalonique, en Grèce et dans le monde entier. Ces luttes sont bien documentées. Les compagnies impliquées en sortent avec des réputations ternies, leur crédibilité en berne, des risques accrus et des profits limités. Nous pensons que votre offre est basée sur un dossier commercial bancal. Nous espérons que les corporations d'aujourd'hui ne basent pas leur modèle de business sur l'opportunisme, ni qu'elles cherchent à s'aventurer dans des initiatives dans lesquelles elles ne sont clairement pas les bienvenues.



Il  a une alternative à votre offre qui a l'approbation des travailleurs de Eyath, des habitants de Thessalonique, des municipalités et de nous même. Il s'agit de garder l'eau comme bien public et de s'assurer que sa distribution reste un service de haute qualité. Ceci est basé sur le fait que l'eau est un bien public commun et que l'accès à l'eau potable et aux installations sanitaires est un droit humain de base reconnu par l'ONU (2010) et reconnu comme un droit fondamental par l'initiative citoyenne européenne pour l'eau.



Nous vous demandons donc de retirer votre offre et de laisser les citoyens de Thessalonique déterminer le futur d'Eyath."


[1] Film de Leslie Franke et Herdolor Lorenz, France/Allemagne, 2010

[2] http://www.right2water.eu/

[3] http://www.epsu.org/
[4] http://www.foodandwaterwatch.org/europe/
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Να μην την πατήσουμε κι εμείς! «Αποτυχημένο πείραμα σε παγκόσμια κλίμακα η ιδιωτικοποίηση εταιριών ύδρευσης»

Posted by Ripis Costas on 6:39 π.μ.

Έκθεση της ελληνικής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ,) για την υλοποίηση της οποίας συνεργαστήκαμε  ως Σύλλογος Μηχανικών ΕΥΔΑΠ και ανταλλάξαμε στοιχεία και απόψεις, αποκαλύπτει ότι: «Δικαστήρια στη Γαλλία, στην Ιταλία και στις ΗΠΑ έχουν καταδικάσει στελέχη και αξιωματούχους του Δημοσίου για δωροδοκίες που έλαβαν από θυγατρικές των Suez και Veolia.  

Η έκθεση δημοσιεύεται στην "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" της 16ης Σεπτεμβρίου και αξίζει να τη διαβάσετε.

Α. Δεμερτζή: Με παρελθόν διαφθοράς οι Suez και Veolia


Οι δύο γαλλικές εταιρείες Suez και Veolia, μεταξύ των επικρατέστερων μνηστήρων για την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ, που προωθεί η κυβέρνηση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, εμπλέκονται σε πολύκροτες υποθέσεις διαφθοράς και απάτης, νόθευσης του ανταγωνισμού, δημιουργίας καρτέλ και μονοπωλιακής εκμετάλλευσης του νερού.

Αμφότεροι οι όμιλοι έχουν τεθεί υπό έλεγχο σε ουκ ολίγες ποινικές και αστικές υποθέσεις, για κατηγορίες όπως δωροδοκία αξιωματούχων του Δημοσίου, παράνομες πολιτικές δωρεές, μίζες, μη ανταγωνιστικό καθορισμό τιμών, σύναψη καρτέλ και λογιστικούς χειρισμούς που ισοδυναμούν με απάτη».
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε από το 2012 ότι άρχισε να ερευνά επίσημα καταγγελίες κατά των 3 μεγάλων γαλλικών εταιρειών ύδρευσης (Suez, Veolia και SAUR) για συμπαιγνία στη Γαλλία.

Ειδικότερα η Suez Environment από κοινού με την ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ του ομίλου Ελλάκτωρ συμφερόντων Μπόμπολα συμμετέχουν στον εν εξελίξει διαγωνισμό για την Νε παρελθόν διαφθοράς οι Suez και Veolia πώληση της ΕΥΑΘ ΑΕ. Παράλληλα, η Veolia εμφανίστηκε ως υποψήφια επενδυτής επίσης από κοινού με την ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ, σε προηγούμενο διαγωνισμό για την πώληση της ΕΥΑΘ ΑΕ, που κηρύχθηκε άγονος, ενώ θεωρείται βέβαιο από αρμόδιους παράγοντες ότι θα εκδηλώσει ενδιαφέρον στην προκήρυξη πώλησης της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, που ετοιμάζεται από το ΤΑΙΠΕΔ να γίνει έως το τέλος του έτους.

