
Πολλές οι σκέψεις αυτών των ημερών. Αν και ζούμε σε μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, δεν είμαστε ευτυχισμένοι και δεν αντλούμε από αυτά που η φύση μπορεί ακόμα και μας χαρίζει απλόχερα.Αντίθετα, λες και είμαστε πολέμιοι του ίδιου μας του τόπου, έχουμε βαλθεί να τον καταστρέψουμε.Μοιάζουμε σαν τους κληρονόμους που ξεπουλάνε όσο-όσο αυτά που οι γονείς τους κατάφεραν να τους αφήσουν, ένα σπίτι, ένα χωράφι και που στερήθηκαν τα πάντα για να τα κρατήσουν, ενώ πέρασαν από πάνω τους πόλεμοι, μετανάστευση, φτώχεια και μεγάλα διαστήματα ανεργίας. Παρολαυτά παρέδωσαν ζεστή τη σκυτάλη στα παιδιά τους για να συνεχίσουν...