Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Γαλλία. Η ακίνητη αγορά των ακινήτων.

Η πονεμένη ιστορία στην αγορά των ακινήτων δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα. 

Στην Γαλλία δεν κινείται φύλλο. Από το Μοντπελλιέ μέχρι το Παρίσι, η πέτρα είναι πετράδι στην αξία!

Παρά την πτώση του αγοραστικού ενδιαφέροντος, οι τιμές των ακινήτων δεν πέφτουν. Αγοραστές και πωλητές δεν τα βρίσκουν.


 

ΑΓΟΡΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
ΠΗΓΗ : Liberation
Διαβάστε περισσότερα »

Εγκύκλιος Πείνας για όλους τους εργαζόμενους και τιμές Ελβετίας στα ράφια για τα είδη πρώτης ανάγκης!

Κοινοποίηση μισθολογικών διατάξεων (Κατεβάστε την εγκύκλιο ΕΔΩ)

To Υπουργείο Οικονομικών κοινοποίησε στον ιστοχώρο  του Προγράμματος Δι@ύγεια τις διατάξεις της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (ΦΕΚ 222 Α΄), 


«Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016»

Ενδεικτικά και χωρίς Σχόλια !
 
Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (Α/Γ.Ε.ΕΘ.Α.)
 
1.873 €

Το επίδομα θέσης υψηλής ή αυξημένης ευθύνης (παρ.5 του άρθρου 51 του
ν.3205/2003), καθορίζεται, από 1-8-2012, κατά βαθμό ως εξής:
Για τον Αρχηγό Γ.Ε.ΕΘ.Α. σε 
535 €.

2408 ΟΛΑ ΜΑΖΙ. Ο Επόμενος !

Καθηγητής Παν/μίου

1.326 €

Το επίδομα διδακτικής προετοιμασίας και εξωδιδακτικής απασχόλησης εντός των Α.Ε.Α
383 €
Η πάγια αποζημίωση, για δημιουργία και ενημέρωση βιβλιοθήκης και συμμετοχής σε  συνέδρια
218 €
Το ερευνητικό επίδομα, για τους κατέχοντες μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών
200 €
Τα έξοδα παράστασης στον Πρόεδρο του Ακαδημαϊκού Συμβουλίου και στο Διευθυντή  Σπουδών
250 €

2377ΟΛΑ ΜΑΖΙ. Ο Επόμενος !

(Ο Α/Γ.Ε.ΕΘ.Α. προηγείται ελαφρά.)



ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 20.000 ΚΑΤΟΙΚΩΝ 
2.565 €

(Πάνω και από την Άμυνα ακόμα και όσοι θεωρούνται Βλαχοδήμαρχοι)  

ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 20.000 ΚΑΤΟΙΚΩΝ 
ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ
ΕΩΣ 31-12-2012      1.080 € 


ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ




ΑΠO 1-1-2013         540,00 €  
Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

ANTΩΝ ΤΣΕΧΩΦ. «Η ΔΑΣΚΑΛΑ»

Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.
- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα 'χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... Λοιπόν...
Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες... Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...
- Δύο μήνες και πέντε μέρες...
- Δύο μήνες ακριβώς... Το 'χω σημειώσει... Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια. Πρέπει να βγάλουμε εννιά Κυριακές... δε δουλεύετε τις Κυριακές.
Πηγαίνετε περίπατο με τα παιδιά. Έπειτα έχουμε τρεις γιορτές...
Η Ιουλία έγινε κατακόκκινη και άρχισε να τσαλακώνει νευρικά την άκρη του φουστανιού της, μα δεν είπε λέξη.
- Τρεις γιορτές... μας κάνουν δώδεκα ρούβλια το μήνα... Ο Κόλιας ήταν άρρωστος τέσσερις μέρες και δεν του έκανες μάθημα... Μονάχα με τη Βαρβάρα ασχολήθηκες... Τρεις μέρες είχες πονόδοντο και η γυναίκα μου σου είπε να αναπαυτείς μετά το φαγητό... Δώδεκα και εφτά δεκαεννιά. Αφαιρούμε, μας μένουν... Χμ! σαράντα ένα ρούβλια... Σωστά;
Το αριστερό μάτι της Ιουλίας έγινε κατακκόκινο και νότισε. Άρχισε να τρέμει το σαγόνι της. Την έπιασε ένας νευρικός βήχας, έβαλε το μαντίλι στη μύτη της, μα δεν έβγαλε άχνα.
- Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έσπασες ένα φλιτζάνι του τσαγιού με το πιατάκι του ... Βγάζουμε δύο ρούβλια ... Το φλιτζάνι κάνει ακριβότερα γιατί είναι οικογενειακό κειμήλιο, μα δεν πειράζει ... Τόσο το χειρότερο! Προχωρούμε! Μια μέρα δεν πρόσεξες τον Κόλια, ανέβηκε ο μικρός στο δέντρο και έσκισε το σακάκι του... Βγάζουμε άλλα δέκα ρούβλια... Άλλη μια μέρα που δεν πρόσεχες, έκλεψε μια καμαριέρα τα μποτάκια της Βαρβάρας. Πρέπει να 'χεις τα μάτια σου τέσσερα, γι' αυτό σε πληρώνουμε... Λοιπόν, βγάζουμε άλλα πέντε ρούβλια. Στις δέκα του Γενάρη σε δάνεισα δέκα ρούβλια...
- Όχι, δεν έγινε τέτοιο πράμα. μουρμούρισε η Ιουλία.
- Το 'χω σημειώσει!
- Καλά...
- Βγάζουμε είκοσι επτά ρούβλια, μας μένουν δεκατέσσερα.
Τα μάτια της Ιουλίας γέμισαν δάκρυα. Κόμποι ιδρώτα γυάλιζαν πάνω στη μύτη της. Κακόμοιρο κορίτσι!
- Μα εγώ μια φορά μονάχα δανείστηκα χρήματα. Μονάχα τρία ρούβλια, από την κυρία, μουρμούρισε η Ιουλία και η φωνή της έτρεμε...
Αυτά είναι όλα όλα που δανείστηκα.
- Μπα; Και γω δεν τα είχα σημειώσει αυτά. Λοιπόν, δεκατέσσερα έξω τρία, μας μένουν έντεκα. Πάρε τα χρήματά σου, αγαπητή μου!
Τρία... τρία, τρία... ένα και ένα... Πάρ' τα...
Και της έδωσα έντεκα ρούβλια. Τα πήρε με τρεμουλιαστά δάχτυλα και τα έβαλε στην τσέπη της.
- Ευχαριστώ, ψιθύρισε.
Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω πέρα δώθε στο γραφείο. Με έπιασαν τα δαιμόνια μου.
- Και γιατί με ευχαριστείς;
- Για τα χρήματα.
- Μα, διάολε, εγώ σε έκλεψα, σε λήστεψα! Και μου λες κι ευχαριστώ;
- Οι άλλοι δε μου 'διναν τίποτα!...
- Δε σου 'διναν τίποτα. Φυσικά! Σου έκανα μια φάρσα για να σου γίνει σκληρό μάθημα. Πάρε τα ογδόντα σου ρούβλια! Τα είχα έτοιμα στο φάκελο! Μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου; Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; Μπορείς να ζήσεις σ' αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, αν δε δείξεις τα δόντια σου; Γιατί είσαι άβουλη;
Μουρμούρισε μερικά ευχαριστώ και βγήκε.
Διαβάστε περισσότερα »

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ - ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΕΕ - 27 ΚΑΙ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ
ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
για την
ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ
«ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ - ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
Αγαπητέ συνάδελφε,
            Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ και τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής σε καλούν να παρακολουθήσεις την διημερίδα με τίτλο : «ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ-ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ», που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 27 και Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012, στην Αθήνα, στο Ξενοδοχείο ELECTRA PALACE  (Ν. Νικοδήμου 18-20) με ώρα έναρξης: 9:30 π.μ.
            Στις σημερινές συνθήκες της έντονης οικονομικής κρίσης, είναι επιτακτική και πιο επίκαιρη από ποτέ, η ανάγκη να αναδειχθεί ο ουσιαστικός ρόλος των Διπλ. Μηχανικών στη Δημόσια Διοίκηση.
               Στόχος-σκοπός της Διημερίδας, είναι να προσεγγίσουμε και ν’ αναδείξουμε την αναγκαιότητα των Διπλ. Μηχανικών ως μοχλού ανάπτυξης για τη  χώρα οριοθετώντας με σαφήνεια και μονοσήμαντα το αντικείμενο τους στη παραγωγική διαδικασία. Η ύπαρξη του Διπλ. Μηχανικού είναι απαραίτητη στην διαχείριση της οικονομίας για την εξέλιξη της χώρας σε βασικούς τομείς όπως το Περιβάλλον, η Ενέργεια, οι Μεταφορές, ο Ορυκτός Πλούτος, τα Δημόσια Έργα, η Βιομηχανία, η Χωροταξία, η Δόμηση κλπ.  
Για την ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Σπίρτζης Χρήστος, Πρόεδρος ΤΕΕ






Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Κατάρ, η χώρα με τις υψηλότερες κατά κεφαλήν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, επελέγη να φιλοξενήσει το νέο γύρο διεθνών διαπραγματεύσεων κατά της κλιματικής αλλαγής.

Τι άλλο θα ακούσουμε! Η χώρα που φιλοξενεί το Παγκόσμιο Συνέδριο 2012 για το Κλίμα είναι ένας από τους μεγαλύτερους μολυντές του πλανήτη (αν όχι ο μεγαλύτερος), πρώτος στην παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα και μείζων εξαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου.