Η έκθεση της ΟΚΕ, αξιοποιώντας πορίσματα της Διεθνούς Ερευνητικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων του Δημοσίου Τομέα (EPSUE), αναφέρει ότι η εμφάνιση πολυεθνικών στον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης αποτελεί μια αγορά που δημιουργήθηκε την περίοδο 1980 - 2000, απέτυχε και έκτοτε εγκαταλείφθηκε. 

Εκδηλώθηκαν μεγάλες αντιδράσεις και εκστρατείες των πολιτών, οι οποίες οδήγησαν σε πολυδάπανη επιστροφή των επιχειρήσεων στο Δημόσιο και στους δήμους, ενώ πάγωσαν ή ακόμη και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης σχεδόν σε κάθε χώρα της Ευρώπης και σε πολλές χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο.


Αναλυτικά, σύμφωνα με την έκθεση της ΟΚΕ, οι επτά πληγές είναι:

1. Ιλιγγιώδεις αυξήσεις νερού.

  Χαρακτηριστικά, η τιμή του νερού αυξήθηκε έως 245% στη Μεγάλη Βρετανία την περίοδο 1993-2006. Στο Παρίσι, αφού το τιμολόγιο νερού έφτασε να είναι από τα ακριβότερα του κόσμου, από τον Ιανουάριο του 2010, έπειτα από 25 χρόνια διαχείρισης του νερού από ιδιώτες, επανήλθε στην κυριότητα του δήμου. Στη Γερμανία επίσης το πείραμα της ιδιωτικοποίησης απέτυχε, ο τομέας της ύδρευσης ανήκει στους δήμους με πιο πρόσφατο παράδειγμα την αποχώρηση της ιδιωτικής γερμανικής RWE από το Βερολίνο, όπου το κόστος από το σπάσιμο του συμβολαίου, που κανονικά έληγε το 2028, ήταν 650 εκατομμύρια ευρώ.

2. Ανύπαρκτες ιδιωτικές επενδύσεις.

 Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, ο δημόσιος τομέας πλήρωσε τα δίκτυα. Ακόμη και στη Γαλλία, όπου παραμένουν ιδιωτικές εταιρείες από τον 19ο αιώνα, οι επενδύσεις για την επέκταση των συστημάτων έγιναν από τους δήμους, όχι από τις εταιρείες. Οταν οι ιδιωτικές εταιρείες επενδύουν, προσβλέπουν σε εγγυημένα υπερκέρδη. Στην Αγγλία η ιδιωτική εταιρεία Thames Water, προκειμένου να φτιάξει έναν ακριβό νέο κεντρικό υπόνομο για το Λονδίνο, αξιώνεται τα ετήσια κέρδη της να υπερβαίνουν το κόστος της επένδυσης κατά 100 και πλέον εκατομμύρια στερλίνες.

3. Δημιουργία καρτέλ.

 Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων στη Γαλλία και στην Ισπανία και σε πολλές περιπτώσεις στην Ιταλία και στην κεντρική Ευρώπη, η αρχική ιδιωτικοποίηση δεν προέκυψε από ανταγωνιστική υποβολή προσφορών. Στη Γαλλία και στην Ιταλία ιδιωτικές εταιρείες έχουν καταδικασθεί από τις Αρχές Ανταγωνισμού για μη ανταγωνιστική συμπεριφορά. Στη Γαλλία οι Suez και Veolia διατάχθηκαν να καταργήσουν πλήθος «κοινοπραξιών», τις οποίες είχαν συστήσει για να ωφελούνται αμφότερες από τις συμβάσεις αντί να ανταγωνίζονται η μία την άλλη.

4. Διαφθορά και απάτες.

