Και να που τώρα βρίσκομαι σταματημένος στην άκρη του δρόμου, κάνοντας σινιάλο για βοήθεια από τους περαστικούς οδηγούς.
Παρατηρώ τις αντιδράσεις τους χωρίς να επηρεάζομαι. Άλλοι με προσπερνάνε ρίχνοντας μια βιαστική ματιά, άλλοι δεν κoiτάζουν καθόλου, έχοντας το νου τους στον διάλογο μέσω του κινητού τους που είναι κολλημένο πάνω στο αυτί.
Η ξαφνική άνοδος της θερμοκρασίας που έδειξε ο δείκτης στο καντράν του αυτοκινήτου, μας ακινητοποίησε, δύο ενήλικους, δύο ανήλικους και ένα τετράποδο στην άκρη ενός επαρχιακού δρόμου.
Το κοντινότερο βενζινάδικο δεν μπορούσες να το φθάσεις με τα πόδια σε λιγότερο από μισή ώρα ενώ νύχτωνε και με δύο παιδιά στο αυτοκίνητο δεν το ρισκάρεις.
Οδική βοήθεια δεν έχεις ; να μια καλή ερώτηση. Έχω, αλλά σε περίπτωση ατυχήματος, γιατί διαφορετικά, το ασφάλιστρο κάνει ένα πολύ ωραίο διαγραμματικό πικ που δεν το αποτολμάς να το πληρώσεις στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς.
Νάτος, κάποιος με μια κλούβα δείχνει ότι μειώνει ταχύτητα και σταματάει απέναντί μου.
- Ξέρετε αν υπάρχει εδώ κοντά βενζινάδικο γιατί μάλλον υπάρχει κάποια διαρροή λαδιών.
-Ναι μου απαντάει αλλά δεν μπορώ να γυρίσω πίσω επειδή είμαι βιαστικός.
- Τον ευχαρίστησα και συνέχισα τις προσπάθειες για τον επόμενο οδηγό που θα μπορούσε να μας βοηθήσει.
Ξανά η παρέλαση μπροστά μου από βιαστικούς και ανέκφραστους οδηγούς, κάποιοι με κoiτάζουν μέσα από τα φιμέ τζάμια του αυτοκινήτου τους και το μόνο που με αφήνουν να δω είναι πάλι ο εαυτός μου που καθρεπτίζεται στιγμιαία και χάνεται με το πέρασμα τους από μπροστά μου. Σκέπτομαι πως αυτούς τους οδηγούς ούτε και με ακτινογραφία δεν μπορείς να μαντέψεις πώς σε βλέπουν.
Οι δύο δεσποινίδες το έχουν ρίξει στο τραγούδι και το διασκεδάζουν τουλάχιστον, χωρίς να πολυνοιάζονται για τα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Πιο χαλαρή απ' όλους είναι η μικρή σκυλίτσα που χουζουρεύει στην αγκαλιά της μιας δεσποινίδας.
Ξαφνικά βλέπω από την δική μας πλευρά κάποιο γνωστό αυτοκίνητο να μας πλησιάζει και σταματάει μπροστά μας. Το αναγνώρισα το αυτοκίνητο. Ήταν ο οδηγός της κλούβας που ήταν βιαστικός και έφυγε πριν μισή ώρα.
Τι σε έκανε και γύρισες, τον ερώτησα μόλις πλησίασε. Η συνείδησή μου μου απάντησε χωρίς να δείχνει να το σκέφτεται. Φεύγοντας, συνέχισε, κατάλαβα ότι δεν ήταν σωστό που άφησα αβοήθητη μια οικογένεια στην μέση του πουθενά και πως δεν θα ήθελα να βρεθώ στην θέση σου και να με αφήσεις χωρίς βοήθεια.
Μέσα μου αισθάνθηκα πολύ πλούσιος αυτή τη στιγμή. Σε δέκα λεπτά είχε λυθεί το πρόβλημα και τον ευχαρίστησα από καρδιάς για την βοήθεια που μας παρείχε.
Αλήθεια τόσο σπουδαίο ήταν αυτό το θέμα που ασχολήθηκα τόσο αναλυτικά μαζί του ;
Για μένα, ναι. Όσο υπάρχουν Άνθρωποι θα πρέπει να ελπίζουμε και να προσπαθούμε να τους ανακαλύπτουμε. Από το παζλ της ανθρώπινης συμπεριφοράς θα πρέπει με επιμονή και υπομονή να ανακαλύψουμε την θέση των κομματιών που θα μας δώσουν ώθηση σαν κοινωνία να πάμε πιο μπροστά.
Τώρα χρειαζόμαστε πιο πολύ από ποτέ αυτές τις επιστροφές της συνείδησης στη σωστή κατεύθυνση.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε αδυναμία θα υπάρχουν συνάνθρωποι που θα σπεύδουν.
Και τα φιμέ τζάμια ; Τα κολλημένα κινητά ;
- Παρατηρείστε τις αντιδράσεις τους χωρίς να επηρεάζεστε. Αυτοί πάντα υπήρχαν και ανάλογα με τις ιστορικές συγκυρίες είχαν και διάφορα ονόματα.
- Δεν επικράτησαν ποτέ μέχρι τώρα, απλά έχουν γίνει πολλοί !