«Το Κατάρ θέλει να γίνει η πρωτεύουσα της μετακίνησης με ποδήλατο»…

 
«Το συνεδριακό κέντρο τροφοδοτείται με ηλιακή ενέργεια». Το μόνο που απομένει είναι να εμφανίσουν το Κατάρ στην πρώτη γραμμή της περιβαλλοντικής μέριμνας στην περιοχή του Κόλπου.

 
Σύμφωνα με τον ειδικό σε ζητήματα της Μέσης Ανατολής στο Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και Ζητημάτων Ασφαλείας (SWP) με έδρα το Βερολίνο, η πραγματικότητα είναι αδιανόητα πολύ διαφορετική:


 «Η προστασία του περιβάλλοντος δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο στην πολιτική του Κατάρ». Η μέριμνα για το περιβάλλον και την προστασία του μπήκε στην ατζέντα τη στιγμή που το Κατάρ αποφάσισε να φιλοξενήσει το συνέδριο.
 
Κάθε χρόνο, το συνέδριο φιλοξενείται και από ένα διαφορετικό μέλος μιας εκ των πέντε ανεπίσημων ομάδων των Ηνωμένων Εθνών: Αφρική, Ασία-Ειρηνικός, Ανατολική Ευρώπη, Δυτική Ευρώπη και Λατινική Αμερική.
Πέρυσι, το συνέδριο έλαβε χώρα στη Νότια Αφρική.
 

Πηγή: Deutsche Velle

kafeneio-gr.blogspot.com
 -------------------------------------

Από το χώρο όπου θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος. Πολλοί απορούν γιατί επελέγη το Κατάρ.Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έμειναν έκπληκτες όταν το Κατάρ, η χώρα με τις υψηλότερες κατά κεφαλήν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, επελέγη να φιλοξενήσει το νέο γύρο διεθνών διαπραγματεύσεων κατά της κλιματικής αλλαγής. Δεν είναι όμως το θέμα του οικοδεσπότη που περιορίζει την αισιοδοξία...


Η Σύνοδος της Ντόχα, στο πλαίσιο της Συνθήκης-Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, είναι η συνέχεια της περυσινής συνόδου στη Νότιο Αφρική, στην οποία οι πλούσιες και οι αναπτυσσόμενες χώρες κατέληξαν σε μια συμβιβαστική συμφωνία που ονομάστηκε Πλατφόρμα τoυ Ντέρμπαν:

Οι ανεπτυγμένες χώρες συμφώνησαν να επεκτείνουν το λεγόμενο Πρωτόκολλο του Κιότο, μια δεσμευτική συμφωνία που λήγει φέτος, καθώς και να χρηματοδοτήσουν μέτρα για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας θέρμανσης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Από την πλευρά τους, οι αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες χώρες δέχτηκαν να συμμετάσχουν στη νέα διεθνή συμφωνία που θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί έως το 2015.

Κύρια ζητούμενα στις διαπραγματεύσεις της Ντόχα:

Ένα από τα πιο κρίσιμα θέματα είναι φυσικά τα χρήματα: Οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν συμφωνήσει από το 2009 να διαθέτουν έως και 100 δισ. δολάρια το χρόνο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες, ξεκινώντας με ένα κονδύλι εκκίνησης ύψους 30 δισ. Ωστόσο αρκετές χώρες, όπως η Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία, κατηγορούνται τώρα ότι διοχετεύουν στο ταμείο για το κλίμα πόρους που προορίζονταν για αναπτυξιακή βοήθεια. Σύμφωνα μάλιστα με την οργάνωση Oxfam, μόνο το 33% της νέας χρηματοδότησης για το κλίμα προέρχεται πράγματι από νέους πόρους.

 
Ένα άλλο κρίσιμο θέμα, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του BBC, είναι τα δικαιώματα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα που έχουν «περισσέψει» σε αρκετές χώρες της ΕΕ, οι οποίες θέλουν να τα αξιοποιήσουν στο μέλλον. Δεδομένου όμως ότι το πλεόνασμα των δικαιωμάτων (τα οποία μπορούν να αγοράζονται και να πωλούνται) φτάνει τα 13 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα, πολλοί θεωρούν ότι η χρήση αυτού του πλεονασματικού θα στερούσε κάθε νόημα από μελλοντικές δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπώνΟι συνομιλίες, που ήταν ήδη προβληματικές, συνεχίζονται από τη Δευτέρα σε μια χώρα-μέλος του OPEC που δεν έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για το κλίμα και μάλιστα επέλεξε έναν πρώην υπουργό Πετρελαίου ως προεδρεύοντα της Συνόδου.

Σύμφωνα με έκθεση της WWF το Μάιο, εξάλλου, το Κατάρ είναι η χώρα με το μεγαλύτερο οικολογικό αποτύπωμα. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι για τους πολίτες της αραβικής χώρας, το πετρέλαιο είναι πάφθηνο και το ηλεκτρικό ρεύμα δωρεάν.