 Η ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης, τονίζεται στην έκθεση της ΟΚΕ, συνδέεται συχνά με περιστατικά διαφθοράς και απάτης, καθώς οι εταιρείες έχουν κίνητρο δωροδοκίας αν πρόκειται να εξασφαλίσουν επικερδείς, μακροχρόνιες συμφωνίες. Εκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Γαλλίας («Courdes Comptes») αναφέρει ότι το σύστημα ιδιωτικοποίησης στο οποίο στήριξαν την εθνική τους κυριαρχία οι Suez και Veolia έπασχε από συστηματικά ελαττώματα: «Η έλλειψη επίβλεψης και ελέγχου των παραχωρημένων δημόσιων υπηρεσιών, επιβαρημένη από την έλλειψη διαφάνειας αυτής της μορφής διοίκησης, έχει οδηγήσει σε καταχρήσεις». Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η SevernTrentWater καταδικάστηκε για σοβαρή απάτη, επειδή είχε παράσχει ψευδή στοιχεία στη Ρυθμιστική Αρχή, βάσει των οποίων μπόρεσε να υπερχρεώσει τους πελάτες κατά 42 εκατομμύρια στερλίνες σε ένα έτος.

5. Ελλειψη λογοδοσίας.

 Οι περισσότερες συμβάσεις ύδρευσης με ιδιωτικές εταιρείες είναι μυστικά έγγραφα, ώστε να είναι αδύνατη η λογοδοσία ενώπιον των πολιτών. Η πώληση της εταιρείας ύδρευσης του Βερολίνου στις εταιρείες Veolia και RWE, οι οποίες απαίτησαν έγγραφη εγγύηση μεγάλου κέρδους, κρατήθηκε κρυφή από τους δημότες του Βερολίνου. Η ρυθμιστική αρχή OFWAT του Ηνωμένου Βασιλείου έχει κατ' επανάληψιν αποτύχει να αποτρέψει τις ιδιωτικές εταιρείες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα κέρδη μέσω ελλιπών δαπανών.

6. Επίπλαστα οικονομικά οφέλη.

 Στην πραγματικότητα, όμως, οι κυβερνήσεις έχουν έσοδα πολύ μικρότερα από την πραγματική αξία των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών, ειδικά αν οι αγοραστές γνωρίζουν ότι το Δημόσιο αναγκάζεται να πουλήσει σε οποιαδήποτε τιμή. Αν οι εταιρείες όντως καταβάλλουν μεγάλο ποσό, συνήθως οφείλεται στο ότι τους επιτρέπεται να επιβάλλουν υψηλότερες χρεώσεις. 7 Χαμηλή αποδοτικότητα. Πορίσματα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι στον τομέα της ύδρευσης δεν υπήρχε «στατιστικώς σημαντική διαφορά στην αξιολόγηση της αποδοτικότητας μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών εταιρειών παροχής». Οι ιδιωτικές εταιρείες δεν έχουν καλύτερη τεχνική και οικονομική αποδοτικότητα. Ας σημειωθεί ότι τα χαμηλότερα ποσοστά διαρροών στην Ευρώπη σημειώνονται στις Κάτω Χώρες και στη Γερμανία, όπου η διαχείριση σχεδόν όλων των συστημάτων γίνεται από δημόσιες εταιρείες.

7. Χαμηλή αποδοτικότητα. 
 
Πορίσματα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι στον τομέα της ύδρευσης δεν υπήρχε «στατιστικώς σημαντική διαφορά στην αξιολόγηση της αποδοτικότητας μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών εταιρειών παροχής». Οι ιδιωτικές εταιρείες δεν έχουν καλύτερη τεχνική και οικονομική αποδοτικότητα. Ας σημειωθεί ότι τα χαμηλότερα ποσοστά διαρροών στην Ευρώπη σημειώνονται στις Κάτω Χώρες και στη Γερμανία, όπου η διαχείριση σχεδόν όλων των συστημάτων γίνεται από δημόσιες εταιρείες  
 
Να μην την πατήσουμε κι εμείς!

Στόχος της έκθεσης είναι να μην επαναληφθούν στην Ελλάδα επιζήμιες καταστάσεις που βίωσαν άλλες χώρες, οι οποίες ιδιωτικοποίησαν την ύδρευση αποχέτευση και έπειτα από χρόνια την επανέφεραν υπό δημόσιο έλεγχο, καθώς η εκπλήρωση των στόχων που είχαν τεθεί απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα. Αυτό τονίζει n ΟΚΕ, η οποία προχώρησε στην έκδοση γνώμης με θέμα «διαμόρφωση πλαισίου για την αξιοποίηση των υδατικών πόρων».

