...κάπως έτσι, απλά και λιτά αποχαιρετήσαμε τον παπα Δημήτρη, όπως απλά τον είχαμε γνωρίσει πριν 20 χρόνια σαν εφημέριο στην εκκλησία της Βλαχέρνας στην Παλλήνη.
Περάσαμε μαζί χαρές και λύπες και νιώσαμε την αγάπη κυρίως σε πολύ δύσκολες για εμάς στιγμές. Ανθρώπινος και αγαπητός άφησε πολλά για να τον θυμούνται.
Κάποιοι του φέρθηκαν πολύ κατώτερα αυτών που άξιζε και τον πίκραναν, αλλά μέχρι εκεί. Του είμαστε ευγνώμονες γιατί στήριξε τους πάντες και κυρίως τη νέα γενιά. Τα έβαλε με ισχυρούς κατά καιρούς και δεν έκανε πίσω. Λεβέντης σε όλα του. Νάσαι καλά και σε ευχαριστούμε.
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015
Ο παππουλάκος ήταν και είναι λεβεντιά.
Posted by Ripis Costas on 11:48 π.μ.