Εγώ προσωπικά δεν θα επέλεγα το Κατάρ» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ραούλ Εστράδα, ένας από τους αρχιτέκτονες του Πρωτοκόλλου του Κιότο το 1997.

Πιο γλαφυρό ήταν το σχόλιο της ομάδας πίεσης Avaaz, σύμφωνα με την οποία «το να επιλέγει κανείς έναν από τους ηγέτες του OPEC ως επικεφαλής των συνομιλιών για το κλίμα είναι σαν να ζητάς από τον Δράκουλα να επιβλέπει μια τράπεζα αίματος».

Η αλήθεια είναι πάντως ότι το Κατάρ έχει υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο, ωστόσο θεωρείται αναπτυσσόμενη χώρα και επομένως δεν υπόκειται σε δεσμευτικούς στόχους -και δεν έχει θέσει ούτε εθελοντικούς.

Από την άλλη, πάντως, το Κατάρ είναι απίθανο να προσφέρθηκε να φιλοξενήσει τις συνομιλίες με σκοπό απλώς να τις δυναμιτίσει.

Όπως μάλιστα έθεσε το θέμα η επικεφαλής του ΟΗΕ για το κλίμα, Κριστιάνα Φιγκέρες, το Κατάρ, χώρα της ερήμου, χρησιμοποιεί σήμερα μόνο αφαλατωμένο νερό, δεν μπορεί να παράγει καθόλου τρόφιμα, και επιπλέον απειλείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Ίσως επομένως να έχει συμφέρον να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος, όσο πετρέλαιο και φυσικό αέριο κι αν διαθέτει.

ΠΗΓΗ 
Διαβάστε περισσότερα »

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Γερμανοί πολίτες λένε όχι στην πώληση ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ με επιστολή τους στη Μέρκελ!

 Η γερμανική πρωτοβουλία ΄΄Το νερό στα χέρια των πολιτών΄΄ αντιτίθεται στη πώληση της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ σε ανοιχτό γράμμα προς την γερμανίδα καγκελάριο.  
Η γερμανική οργάνωση "Wasser in Bürgerhand"  ("Το νερό στα χέρια των πολιτών", http://www.wasser-in-buergerhand.de/),  μία συμμαχία από τοπικές πρωτοβουλίες που μάχονται για  υπηρεσίες ύδρευσης δημόσιες και ελεγχόμενες από τους πολίτες, έστειλε ανοιχτή επιστολή στη γερμανίδα καγκελάριο κα. Μέρκελ με την οποία εκφράζει το φόβο της ότι η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης στην Ελλάδα θα επιδεινώσει την κρίση και προτείνει την εγκατάλειψη του μοντέλου της ιδιωτικοποίησης, το οποίο, όπως σημειώνει, έχει αποτύχει σε παγκόσμιο επίπεδο να εξασφαλίσει την πρόσβαση στο νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα. Το ίδιο γράμμα εστάλη στον υπουργό Οικονομικών και στον υπουργό Περιβάλλοντος.
Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή παρακάτω:
Βερολίνο/Αμβούργο, 02.11.2012
H Eυρωπαϊκή κρίση θα επιδεινωθεί από την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών
Κυρία Καγκελάριε,

  Με μεγάλη ανησυχία, αλλά και με στήριξη στους κοινούς στόχους μιας ενωμένης Ευρώπης, παρακολουθούμε όχι μόνο την Ευρωπαϊκή κρίση, αλλά και τις συνθήκες λιτότητας που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) και το Δ.Ν.Τ. σε χώρες όπως η Ελλάδα. Συγκεκριμένα, η επιβαλλόμενη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών, ανάμεσα στα οποία είναι και οι υπηρεσίες ύδρευσης, δεν θα είναι ευνοϊκή για την ανοικοδόμηση της Ελληνικής οικονομίας και στην καλύτερη περίπτωση θα οδηγήσει σε βραχυχρόνια μείωση των χρεών. Η ανοικοδόμηση αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με την εκποίηση σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών, στις οποίες δίκαια δίνεται πολύ μεγάλη αξία τόσο στο σύνταγμά μας όσο και σε πολλές Ευρωπαϊκές συνθήκες. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει τονίσει πολλές φορές την μεγάλη σημασία των (Γερμανικών) δημοσίων υπηρεσιών νερού ενάντια στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για  φιλελευθεροποίηση και ιδιωτικοποίηση.

