Τρίτη 19 Ιουνίου 2018

18 Ιουνίου 2018. Η Δεξαμενή του Κολωνακίου αναβιώνει

Posted by Ripis Costas on 11:37 π.μ.


18 Ιουνίου 2018. Η Δεξαμενή του Κολωνακίου αναβιώνει

 Σκηνοθετική επιμέλεια, Δ. Δεγαίτης. Μουσική Διδασκαλία και Διεύθυνση Χορωδίας, Θ. Ορφανίδης. Στο πιάνο η Μαριάννα Σπυράκου. Προσκεκλημένος μας στο τραγούδι ο Κώστας Τσιμπίδας.
Στα κείμενα και στις απαγγελίες, Γ. Βιλλιώτη και Διον. Γελαδάς από τη θεατρική ομάδα του Π.Κ.Ε. ΕΥΔΑΠ
Θίασος Σκιών του Μ. Θεοδωρόπουλου
Διοργάνωση: Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ

 Ενότητα: Η μεγάλη Γιορτή της Ανάγνωσης για τον θεσμό : Αθήνα, παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου.

Αναφορά στην ιστορία της «Πλατείας Δεξαμενής», αυτού του σημείου της Αθήνας, γεμάτου γαλήνη και καταφυγή για πολλούς λογοτέχνες που ζούσαν στην περιοχή εκείνη.
Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι – 1965

 Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

 Μεταξύ αυτών που σύχναζαν στη Δεξαμενή ήταν και διάσημοι θαμώνες  όπως οι Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Καζαντζάκης, Μάρκος Αυγέρης, αλλά αργότερα και ποιητές της γενιάς του ‘30, όπως και ο βραβευμένος με Νόμπελ ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. 
Η. Γ. Βιλλιώτη από την Θεατρική Ομάδα του Π.Κ.Ε. απαγγέλλει ένα απόσπασμα από το ποίημα Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη.
Ο ιδιαίτερος επίσης συμβολισμός που έχει η Δεξαμενή στη Λαϊκή Τέχνη και ειδικά στο Θέατρο Σκιών, όπου το ίδιο το «καταραμένο φίδι» είναι εγκλωβισμένο στη Δεξαμενή πάνω στην οποία  βρέθηκαν και αρκετοί μικροί φίλοι αυτής της εκδήλωσης. Διαβάσαμε και απαγγείλαμε ποιήματα της εποχής.

Στο video διαβάζουν οι Γ. Βιλλιώτη και ο Διον. Γελαδάς, μέλη της Θεατρικής Ομάδας του Π.Κ.Ε. ΕΥΔΑΠ, ιστορίες της... Δεξαμενής.
Τέλος η χορωδία του Πολιτιστικού Κέντρου των Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ παρουσίασε μελοποιημένα ποιήματα της λεγόμενης γενιάς της Δεξαμενής.

Η απογευματινή πρόβα.

Άρνηση ( Στο περιγιάλι το κρυφό ) - 1962


Του μικρού βοριά - 1966 Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης


Άρνηση ( Στο περιγιάλι το κρυφό ) - 1962 Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Στο τραγούδι ο Κώστας Τσιμπίδας και η χορωδία του Π.Κ.Ε. ΕΥΔΑΠ.

Αθανασία - 1976
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Στο πιάνο η Μαριάννα Σπυράκου

Προσκεκλημένος μας στο τραγούδι ο Κώστας Τσιμπίδας.

Στα κείμενα και στις απαγγελίες, Γ. Βιλλιώτη και Διον. Γελαδάς από τη θεατρική ομάδα του Π.Κ.Ε. ΕΥΔΑΠ

Μουσική Διδασκαλία και Διεύθυνση Χορωδίας, Θ. Ορφανίδης
Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Θάνος Μικρούτσικος «Όσοι περπάτησαν μαζί μου» Θέατρο Βράχων 8.06.2018

Posted by Ripis Costas on 2:16 μ.μ.

Ήταν μια απίστευτη βραδιά για όλους μας. Ξαναπήραμε το νήμα και μαζί με τον Θάνο ανατρέξαμε όλη αυτή τη μουσική του διαδρομή, που μας είναι τόσο γνώριμη, σαν να είναι δική μας. 




Ο Θάνος Μικρούτσικος στο τραγούδι, επτά νάνοι. Στίχοι: Νίκος Καββαδίας Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος ----------------------------------------------------- Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις. Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη. Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις. Ο πιο μικρός αχολογάει μ’ ένα καλάμι. Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια. Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι. Μ’ ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει. Απ’ το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα. Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι; Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα ποιος ρήγα γιος θε να την πιει σ’ ένα ποτήρι. Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια, κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια, και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει. Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει, τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει. Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη; Ρούθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι; Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει. Μ’ ένα ξυστρι καθάρισέ με απ’ τη μοράβια. Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει. Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια. Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε. Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει. Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι... Ο πιο στερνός μ’έναν αυλό με νανουρίζει. Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει. Μ’ ένα ξυστρι καθάρισέ με απ’ τη μοράβια. Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει. Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.
Στη συνέχεια ο Μίλτος Πασχαλίδης στο τραγούδι : Σαν πλανόδιο τσίρκο: Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος ----------------------------------------------------- Σαν πλανόδιο τσίρκο τη ζωή μου τη σκόρπισα σε σταθμούς και πλατείες πού με πας δε σε ρώτησα τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω τη φωνή σου ακούω μα τι λες δε σε πιάνω Ελλάδα Βέμπο μου και Μαίριλιν Μονρόε Ελλάδα Ελύτη μου και Έντγκαρ Άλλαν Πόε Ελλάδα μάγισσα, παρθένα και τροτέζα μου Ελλάδα Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου Μια φορά μου γεννούσες ένα πάθος παράφορο τώρα παίζεις παιχνίδι που μ’ αφήνει αδιάφορο δεν κερδίζω δε χάνω σ’ αγαπώ και σ’ αρνιέμαι κι από ένα κλαράκι του γκρεμού σου κρατιέμαι


Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο τραγούδι : Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί Στίχοι: Νίκος Καββαδίας Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε Μου `λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν όταν η ζάλη μ΄ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει Μου `λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που `χε πιει πως πάνω σ΄ άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά σαν πάμε στ΄ Άντεν μου `λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών και του `λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά με το `να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ΄ τον πυρετό πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ και δώσ΄ του εκεί που βρίσκεται λίγη απ΄ την άσπρη σκόνη


Μανώλης Μητσιάς - Της θάλασσας τα μάγια Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Στίχοι Ώρες ατέλειωτες τη θάλασσα κοιτάζεις και τ’ άγρια κύματα να σκάνε στην ακτή. Σαν του χειμώνα τα πουλιά χρώματα αλλάζεις κι εγώ στους κύκλους των ματιών σου έχω κλειστεί. Άλλος γυρεύει άγκυρα κι άλλος πανί, ότι προσμέναμε δεν λέει να φανεί. Η νύχτα μάγισσα γριά χαμογελάει, νησιά κοράλλια μας πουλάει. Ποιος άλλαξε του χρόνου τη ροή, ποιος έλυσε της θάλασσας τα μάγια; Μη μου αρνηθείς αυτή την εκδρομή, κι ας είναι να γυρίσουμε ναυάγια. Άλλος γυρεύει βάλσαμο κι άλλος πληγή, ειν’ οι αλήθειες όσοι οι άνθρωποι στη γη. Η νύχτα μάγισσα γριά χαμογελάει, νησιά κοράλλια μας πουλάει.
Διαβάστε περισσότερα »