Στην επιτροπή μελέτης, με πρόεδρο τον Ν. Σκορίνη, αντιπρόεδρο της ΟΚΕ, μετείχαν ως εμπειρογνώμονες η Χρ. Θεοχάρη, περιβαλλοντολόγος μηχανικός, Μ. Παπαδοπούλου, επ. καθηγήτρια ΕΜΠ, Β Τσουκαλά, επ. καθηγήτρια ΕΜΠ, Μ. Ιωαννίδου, οικονομολόγος.

(Ελευθεροτυπία, 16/9/2013)
Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Τα 10 ψέματα ΤΑΙΠΕΔ-κυβέρνησης για το νερό. Κέρδη 21,6 εκατ. ευρώ στην ΕΥΔΑΠ το εξάμηνο, 14,25 εκατ. ευρώ στην ΕΥΑΘ

Posted by Ripis Costas on 12:18 μ.μ.


Η Ενωση Πολιτών για το Νερό - Κίνηση 136 και το Σωματείο Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ αποδομούν ένα προς ένα τα επιχειρήματα υπέρ της παραχώρησης υδάτινων πόρων σε ιδιώτες.


Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ s.apostolakis@eleftherotypia.net
 

Απαντήσεις στην παραπλανητική, όπως τη χαρακτηρίζουν, επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και του ΤΑΙΠΕΔ υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ δίνουν η Ενωση Πολιτών για το Νερό - Κίνηση 136 (ΕΠΝ - Κ136) και το Σωματείο Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ (ΣΕΕΥΑΘ).
Η «Κ.Ε.» κωδικοποιεί τους ισχυρισμούς της εξουσίας και τις θέσεις της κοινωνίας γύρω από το κρίσιμο αυτό θέμα: 

1 «Δεν παραχωρείται το νερό και οι υποδομές ύδρευσης-αποχέτευσης, αλλά η διαχείρισή τους».
Απάντηση: Ακριβώς αυτή αποδείχθηκε πανάκριβη για τους πολίτες και καταστροφική για τις ίδιες τις επιχειρήσεις σε Παρίσι, Βερολίνο και αλλού, με αποτέλεσμα οι δήμοι να ξαναπάρουν στα χέρια τους τις επιχειρήσεις ύδρευσης. 

2 «Η διαχείριση του δικτύου απαιτεί σημαντική τεχνογνωσία και επενδύσεις που οι δήμοι δεν διαθέτουν».
Απάντηση: Ιδιωτικοποιούν την ΕΥΑΘ Α.Ε. (και την ΕΥΔΑΠ), της οποίας τα καθαρά κέρδη ξανα-αγοράζουν την εταιρεία μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ενώ τα αποτελέσματά της είναι πολύ καλύτερα από εκείνα των εταιρειών που διεκδικούν την εξαγορά της (Suez). 

3 «Οι δήμοι ή το κράτος δεν διαθέτουν τα απαραίτητα κεφάλαια για επενδύσεις».
Απάντηση: Η ΕΥΑΘ Α.Ε. στην πενταετία 2008-2012 έκανε επενδύσεις συντήρησης ύψους 87,9 εκατ. ευρώ. 

4 «Ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Γιάννης Εμίρης παρουσιάζει ως επενδύσεις που θα φέρει η ιδιωτικοποίηση την κατασκευή Β' κλάδου Κεντρικού Αποχετευτικού Αγωγού Θεσσαλονίκης (προϋπολογισμού 44 εκατ. ευρώ) και την επέκταση Εγκατάστασης Επεξεργασίας Νερού Θεσσαλονίκης (36,5 εκατ. ευρώ)».
Απάντηση: Αυτά είναι έργα ήδη ενταγμένα στο ΕΣΠΑ και προγραμματισμένα από την ΕΥΑΘ Α.Ε. για το 2013. 