   
Aυτή η άποψη θα έπρεπε να κυριαρχεί σε όλη την Ευρωπαική Ένωση και τώρα και στο μέλλον, και ειδικά σε περίοδο κρίσης. Σε αντίθεση με αυτό, θεωρούμε τους όρους ιδιωτικοποίησης που θέτει η «τρόικα» ως απειλή για την Ευρωπαική κοινότητα και για την ουσία των δημοσίων υπηρεσιών. Ακόμα και υπολογισμοί διεθνών λογιστικών εταιριών  υποστηρίζουν την άποψη ότι οι υποδομές του Ελληνικού δημοσίου θα ενδιαφέρουν τους επενδυτές μόνο εάν πωληθούν πολύ χαμηλότερα από την αντικειμενική τους αξία. Συγκεκριμένα για τις υπηρεσίες νερού, αυτό θα οδηγούσε σε απαλλοτροίωση των υποδομών που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια γενεών από την αλληλεγγύη των πολιτών. Την ίδια ώρα, η εκποίηση των δημοτικών υπηρεσιών νερού συνεπάγεται απώλεια οικονομική, πολιτική και κοινωνική για τις δημοτικές αρχές.

  Στις πόλεις που προβλέπεται ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών νερού, δηλαδή την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, υπάρχουν ήδη αντιδράσεις. Οι υπηρεσίες ύδρευσης των δύο αυτών πόλεων καλύπτουν περίπου το 45% του Ελληνικού πληθυσμού. Οι αντιδράσεις αυτές είναι απλά ένα κομμάτι μιας μεγάλης σειράς κινητοποιήσεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση την τελευταία δεκαετία στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Τουρκία, την  Ρουμανία ακόμα και την Γερμανία. Εκτός από την επαναδημοτικοποίηση του νερού στο Παρίσι, θα θέλαμε να αναφερθούμε στο παράδειγμα του Βερολίνου όπου η μερική ιδιωτικοποίηση της τοπικής εταιρίας ύδρευσης οδήγησε σε αυξημένα κόστη τόσο για την πόλη όσο και για τους πολίτες, τα οποία δεν είναι αναστρέψιμα.

Οι υποσχέσεις και οι προσδοκίες σχετικά με την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, δεν έχουν εκπληρωθεί , το οποίο είναι αρκετός σαν λόγος για να εγκαταλειφθεί η ιδιωτικοποίηση  σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η ιδεολογία του ανταγωνισμού που η Ευρωπαική Ένωση και το Δ.Ν.Τ. υπερασπίζονται δεν μπορούν να εφαρμοστούν στον τομέα των υπηρεσιών ύδρευσης γιατί είναι ένα φυσικό μονοπώλιο το οποίο επίσης θα παραμείνει τέτοιο σε περίπτωση αλλαγής ιδιοκτησίας. Η ιδιωτικοποίηση τους το μόνο που θα επιφέρει είναι αναδιανομή του πλούτου προς όφελος του χρηματοπιστωτικού και χρηματιστηριακού τομέα. Συνεπώς, θα θέλαμε να συστήσουμε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να δεσμευτεί για την προστασία των δημοσίων υπηρεσιών νερού σε όλη την Ευρώπη.

Δεν αρνούμαστε τυχόν εγγενή προβλήματα στις χώρες που κυρίως πλήττονται από την κρίση. Το να προσφέρουμε τεχνική και οικονομική βοήθεια μέσω των  δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης της χώρας μας, δεδομένης της  μακρόχρονης πετυχημένης πορείας τους, στις Ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης για να ανακουφίσουν τα μερικά διαρθρωτικά τους ελλείμματα, θα ήταν ένα χρήσιμο εγχείρημα που θα οικοδομούσε την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα το θεωρούσαμε μια πραγματική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη.

Σχετικά με εμάς: Η οργάνωση  Wasser in Bürgerhand είναι μία εθνική συμμαχία από τοπικές πρωτοβουλίες, οι οποίες ασχολούνται με την διατήρηση μιας υπηρεσίας ύδρευσης δημόσιας και ελεγχόμενης από τους πολίτες. www.wasser-in-buergerhand.de
Με εκτίμηση,
Markus Henn, Berlin
Hans-Werner Krüger, Hamburg
(εκ μέρους της Wasser in Bürgerhand)

ΠΗΓΗ 
Διαβάστε περισσότερα »

Τα λόγια των ποιητών μας δείχνουν το δρόμο...στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε σε μια κοινωνία σκληρή και αντιποιητική»

Ο Οργανισμός Παιδείας Πολιτισμού & Περιβάλλοντος «Ο Ξενοφών» του Δήμου Σπάτων – Αρτέμιδος διοργανώνει για δεύτερη χρονιά ένα μεγάλο αφιέρωμα στην Ελληνική Ποίηση.

Είναι ο Δεύτερος Κύκλος των Ποιητικών Αναλογίων .

Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο Μουσείο Οίνου (Λεωφ. Πέτσα, πλησίον Εξόδου 16 της Αττικής Οδού-Παλλήνη, τηλ.fax. 210-6037933 ), από την Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 19:30 , έως τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012.

Τις αναλύσεις για το έργο των Ποιητών  κάνουν διακεκριμένοι άνθρωποι των γραμμάτων!
           Τις απαγγελίες γνωστοί και καταξιωμένοι ηθοποιοί!
Σας περιμένουμε να λαμπρύνετε με την παρουσία σας αυτό μας το Αφιέρωμα,    επειδή σήμερα παρά ποτέ είναι αναγκαίος ο λόγος των ποιητών!

  Δευτέρα 26 -11- 2012, ώρα 19:30.
 
Καββαδίας Νίκος
           Ανάλυση: Μανοπούλου Εύη            
Απαγγελία: Παπασπηλιόπουλος Οδυσσέας

ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΚΙ ΑΝΑΞΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ - Mal du depart

 Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.
--------------------------

I will stay always an ideal and worthless lover
of distant travels and blue seas,
and I will die one night as all the other nights,
without threading the misty line of the horizons.

For Madras, Singapore, Algeria and Sfax,
will deport as always the proud ships,
and I, bent over a desk with nautical maps,
I will add up sums in thick accounting books.

I will stop talking about far travels,
my friends will think that I have finally forgotten them,
and my mother, happy, will tell to anyone who asks,
"It was a youthful craziness, but now it has passed".

But one night my self in front of me will rise,
And like a ferocious judge will ask me to apologize,
and this worthless hand of mine that shakes, will get armed,
it will take aim and fearless will hit the culprit.

And I, that so much desired to be buried one day,
in a deep sea of the farfetched Indies,
I will have a common and very sad death,
and a funeral like the funerals of many people.
----------------
Δευτέρα 3 -12- 2012, ώρα 19:30.

Ρίτσος Γιάννης
                                 Ανάλυση: Κακλαμανάκη Ρούλα                            
Απαγγελία : Καταλειφός Δημήτρης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ - ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ Ι - ΙΙΙ

Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ΄ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ΄ αμπέλια του.
Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.

O δρόμος χάνεται στο φως
κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.

“     Δευτέρα 10 -12- 2012, ώρα 19:30.
 Βρεττάκος Νικηφόρος
                  Ανάλυση: Βιστωνίτης Αναστάσης 
 Απαγγελία : Νούσιας Τάσος

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ 2

Η Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη αποτελεί το δεύτερο συνθετικό ποιητικό έργο του Νικηφόρου Βρεττάκου που κυκλοφόρησε το 1981. Είχε προηγηθεί ο Προμηθέας ή το παιχνίδι μιας μέρας το 1978. Η ανάπλαση του αρχαίου μύθου, όπως σημειώνει ο γνωστός ελληνιστής Vincenzo Rotolo, αγωνίζεται να επαναφέρει, με αρκετούς υπαινιγμούς στην εποχή μας, τον άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου, ενώ στο δεύτερο επιχειρείται μια έξοχη αναπαράσταση σημαντικών εμπειριών της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πνεύματος. Αποτελεί ένα πολυσύνθετο έργο θεατρικής μορφής με πολυπρόσωπη και πολυφωνική δομή, όπου εκτενή πεζοτράγουδα ενσωματώνονται με μεγάλη μαστοριά στο έμμετρο κείμενο που, σε μερικά σημεία, είναι απήχηση ή επεξεργασία δημοτικών και εκκλησιαστικών ύμνων.

Οι παρουσιάσεις της Λειτουργίας κάτω από την Ακρόπολη από το μεγάλο ερμηνευτή Μάνο Κατράκη στο Ηρώδειο, όπου η άμεση διείσδυση του πνεύματός της προκάλεσε και στους πιο απλούς ακόμη θεατές-ακροατές βαθύτατη συγκίνηση, επιβεβαιώνει την ηθική αποστολή της ποίησης και τις δυνατότητές της να συνεγείρει ένα άτομο, ή και ένα έθνος ακόμη, σε στιγμές κρίσιμες όπως είναι οι σημερινές.

Το γεγονός ότι ένα ποιητικό κείμενο πραγματοποίησε τρεις εκδόσεις τα δύο πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του αποτελεί σημαντικό γεγονός, αν αναλογιστούμε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, και αντιμετωπίζει ακόμη και σήμερα, αυτό το είδος του ποιητικού λόγου. Η σημερινή πέμπτη έκδοση συμπίπτει με τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του ποιητή. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)


Διαβάστε περισσότερα »

Κορνήλιος Καστοριάδης :«Εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;». -Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι.

Συνέντευξη με τον υπέροχο έλληνα φιλόσοφο Κορνήλιο Καστοριάδη (1922-1997) που διέπρεψε στη Γαλλία.