5 «Το νερό παραμένει δημόσιο αγαθό».
Απάντηση: Τότε πώς το δημόσιο αγαθό κόβεται στους καταναλωτές από τους ιδιώτες; Δεν είναι οξύμωρο σχήμα η φράση «παραχωρείται η διάθεση του νερού σε ιδιώτες» με τη φράση «δημόσιο αγαθό»; 

6 «Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων». Απάντηση: Αν και δεν την έχουμε δει ακόμη, αρκεί να αναφέρουμε τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και το φέσι που δέχθηκε η ΔΕΗ από τους ιδιώτες. Τι είδους έλεγχο της αγοράς έκανε η ΡΑΕ; 

7 «Περιβαλλοντικά υπεύθυνος τρόπος».
Απάντηση: Αναφέρεται το παράδειγμα της Μονάδας Κατεργασίας Αποβλήτων, όπου έπειτα από πολυετή διαχείριση των τοξικών αποβλήτων της Βιομηχανικής Περιοχής Θεσσαλονίκης (ΒΙΠΕΘ) από ιδιώτη, δεν έβγαλε καν άδεια λειτουργίας λόγω μόλυνσης του περιβάλλοντος, και πρόσφατα η Περιφέρεια Μακεδονίας την έκλεισε. 

8 «Η εποχή που ο εργαζόμενος στο Δημόσιο ήταν προνομιούχος έχει περάσει».
Απάντηση: Το προσωπικό της ΕΥΑΘ είναι ιδιωτικού δικαίου, από το 1994 διορισμένο μόνο με ΑΣΕΠ μετά το Ν. 3429/ 2005, η ΕΥΑΘ δεν ανήκει καν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά υπάγεται στον Ν. 2190/1920 περί ανωνύμων εταιρειών. 

9 «Το Δημόσιο δεν διαθέτει τους πόρους για να πάει την εταιρεία εκεί που πρέπει».
Απάντηση: Καθαρά κέρδη ΕΥΑΘ για το 2012: 21.000.000 ευρώ, αποθεματικά στις 30/6/2013, 38.000.000 ευρώ. 

10 «Ο ιδιώτης δεν θα καθορίζει ανεξέλεγκτα τα τιμολόγια. Οι ανώτατες τιμές θα καθορίζονται από μηχανισμό που θα προβλέπεται από τη σύμβαση παραχώρησης για την πρώτη 5ετία και στη συνέχεια θα παρακολουθείται και θα ελέγχεται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, που θα έχει το ρόλο της ρυθμιστικής αρχής».
Απάντηση: Υπολογίζεται ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ Α.Ε. κατά την πρώτη 5ετία θα βλάψει το δημόσιο συμφέρον 218 εκατ. ευρώ. Τα 179 εκατ. ευρώ θα πληρώσουν οι καταναλωτές (μέσω της αύξησης του μέσου τιμολογίου πάνω από 60%), ενώ το κράτος θα χάσει 39 εκατ. ευρώ (από μερίσματα και φόρους).



Κέρδη 21,6 εκατ. ευρώ στην ΕΥΔΑΠ το εξάμηνο, 14,25 εκατ. ευρώ στην ΕΥΑΘ



Παρά την κρίση, συνεχίζεται η κερδοφόρα πορεία της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Στην ΕΥΔΑΠ το πρώτο εξάμηνο του 2013 τα κέρδη προ φόρων διαμορφώθηκαν στα 21,6 εκατ. ευρώ από 21,3 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2012, σημειώνοντας αύξηση κατά 1,2%. Η αύξηση του φορολογικού συντελεστή από 20% σε 26% είχε ως συνέπεια τη σημαντική αύξηση της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης κατά 20 εκατ. ευρώ. Γι' αυτό το λόγο, τα μετά φόρων κέρδη αυξήθηκαν στα 33,4 εκατ. ευρώ από 14,6 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2012, παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 128%! 

Ο κύκλος εργασιών κατά το πρώτο εξάμηνο του 2013 διαμορφώθηκε στα 161 εκατ. ευρώ, από 162,1 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2012, παρουσιάζοντας οριακή μείωση κατά 0,7% (-1,1 εκατ. ευρώ). Η μείωση αυτή προέκυψε κατά κύριο λόγο από την υποχώρηση των εσόδων από υπηρεσίες αποχέτευσης. 