Δημοσιογράφος

Συχνά λέγεται ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική», στην Ελλάδα «όλα γίνονται στον αέρα», «χωρίς προγραμματισμό», «χωρίς βάρος». Με τέτοιες διαπιστώσεις συμφωνούν πολλοί. Αλλά περιορίζονται συνήθως μόνον στις διαπιστώσεις… Γνωρίζω ότι η ελληνική κατάσταση σας απασχολεί βαθειά. Ποια είναι η ερμηνεία σας για όσα συμβαίνουν; Γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ποιες οι βαθύτερες αιτίες;

Καστοριάδης:

Πρώτον,
 δεν ξέρω. Δεύτερον, στο μέτρο που μπορώ να ξέρω κάτι, είναι ότι η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.χ.

Δημοσιογράφος:

Νομίζω ότι θα ενοχλήσει
 πολύ αυτή η διατύπωσή σας…

Καστοριάδης:

Τι να κάνουμε… Μιλώ για την πραγματική πολιτική ζωή του λαού ως αυτόνομου παράγοντα. Δεν μιλώ για μάχες, για αυτοκράτορες, για Μεγαλέξανδρους και Βασίλειους Βουλγαροκτόνους. Μετά τον πέμπτο π.Χ. αιώνα και την αυτοκυβέρνηση του λαού στις δημοκρατικές πόλεις -και πάντως, μετά τον περίεργο τέταρτο π.Χ. αιώνα- η ελληνική ελευθερία πεθαίνει… Οι ελληνικές πόλεις γίνονται υποχείριες των βασιλέων της Μακεδονίας. Βεβαίως, ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του παίζουν έναν κοσμοϊστορικό ρόλο. Κατακτούν την Ασία και την Αίγυπτο. Διαδίδουν την ελληνική γλώσσα και παιδεία. Αλλά πολιτική ζωή, πλέον, δεν υπάρχει. Τα βασίλεια των διαδόχων του Αλεξάνδρου, ως πολιτική συγκρότηση, είναι ουσιαστικά μοναρχίες. Εξ άλλου, καθώς ξέρουμε, ο ίδιος ο Αλέξανδρος αντιμετώπισε στασιασμό των Ελλήνων που είχε πάρει μαζί του, διότι ήθελε να τους υποχρεώσει να γονυπετούν μπροστά του, όπως οι Πέρσες μπροστά στον Μεγάλο Βασιλέα – πράγμα ανθελληνικότατο. Σε όλη τη διάρκεια της ελληνιστικής εποχής οι ελληνικές πόλεις, με λίγες περιθωριακές και παροδικές εξαιρέσεις, αποτελούν παιχνίδια στα χέρια των ελληνιστικών δυναστειών. Ακολουθεί η ρωμαϊκή κατάκτηση, κάτω από την οποία οι ελληνικές πόλεις δεν έχουν παρά μόνον κοινοτική ζωή. Κατόπιν, έρχεται η βυζαντινή αυτοκρατορία. Το Βυζάντιο είναι μια ανατολική, θεοκρατική μοναρχία. Στο Βυζάντιο η πολιτική ζωή περιορίζεται στις ίντριγκες της Κωνσταντινούπολης, του αυτοκράτορα, των “δυνατών” και των ευνούχων της αυλής. Και βεβαίως, τα σχολικά μας βιβλία δεν αναφέρουν ότι στη βυζαντινή αυλή υπήρχαν ευνούχοι, όπως σ’ αυτήν του Πεκίνου…

Δημοσιογράφος:

Όλα αυτά αφορούν ένα
 πολύ μακρινό ιστορικό παρελθόν. Η Ελλάδα ως σύγχρονο νεοελληνικό κράτος έχει, ήδη, ιστορία εκατόν εβδομήντα ετών. Θα θέλατε να επικεντρώσετε σ’ αυτήν την περίοδο;

Καστοριάδης:

Μα, αυτή η περίοδος είναι
 ακατανόητη χωρίς τους είκοσι έναν αιώνες ανελευθερίας που προηγήθηκαν. Λοιπόν, μετά το Βυζάντιο έρχεται η τουρκοκρατία. Μην ανησυχείτε, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Θα αναφέρω μόνον ότι επί τουρκοκρατίας όση εξουσία δεν ασκείται απ’ ευθείας από τους Τούρκους, ασκείται από τους κοτζαμπάσηδες (τους εντολοδόχους των Τούρκων), οι οποίοι κρατούν τους χωριάτες υποχείριους. Συνεπώς, ούτε σ’ αυτήν την περίοδο μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική ζωή. Όταν αρχίζει η Επανάσταση του 1821, διαπιστώνουμε από τη μια μεριά τον ηρωισμό του λαού και από την άλλη, σχεδόν αμέσως, την τεράστια αδυναμία να συγκροτηθεί μια πολιτική κοινωνία. Την επομένη της πτώσης της Τριπολιτσάς αρχίζουν οι εμφύλιοι πόλεμοι.

Δημοσιογράφος:

Πού οφείλεται αυτή η «τεράστια αδυναμία να συγκροτηθεί μια πολιτική κοινωνία»; Ποιοί είναι οι λόγοι;

Καστοριάδης:

Ουδείς μπορεί να δώσει απάντηση στην ερώτησή σας για ποιο λόγο, κάποιος, σε μιαν ορισμένη στιγμή, δεν δημιούργησε κάτι. Η συγκρότηση ενός λαού σε πολιτική κοινωνία δεν είναι δεδομένη, δεν είναι κάτι που χαρίζεται, αλλά κάτι που δημιουργείται. Μπορούμε απλώς να διαπιστώσουμε ότι, όταν απουσιάζει μια τέτοια δημιουργία, τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης κατάστασης διατηρούνται ή αλλάζουν μόνο μορφή.

Δημοσιογράφος

Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτά στην ελληνική περίπτωση;

Καστοριάδης:

Ορισμένα τα εντοπίζουμε, ήδη, στους εμφύλιους πολέμους της Επανάστασης του 1821. Βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι η νομιμοφροσύνη και η αλληλεγγύη έχουν τοπικό ή τοπικιστικό χαρακτήρα, ισχυρότερο συχνά από τον εθνικό. Βλέπουμε, επίσης, ότι οι πολιτικές κατατάξεις και διαιρέσεις είναι συχνά σχετικές με τα πρόσωπα των «αρχηγών» και όχι με ιδέες, με προγράμματα, ούτε καν με “ταξικά” συμφέροντα. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι
 η στάση απέναντι στην εξουσία. Στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα, το κράτος εξακολουθεί να παίζει τον ρόλο του ντοβλετιού, δηλαδή μιας αρχής ξένης και μακρινής, απέναντι στην οποία είμαστε ραγιάδες και όχι πολίτες. Δεν υπάρχει κράτος νόμου και κράτος δικαίου, ούτε απρόσωπη διοίκηση που έχει μπροστά της κυρίαρχους πολίτες. Το αποτέλεσμα είναι η φαυλοκρατία ως μόνιμο χαρακτηριστικό. Η φαυλοκρατία συνεχίζει την αιωνόβια παράδοση της αυθαιρεσίας των κυρίαρχων και των «δυνατών»: ελληνιστικοί ηγεμόνες, Ρωμαίοι ανθύπατοι, Βυζαντινοί αυτοκράτορες, Τούρκοι πασάδες, κοτζαμπάσηδες, Μαυρομιχάληδες, Κωλέττης, Δηλιγιάννης…

Δημοσιογράφος
Εξαιρέσεις δεν βλέπετε να υπάρχουν; Εξαιρέσεις εντοπισμένες κυρίως στον 19ο και στον 20ό αιώνα;

Καστοριάδης:

Κ.Κ.: Ε, υπάρχουν δυο-τρεις εξαιρέσεις: ο Τρικούπης, ο Κουμουνδούρος, το βενιζελικό κίνημα στην πρώτη περίοδο του. Αλλά τα όποια αποτελέσματά τους καταστράφηκαν από τη δικτατορία του Μεταξά, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τον ρόλο του παλατιού, τη δικτατορία της 21ης Απριλίου, την πασοκοκρατία. Στο μεταξύ, μεσολάβησε ο σταλινισμός που κατόρθωσε να διαφθείρει και να καταστρέψει αυτό που πήγαινε να δημιουργηθεί ως εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα.
 Τα αποτελέσματα τα πληρώνουμε ακόμη. Μου ζητάτε να σας εξηγήσω… Μπορείτε να μου εξηγήσετε εσείς, γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια, για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά έναν βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν “ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά”;

Δημοσιογράφος:

Μα, οι
 δικές σας απαντήσεις ενδιαφέρουν ιδίως όταν αφορούν ερωτήματα που εσείς θέτετε. Θα θέλατε, λοιπόν, να διατυπώσετε τις απόψεις σας;

Καστοριάδης:

Σύμφωνα με την
 παραδοσιακή «αριστερή» άποψη, όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν; Σε μιαν τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο… Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα Εγώ λέω ότι ο ελληνικός λαός -όπως και κάθε λαός- είναι υπεύθυνος για την ιστορία τουσυνεπώς, είναι υπεύθυνος και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα.

Δημοσιογράφος:

Πώς την εννοείτε αυτήν την ευθύνη;

Καστοριάδης:

Δεν δικάζουμε κανέναν. Μιλάμε για ιστορική και πολιτική ευθύνη. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε έως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία. Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, να θεσμισθούν και να κατοχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων.

Δημοσιογράφος:

Θέλετε να πείτε ότι -αντιθέτως- σε
 άλλες χώρες, στη Δυτική Ευρώπη…

Καστοριάδης:

Εκεί,
 αυτό έγινε! Ο μακαρίτης ο Γιώργος Καρτάλης έλεγε κάνοντας μου καζούρα στο Παρίσι το 1956:«Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση». Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματα του.
Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;».
-Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι.


Διαβάστε περισσότερα »