Στην ΕΥΑΘ, κατά α' εξάμηνο του 2013 ο τζίρος ανήλθε σε 36,2 εκατ. ευρώ, έναντι 37,76 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περσινή περίοδο (μείωση 4,3%). Τα μικτά κέρδη έφτασαν στο ποσό των 14,25 εκατ. ευρώ έναντι 16 εκατ. ευρώ (μείωση 11,4%), ενώ τα προ φόρων κέρδη ανήλθαν σε 11,1 εκατ. ευρώ έναντι 14,29 εκατ. την αντίστοιχη περσινή περίοδο (μείωση 22,3%). Τα μετά φόρων κέρδη διαμορφώθηκαν σε 9 εκατ. ευρώ έναντι 11,3 εκατ. το αντίστοιχο περσινό διάστημα (μείωση 20,2%). 

«Τα αποτελέσματα και αυτού του εξαμήνου αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση της εταιρείας: υγιής χρηματοοικονομική διάρθρωση, σημαντικά ταμειακά διαθέσιμα, λειτουργικές ταμειακές ροές», επισημαίνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΑΘ Α.Ε., Νίκος Παπαδάκης. 

ΠΗΓΗ : Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013
Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Ποτέ δεν ήταν προαπαιτούμενο από την ΤΡΟΙΚΑ η πώληση "κρίσιμων δικτυακών υποδομών". ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΒΑΣΙΚΗ ΚΡΙΣΙΜΗ ΥΠΟΔΟΜΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ;

Posted by Ripis Costas on 12:32 π.μ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V_2_ΕΛΛ
Μνημόνιο Συνεννόησης
στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής
9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

 2 ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
2.1 Διαχείριση κεφαλαίων και αποκρατικοποιήσεις
Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων με σκοπό την είσπραξη 50 δισεκατομμυρίων Ευρώ μεσοπρόθεσμα.

Οι συνολικές εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις από τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2012, 7.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2013, 12.200 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2014 και 15.000 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το 2015.

Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να προσφέρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρήσεις, εάν παραστεί ανάγκη, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αποκρατικοποιήσεων. Ο έλεγχος του δημοσίου θα πρέπει να περιορισθεί μόνον σε περιπτώσεις κρισίμων δικτυακών υποδομών.


 Για την εξασφάλιση της επίτευξης των σκοπών του σχεδίου, η Κυβέρνηση θα μεταβιβάζει επί συνεχούς βάσεως περιουσιακά στοιχεία στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου [ΤΑΙΠ-]. Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση θα μεταβιβάσει στο ΤΑΙΠ- όλα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία αναμένονται να αποκρατικοποιηθούν το 2012 και το 2013 κατόπιν αιτήματος του ΤΑΙΠΔ.

Οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ από την πρώτη στιγμή έδωσαν και δίνουν τα φώτα της γνώσης τους στην κοινωνία με συνεχή και συνεπή ενημέρωση για τις αλεπάλληλες αλλαγές που με μορφή χιονοστιβάδας κατέκλυσαν όλους τους χώρους.

Στον επόμενο σύνδεσμο υπάρχει η ανάλυση από ειδικό έντυπο που εκδόθηκε από τον Σύλλογο Μηχανικών Π.Ε. & Τ.Ε. λίγες μέρες αργότερα και περιλαμβάνει όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζει ο ενημερωμένος πολίτης για το νερό, το οποίο όχι μόνο του ανήκει αλλά έχει υποχρέωση να το διαφυλάξει ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό καθώς και να το μεταβιβάσει έτσι στις επόμενες γενιές.

Παρουσίαση της ΕΥΔΑΠ Α.Ε. : Δημόσια και κοινωνική εταιρεία

 Ποιός λοιπόν φέρει την ευθύνη της επιχειρούμενης πώλησης της ΕΥΔΑΠ από τη στιγμή που δεν είναι καν προαπαιτούμενο από τους δανειστές της χώρας κάτι τέτοιο ;


Διαβάστε περισσότερα »